ο Bacon & ο Μίμης, οι μέλισσες & ο ΟδυσσΑίας‏

October 27, 2012


η Δημοκρατική Επινόηση και το "κάτι άλλο είναι δυνατό" (α μέρος)..


Όλοι θα θέλαμε να φτάσουμε σε επιθυμητά επίπεδα ευημερίας και ανάπτυξης γρήγορα. Ο Μαρξ γίνεται ‘κουραστικός’ στο να επαναλαμβάνει πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων το μέλλον. Η κοπιώδης και συνειδητοποιημένη προσπάθεια και η προσήλωση στους στόχους και όχι το «παρακολουθώ τις εξελίξεις» ή το παθητικό «για να δούμε τι θα γίνει» μπορούν να φέρουν το μέλλον πιο ‘κοντά’ μας.








ΤΑ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ, ΟΙ ΑΡΑΧΝΕΣ, ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ & Ο ΟΔΥΣΣ-ΑΙΑΣ..


'H O BACON & O ΜΙΜΗΣ..


Η 'επινόηση' του Bacon..


Οι εμπειριστές (ένα παλιό κίνημα φιλοσοφίας) έλεγαν ότι οι άνθρωποι πρέπει να μιμηθούν τα μυρμήγκια, δηλαδή να συλλέγουν συνεχώς. Αυτό σε αναγωγή του σήμερα είναι να συλλέγουμε μοντέλα ανάπτυξης, πρότυπα παραγωγικής ανασυγκρότησης, τα οποία άκριτα να υιοθετούμε, έτοιμα ως είναι από χώρες προηγμένες.


Οι ορθολογιστές (φιλοσοφικό κίνημα) έλεγαν να είμαστε σαν τις αράχνες, δηλαδή να υφαίνουμε τον ιστό μας από τα σωθικά μας. Αυτό σε αναγωγή του σήμερα είναι να αναπαράγουμε αυτό που είμαστε, να παράγουμε αυτό που απλά έχουμε.


Ένας άγγλος στοχαστής (Francis Bacon) σε αυτήν την ‘κόντρα’ των κινημάτων φιλοσοφίας μεταξύ εμπειριστών και ορθολογιστών είπε να μιμηθούμε τις μέλισσες.


Francis Bacon


Ο Bacon, λοιπόν, απάντησε ότι καλύτερο είναι να μιμηθούμε τις μέλισσες. Να μαζεύουμε πρώτες ύλες (άνθη) τις οποίες κατόπιν τις μεταμορφώνουμε (μετασχηματίζουμε) σε κάτι καινούργιο, χρησιμοποιώντας τις δικές μας δυνατότητες.


Ο δρόμος της Εθνικής Ανασυγκρότησης της χώρας περνάει από τις ..μέλισσες, περνάει από τη σταθερή-διαρκή & ομαλή εισαγωγή καίριων καινοτομιών που θα ανάψουν το φυτίλι. Το φυτίλι θα αποκτήσει τη φλόγα τότε να μετασχηματίσει τις προτεραιότητες των Ελλήνων.


η 'επινόηση' του Μίμη..


Ο Μαρξ (πάλι αυτός..) έλεγε ότι οι άνθρωποι επιστρέφουν στο παρελθόν όταν ετοιμάζονται να κάνουν κάτι που δεν έχει προϋπάρξει. Επιστρέφουν στο παρελθόν, το 'αξιοποιούν', 'δανείζονται' και τελικά μεταμφιέζονται σε αυτό που δεν είχαν προϋπάρξει.


Για το ποιον πρέπει να μιμηθούμε ή εν τέλει να επινοήσουμε έδωσε μια πολύ κοντινή προσέγγιση πολύ πρόσφατα ο Μ. Ανδρουλάκης. Να γίνουμε ο ΟδυσσΑίας. Ο ΟδυσσΑίας προκύπτει από το:


Οδυσσέας + Αίας= ΟδυσσΑίας.


Δηλαδή στο δίλημμα αν χρειάζεται η χώρα τη γενναιότητα, τον επικό ηρωισμό, την άκαμπτη αγωνιστικότητα (Αίας) ή την ευελιξία, τον προγματισμό, την οξυδέρκεια, το ρεαλισμό (Οδυσσέας), είναι καλύτερο να επικρατήσει η επινοημένη σύνθεσήτους, ο ΟδυσσΑίας..


ο ΟδυσσΑίας είναι το περιεχόμενο της νέας Αριστεράς, που δεν υπάρχει ακόμα, αλλά μπορεί να ανασυντεθεί μπροστά στη μεγαλύτερη κρίση από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα. «..Ο ΟδυσσΑίας είναι το όνομα ενός έξυπνου, εναλλακτικού ρεφορμισμού στην υπηρεσία των επαναστατικών μας ονείρων..» («’Όπλων Κρίσις»-Μ. Ανδρουλάκης, Οκτώβριος 2012).





Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ


Χρειάζεται λοιπόν η μεγάλη Δημοκρατική Επινόηση, που θα βοηθήσει στο να προκύψει μια μεγάλη ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, μια νέα ΗΓΕΜΟΝΙΑ της Αριστεράς, πειστική και ανθεκτική. Μια νέα Αριστερά που θα αντιμετωπίζει την κυριαρχία- αυτονομία του μη Πολιτικού (χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, νεοφιλελεύθερες πρακτικές ρύθμισης της αγοράς κλπ), αλλά και την Ουτοπία του «όλα είναι δυνατά». Η νέα Αριστερά θα φέρει την ΑΝΑΤΡΟΠΗ με το «κάτι άλλο είναι δυνατό».


Η ανατροπή θα έρθει από τη "μέλισσα" και τον ΟδυσσΑία μαζί..


leftprint





Β ΜΕΡΟΣ


Ασφαλώς όπως οι αποκρίσεις των πολιτών δεν έρχονται αυτόματα, έτσι και ο απαραίτητος ‘ανασυστυόμενος’ μεγάλος «συλλογικός διαννοούμενος», χρειάζεται κάποιο χρόνο. Αυτός ο χρόνος όμως δεν είναι απεριόριστος, αυτός ο χρόνος δεν πρέπει να περιλαμβάνει κενά, γιατί η πολιτική απεχθάνεται τα κενά.


Χρειάζεται μέσα σε λίγες μέρες, μέσα σε 1-2 μήνες μια συντονισμένη προσπάθεια επικράτησης μιας νέας ηγεμονίας μετασχηματισμένης και αυθεντικά ανασυστημένης, με κόπο και προσπάθεια, με συγκρούσεις και ‘απώλειες’, με νέους ‘πρωταγωνιστές’.





Χρειάζεται ΤΩΡΑ η βαθιά συζήτηση και τοποθέτηση σε ζητήματα, μερικά από τα οποία είναι:


Α. Δημόσιες Πολιτικές για μια ριζική μεταρρύθμιση του κράτους, με ταυτόχρονη επανοηματοδότηση της ίδια της έννοιας "μεταρρύθμιση".


Αυτό περιλαμβάνει να απαντηθεί:


1. Γιατί το Κράτος; Ποιες μεταρρυθμίσεις χρειάζεται και που;


2. Επιτελική Διοίκηση- Αποκέντρωση- Αυτοδιοίκηση. Ποια στοιχεία χρειαζόμαστε ποια αφαιρούμε για την αναθεμελίωση της Δημόσιας Διοίκησης;


3. Ποια εκλογική μεταρρύθμιση μπορί να "εκδημοκρατίσει" ριζικά το πολιτικό σύστημα και ο ρόλος της; Ποιες αλλαγές του εκλογικού συστήματος μπορούν να βοηθήσουν;


4. Διαγενεακή Αλληλεγγύη. Πώς επιτυγχάνεται η θεμελίωση ενός βιώσιμου κοινωνικού κράτους;


5. Ποιες είναι οι πολιτικές που θα πετυχαίνουν ανάπτυξη με οικολογική ευαισθησία- με χαμηλό οικολογικό αποτύπωμα;


6. Ο εκδημοκρατισμός της οικονομίας από που περνάει; (κοινωνικοί συνεταιρισμοί, κοινωνικό σύστημα κληρονομιάς, ελάχιστο εισόδημα πολίτη, 'δίκαιη λιτότητα' κα)


7. Ποιο είναι η αναρρυθμιση που χρειάζεται και ποιο το νέο θεσμικό πλαίσιο για τα ΜΜΕ; Ποιές είναι οι αναδεικνυόμενες ιδιαιτερότητες-δυνατότητες και παθογένειες των νέων διαδικτυακών μορφών επικοινωνίας;


Β. Θεσμική θωράκιση της δημοκρατίας.


1. Πόσο αναγκαία είναι η συμμετοχή σε πολιτικά κόμματα σήμερα; Τι σημαίνει διαμεσολαβητής μεταξύ πολίτη και εξουσίας;


2. Εντός ή εκτός νόμου τα κόμματα της αποδημοκρατικοποίησης (πχ Χρυσή Αυγή);


3. Ποια είναι η συνολική στρατηγική που πρέπει να αναδειχθεί για το μεταναστευτικό; Πώς μπορεί η μεταναστευτική πολιτική να επιφέρει Ανάπτυξη και ευημερία;


Γ. Αναθεμελίωση ευρωπαϊκού οικοδομήματος.


1. Πώς θα θεμελιωθεί κάτι που έχει μείνει στη μέση και λέγεται ευρωπαϊκή ενοποίηση;


2. Πώς θα αντιμετωπισθεί η ανισομερής ανάπτυξη της Ευρώπης;


2. Τι σημαίνει "ευρωπαϊκή συνείδηση"; Πώς θα πρέπει να επαναθεμελιωθει η πολιτική κοινότητα της Ευρώπης;