Η εμφάνιση και μόνο των φρούτων της
θάλασσας (θαλασσινά) σε ένα τραπέζι ή σε ένα πάγκο (ψαρά, ψαράδικο) κερδίζει το
βλέμμα μας και τις εντυπώσεις.
Δεν είναι όμως μόνο ο εξωτισμός που προσδίδουν
τα θαλασσινά, είναι και η διατροφική
τους αξία. Όσον αφορά τις γαρίδες
μπορούν να συνοψιστούν τα εξής:
· Είναι εξαιρετικά πλούσιες σε
πρωτεΐνη, συναγωνίζονται και ξεπερνούν πολλές φορές το κρέας στην πρωτεϊνική
τους πυκνότητα.
· Περιέχουν ελάχιστα κορεσμένα λιπαρά,
τα οποία είναι υπεύθυνα για την αύξηση της κακής χοληστερίνης (LDL). Μάλιστα τα ‘κακά’ κορεσμένα
λιπαρά που περιέχει η γαρίδα είναι λιγότερα ακόμα κι από αυτά που περιέχει το
κοτόπουλο χωρίς πέτσα.
· Τα 100γρ γαρίδες περιέχουν όση
χοληστερόλη μπορεί να πάρει ο μέσος ενήλικας σε μια μέρα. Επομένως είναι
σημαντικό το υπόλοιπο της ημέρας να μην καταναλώνονται τροφές που περιέχουν
χοληστερόλη. Αν είστε χορτοφάγοι που τρώτε μαλάκια, τότε μπορείτε να
καταναλώνετε γαρίδες συχνότερα.
· Είναι πολύ πλούσιες σε σελήνιο, ένα
θρεπτικό συστατικό σπουδαίο καθώς ενισχύει τη γονιμότητα στους άνδρες
(κινητικότητα και παραγωγή σπερματοζωαρίων), συμβάλλει στην ενίσχυση του
ανοσοποιητικού συστήματος, βοηθά στη
σύνθεση αντιοξειδωτικών ενζύμων.
Οι φρέσκες γαρίδες, όπως συμβαίνει με όλα τα τρόφιμα, είναι
καλύτερες από τις κατεψυγμένες. Το ερώτημα όμως που εύλογα γεννάται “είναι
φρέσκες οι γαρίδες που αγοράζουμε ως ‘φρέσκες’;”. Αν είστε έμπειροι και
γνώστες να ξεχωρίζετε αν πράγματι είναι φρέσκια η γαρίδα (κρουστή, γυαλιστερή,
με το κεφάλι να στέκεται γερά πάνω στο σώμα, ‘εποχή’), τότε προτιμήστε τις
φρέσκιες, αλλιώς καταφύγετε στην πιο σίγουρη και οικονομική λύση των
κατεψυγμένων.
ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ..
Το καλό είναι ότι οι γαρίδες δεν περιέχουν πολλά λιπαρά, κάτι σπουδαίο
γιατί το πρόβλημα των τελευταίων δεκαετιών είναι η κατανάλωση περισσότερου
λίπους (τρόπος μαγειρικής, ζωικά λίπη κα). Το κακό όμως είναι ότι η μη
παρουσία λίπους στις γαρίδες μπορεί να απαιτεί προσθήκη ζωικού ή φυτικού λίπους
για τη μαγειρική. Επομένως, οι βραστές, ατμού, ψητές (σχάρα, φούρνος) γαρίδες
αποτελούν μια καλή επιλογή για να αποφύγετε τα πολλά πρόσθετα λίπη.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ
ΥΠΕΡΑΛΙΕΥΣΗ!
Η υπεραλίευση συμβαίνει όταν τα θαλάσσια είδη
αλιεύονται πιο γρήγορα από ό, τι μπορούν να αναπαραχθούν. Η αυξημένη ζήτηση για
τα θαλασσινά σε συνδυασμό με την κακή διαχείριση της αλιείας, οδηγούν σε
υπεραλίευση και θέτουν σε κίνδυνο την επισιτιστική ασφάλεια για πάνω από ένα
δισεκατομμύριο ανθρώπους, για τους οποίους τα ψάρια είναι κύρια πηγή πρωτεΐνης.
Γι’ αυτό μια καταναλωτική συνείδηση (δεν τρώμε γόνους, ρωτάμε για τρόπους
αλίευσης, ενημερωνόμαστε) είναι απαραίτητη.
Δείτε
και ακούστε το “ Song of the Shrimp ”:
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
e-mail: bertzeletos@gmail.com
site: www.bertzeletos.gr
blog:nutripolitics.blogspot.gr
Δημοσίευση σχολίου