Εμείς οι διαιτολόγοι..

Αυτά τα λίγα (ελπίζω) χρόνια του «ταξιδιού μου» στην επιστήμη και εργασία πάνω στη διατροφή του ανθρώπου είναι λογικό να υπάρχουν ορισμένα συμβάντα που προκαλούν γέλιο ή και εκνευρισμό. Όπως σε όλα τα επαγγέλματα, έτσι και για μένα υπάρχουν μερικά (σπάνια) γεγονότα που θα τα θυμάμαι πάντα. Εδώ θα ήθελα να μιλήσω για τα πιο συνηθισμένα όμως.

 

Παρακάτω θα προσπαθήσω να μαζέψω τις πιο συνηθισμένες φράσεις– ερωτήσεις που ακούω εν ώρα εργασίας μου ή και εν ώρα κοινωνικών και καθημερινών εκδηλώσεων. Φράσεις, που πλέον με κάνουν πια να χαμογελώ (ίσως στο παρελθόν να ήταν ενοχλητικές), φράσεις-ερωτήσεις που ..εκφράζουν πιθανές εσφαλμένες αντιλήψεις.

 

# «Α, διαιτολόγος είσαι; ..για πες μας πώς θα χάσουμε ..την κοιλιά;»

  Απάντηση: Λοιπόν, δεν είναι η δουλειά του διαιτολόγου μόνο το αδυνάτισμα και εννοείται ότι όταν υφίσταται ανάγκη για αδυνάτισμα για κάποιο συνάνθρωπο αυτό δεν μπορεί να γίνει στο πόδι. Όχι δεν είναι ελιτισμός, ούτε τίθεται το ζήτημα της υλικής ανταμοιβής («έλα στο γραφείο μου να σου πώ για το αδυνάτισμά σου, για να πληρωθώ»). Είναι πρωταρχικά το πώς αντιλαμβάνεται ο συνάνθρωπός μου μια αρκετά σοβαρή υπόθεση που έχει να κάνει με το υπερβάλλον βάρος. Πρέπει, να βοηθήσω με μια καλή διαλεκτική, μια οργάνωση της σκέψης, ώστε να βρούμε τις ρίζες του κακού, προς θεού όχι μπροστά από τον μπουφέ μιάς κοινωνικής εκδήλωσης, ούτε στο ασανσέρ, ούτε στο ταμείο του σούπερ μάρκετ.

 

# «Ωω ..βλέπω διαιτολόγε τρως πατάτες τηγανητές!»

Απάντηση: Οι πατάτες οι τηγανητές αποτελούν την πιο κοινά αρεστή γεύση, δε νομίζω ότι μπορώ να ξεφύγω από αυτόν τον κανόνα. Ένα παγωτό, λίγες πατάτες τηγανητές περιστασιακά μπορεί να τις απολαμβάνει ο καθένας. Μην το φοβάστε το φαγητό ..το νικάμε..και απλώς το απολαμβάνουμε..

 

# Δηλαδή δε θα μου κόψετε τα αγαπημένα μου φαγητά;

Απάντηση:  Σε γενικές γραμμές, όταν κόβεις τα φαγητά , είναι πιο πιθανό ύστερα να οδηγηθείς σε ευκαιριακή άμετρη κατανάλωση και κατ’ επέκταση να εκτροχιαστείς από την προσπάθεια αδυνατίσματος. Είναι καλύτερα να κρατήσεις το αγαπημένο σου φαγητό και να το απολαμβάνεις σε μικρές μερίδες.

 

# Δεν το κάνω συχνά, ξέρω δεν κάνω σωστά, αλλά πείναγα πολύ..

Απάντηση: Αν σε δω να τρως κάτι λαχταριστό και πλούσιο σε θερμίδες, δεν πρέπει να με αντιμετωπίσεις ως «δικαστή τροφίμων». Δεν πρέπει να κρίνεις το τι τρως μόνο μαζί μου, ούτε βέβαια όταν με βλέπεις να το κρύβεις. Όλα έχουν την ώρα τους και μπορούν να αντιμετωπιστούν όπως στην παραπάνω απάντηση..

 

 

# ερώτηση: Ποια είναι η γνώμη σου για το φλισκούνι;

Απάντηση: Δεν ξέρω.

Δεν ξέρω τα πάντα σχετικά με την τροφή και δε φοβάμαι να το πω. Με εκπλήσσει όταν οι άνθρωποι σοκάρονται που τους απαντώ δεν ξέρω. Πχ το φλισκούνι δεν το έχω δει (νομίζω) ποτέ στη ζωή μου, επίσης δεν μπορώ να γνωρίζω τη σύσταση όλων των φρούτων, λαχανικών, βοτάνων. Ναι όπως τα περισσότερα αφεψήματα να υποθέσω ότι δρα καταπραϋντικά και τονωτικά. Θα έλεγα ότι δεν είναι χρήσιμο να καταπιάνεστε και να επικεντρώνεστε στα εκάστοτε θρεπτικά συστατικά του εκάστοτε τροφίμου, εφόσον συνηθίζετε να συμπεριλαμβάνετε αυτά που γενικά συστήνονται (πολλά φρούτα, πολλά λαχανικά, πολλά αντιοξειδωτικά βότανα κα)..

Αν θέλετε μια γενική και απλουστευτική απάντηση: ΒΑΛΤΕ ΧΡΩΜΑ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ !

 

 

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ

Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc

Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη

τηλ: 2710 232364

e-mail: bertzeletos@gmail.com

site: www.bertzeletos.gr

blog:nutripolitics.blogspot.gr