Με τον αγώνα μας να
δώσουμε αποφασιστική απάντηση στους νέους αντεργατικούς σχεδιασμούς, τη νέα
συμφωνία–μνημόνιο της κυβέρνησης με την τρόικα.
Να
διεκδικήσουμε λύσεις για τα προβλήματα μας.
Μέτρα
για την ανεργία και την ανακούφιση των ανέργων,
υπογραφή
συλλογικής σύμβασης εργασίας, με βάση τις ανάγκες μας.
Να βροντοφωνάξουμε:
«Δεν πρόκειται να
υποχωρήσουμε και να δεχτούμε να ζούμε στην ανέχεια και τη φτώχεια».
Είναι αιτία πολέμου οι νέοι
αντιασφαλιστικοί σχεδιασμοί, για αύξηση
των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για μειώσεις
των συντάξεων και των παροχών.
Συνάδελφοι
οικοδόμοι, εργαζόμενοι στα συναφή επαγγέλματα, έλληνες και μετανάστες,
Οι
ψευτοπαλληκαριές της κυβέρνησης, τα παραμύθια των «κόκκινων γραμμών» και των
«έντιμων συμβιβασμών» είναι στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, των ανέργων, των
οικογενειών μας.
Οι
συμφωνίες της κυβέρνησης δεν θα μας ελαφρύνουν από κανένα φορτίο που κουβαλάμε
χρόνια στις πλάτες μας. Αντίθετα, θα προσθέσουν νέα, ακόμη πιο σκληρά βάρη,
οδηγώντας τη ζωή μας σε αδιέξοδο.
Οι
ανάγκες μας για δουλειά, με μεροκάματο και ασφάλιση που να ανταποκρίνονται στις
σύγχρονες απαιτήσεις, για κοινωνική ασφάλιση με υψηλού επιπέδου παροχές υγείας
και συντάξεις, δε χωράνε στις επερχόμενες συμφωνίες που επεκτείνουν τη
φοροληστεία, την ακρίβεια κλπ.
Εμείς
διεκδικούμε δουλειά και μεροκάματο και αυτοί μας φορτώνουν με ανεργία,
ψευτοαπασχόληση και μεροκάματο 25 ευρώ.
Όπως
οι προηγούμενοι έτσι και οι σημερινοί κυβερνώντες αρνούνται να στηρίξουν με
άμεσα μέτρα τους άνεργους οικοδόμους. Αρνούνται να αντιμετωπίσουν τον
κίνδυνο να βρεθούν το επόμενο διάστημα χιλιάδες συνάδελφοι χωρίς τις ελάχιστες
προϋποθέσεις για τη σύνταξη. Αρνούνται να αναγνωρίσουν ως
συντάξιμο το χρόνο ανεργίας, τα «υπέρ αγνώστων» ένσημα, που θα μείωναν αυτόν
τον κίνδυνο.
Όλες
οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις βαδίζουν στους ίδιους δρόμους. Μιλούν για τη φτώχεια
και την ανεργία, λέγοντας για στατιστικά ποσοστά και για όριο φτώχειας. Οι
άνθρωποι όμως δεν είναι αριθμοί. Δεν μπορούν να ζητούν και να απαιτούν από
όλους εμάς ποτ ή δεν έχουμε δουλειά (και δεν μπορούμε να έχουμε τα απαραίτητα
για την οικογένειά μας), ή έχουμε κάποια δουλειά (ίσα για να ζούμε), να
πληρώνουμε συνέχεια φόρους, αυξήσεις στο ρεύμα και ακριβά προϊόντα. Δεν μπορούν
να λένε σε όσους δεν μπορούν να ζήσουν, ότι είναι πατριωτικό καθήκον να
πληρώνουν τους φόρους στο κράτος. Ένα κράτος, που παρότι βλέπει το πρόβλημα,
στεναχωριέται γι’ αυτό, αλλά δεν στηρίζει τους εργαζόμενους, ενώ χαρίζει
πρόστιμα και χρέη στους έχοντες. Αυξάνουν τα όρια ηλικίας και των ενσήμων για
τη σύνταξη και θέλουν σαν προϋπόθεση 1000 ένσημα τα τελευταία 13 χρόνια. Με
αυτή την ανεργία στον κλάδο, ποιοι θα μπορέσουν να πάρουν σύνταξη;
Συνάδελφοι,
κανείς δεν θα μας χαρίσει τίποτα. Δεν περιμένουμε σωτήρες, ούτε έχουμε
προστάτες.
Η
επιχειρηματολογία του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων προσαρμόζεται σε κάθε
περίοδο, αλλά δεν αλλάζει στόχευση. Ότι ζητάνε ξανά και ξανά θυσίες από τους
εργαζόμενους για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο.
Παλιότερα μας
λέγανε, ότι ευθυνόμαστε εμείς που μας κλέβανε τα
ένσημα γιατί είναι πολύ ακριβά και ανεβάζουν το κόστος κατασκευής.
Σήμερα,
σε περίοδο κρίσης, με την ανεργία στο κόκκινο, που τα μεροκάματα έχουν μειωθεί
δραματικά, που η μεγάλη πλειοψηφία είμαστε ανασφάλιστοι, μας λένε ότι, τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν πρόβλημα, δεν μπορούν να
πληρώσουν συντάξεις και παροχές και γι΄ αυτό πρέπει να γίνουν περικοπές και
άλλες «δομικές αλλαγές».
Θυμηθείτε:
Τα ίδια λέγανε τη δεκαετία του ΄90, την περίοδο της μεγάλης ανάπτυξης και των
Ολυμπιακών έργων. Εκείνη την περίοδο, δρομολογήθηκαν και πάρθηκαν
αντιασφαλιστικά μέτρα που έπληξαν μισθούς, συντάξεις, όρια συνταξιοδότησης.
Η
σημερινή κυβέρνηση εξακολουθεί να βαδίζει στο δρόμο της προηγούμενης για να
ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
και του κεφαλαίου. Συνεχίζει από κει που σταμάτησε η προηγούμενη. Ο στόχος τους
είναι ίδιος. Να δημιουργήσουν τέτοιες συνθήκες ώστε το κεφάλαιο να εξασφαλίσει
κερδοφορία με πάμφθηνη εργατική δύναμη. Να απαλλαχτούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες
από την υποχρέωση της κοινωνικής ασφάλισης. Θέλουν να στείλουν εμάς και τα
παιδιά μας στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ
Η
δική μας απάντηση και η συμμετοχή στον αγώνα είναι προϋπόθεση για να
διεκδικήσουμε τις λύσεις που έχουμε ανάγκη, να ανοίξουμε δρόμους για να
μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα, κουμαντάροντας τον πλούτο που παράγουμε.
Σε
αυτή την προοπτική μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μνημόνια, φτώχεια και ανεργία.
Καλούμε
τους οικοδόμους, τους εργαζόμενους στις κατασκευές, τους άνεργους του κλάδου,
να πάρουν στα δικά τους χέρια τη ζωή τους.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ είναι η απάντησή μας στην
επίθεση που δεχόμαστε.
Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ, Η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ στην Ομοσπονδία,
στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, είναι το όπλο μας.
Είμαστε σε
ετοιμότητα. Θα απαντήσουμε αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες που έχουμε.
Διεκδικούμε:
ü Μέτρα για την
ανεργία και τους άνεργους.
ü Επίδομα ανεργίας για όλο το διάστημα της ανεργίας.
ü Υπολογισμό του
χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου.
ü Αναγνώριση των
«υπέρ αγνώστων» ενσήμων.
ü Αναθέρμανση της
οικοδομικής δραστηριότητας με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες.
ü Υπογραφή ΣΣΕ με
βάση συζήτησης τη σύμβαση του 2009.
ü Κατάργηση όλων των
αντεργατικών, αντιασφαλιστικών νόμων.
ü Επαναφορά των ορίων
ηλικίας συνταξιοδότησης στα 58 χρόνια.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
ΜΑΗΣ 2015
Δημοσίευση σχολίου