Τη συνδρομή του υπουργείου πολιτισμού για τη συντήρηση και διάσωση του ιστορικού μνημείου των υπογείων του Δικαστικού Μεγάρου Τρίπολης ζητά η Δημοτική κίνηση Μαντινειακή Συμπολιτεία. Το συγκεκριμένο υπόγειο του κτηρίου που αποτελείται από 20 τ.μ. κρύβει τις ανθρώπινες πλευρές και τα συναισθήματα των κρατουμένων μέσα από μηνύματα στους τοίχους και αυτοσχέδιες ζωγραφιές, ένα μοναδικό θησαυρό μνήμης, ένα σημαντικό κεφάλαιο της νεότερης ιστορίας που κινδυνεύει να χαθεί αφού έχει ήδη υποστεί σοβαρές ζημιές από την υγρασία αλλά και την ανθρώπινη παρέμβαση και αυθαιρεσία.
Ανάμεσά τους η ζωγραφική απεικόνιση ενός ζευγαριού Ελλήνων που οδηγείται σε εκτέλεση από Γερμανούς, η αναφορά στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη «Ο Ιρωας της Λευτεριάς και της Δημοκρατίας/του 1821/και αυτός επείγε στης φυλακές/όπως και εμείς τώρα» από τον Νικόλαο Ψιμούλη, «εκ Παρθενίου Τριπόλεως» αλλά και γυναικείες φιγούρες. Στο σχετικό υπόμνημα που έχει ήδη κατατεθεί στον αρμόδιο υπουργό πολιτισμό αναφέρεται : «Με το ΦΕΚ 1371/τεύχος Β/18-11-2001 αριθ.ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/3623/54270 το Δικαστικό Μέγαρο Τρίπολης Αρκαδίας χαρακτηρίστηκε ως <> . Στην Κατοχή το ιστορικό κτίριο επιτάχθηκε από τους Γερμανούς και στέγασε τα στρατοδικεία τους. Στους χώρους του βρισκόταν και η έδρα των ταγμάτων ασφαλείας, που είχαν μετατρέψει τα υπόγεια σε κρατητήρια. Το φθινόπωρο του 1944, στα γραφεία του έγινε η παράδοση της Τρίπολης στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Στον Εμφύλιο επανήλθε το στρατοδικείο των επίσημων αρχών και στα υπόγειά του, που φαίνεται ότι λειτουργούσαν έως το 1956, έγιναν απάνθρωπα βασανιστήρια ανταρτών. Στα επίσημα αρχεία αναφέρεται ότι κατά τη σκοτεινή αυτή ιστορική περίοδο από τα κρατητήρια πέρασαν πάνω από 120αγωνιστές. Η ιστορία των υπογείων του Δικαστικού Μεγάρου, είχε μείνει άγνωστη ώς τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Στη συνέχεια οι ενώσεις αγωνιστών της εθνικής αντίστασης ανέλαβαν πρωτοβουλίες για να κηρυχθούν οι χώροι διατηρητέο μνημείο ιστορικής μνήμης και να ξεκινήσουν εργασίες αποκατάστασης ώστε να αναδειχθούν τα γραπτά μηνύματα και οι ζωγραφιές που έχουν υποστεί ζημιές και φθορές, παρά το αρχικό όμως ενδιαφέρον που επέδειξαν οι τότε αρχές δυστυχώς κανένα έργο δεν έγινε ποτέ» καταλήγει το υπόμνημα που υπογράφεται από την κ. Αντωνία Γιαννούλη.
ert.gr
Ανάμεσά τους η ζωγραφική απεικόνιση ενός ζευγαριού Ελλήνων που οδηγείται σε εκτέλεση από Γερμανούς, η αναφορά στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη «Ο Ιρωας της Λευτεριάς και της Δημοκρατίας/του 1821/και αυτός επείγε στης φυλακές/όπως και εμείς τώρα» από τον Νικόλαο Ψιμούλη, «εκ Παρθενίου Τριπόλεως» αλλά και γυναικείες φιγούρες. Στο σχετικό υπόμνημα που έχει ήδη κατατεθεί στον αρμόδιο υπουργό πολιτισμό αναφέρεται : «Με το ΦΕΚ 1371/τεύχος Β/18-11-2001 αριθ.ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/3623/54270 το Δικαστικό Μέγαρο Τρίπολης Αρκαδίας χαρακτηρίστηκε ως <> . Στην Κατοχή το ιστορικό κτίριο επιτάχθηκε από τους Γερμανούς και στέγασε τα στρατοδικεία τους. Στους χώρους του βρισκόταν και η έδρα των ταγμάτων ασφαλείας, που είχαν μετατρέψει τα υπόγεια σε κρατητήρια. Το φθινόπωρο του 1944, στα γραφεία του έγινε η παράδοση της Τρίπολης στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Στον Εμφύλιο επανήλθε το στρατοδικείο των επίσημων αρχών και στα υπόγειά του, που φαίνεται ότι λειτουργούσαν έως το 1956, έγιναν απάνθρωπα βασανιστήρια ανταρτών. Στα επίσημα αρχεία αναφέρεται ότι κατά τη σκοτεινή αυτή ιστορική περίοδο από τα κρατητήρια πέρασαν πάνω από 120αγωνιστές. Η ιστορία των υπογείων του Δικαστικού Μεγάρου, είχε μείνει άγνωστη ώς τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Στη συνέχεια οι ενώσεις αγωνιστών της εθνικής αντίστασης ανέλαβαν πρωτοβουλίες για να κηρυχθούν οι χώροι διατηρητέο μνημείο ιστορικής μνήμης και να ξεκινήσουν εργασίες αποκατάστασης ώστε να αναδειχθούν τα γραπτά μηνύματα και οι ζωγραφιές που έχουν υποστεί ζημιές και φθορές, παρά το αρχικό όμως ενδιαφέρον που επέδειξαν οι τότε αρχές δυστυχώς κανένα έργο δεν έγινε ποτέ» καταλήγει το υπόμνημα που υπογράφεται από την κ. Αντωνία Γιαννούλη.
ert.gr
Δημοσίευση σχολίου