Εισήγηση του Βαγγέλη Γούργαρη στη συνέντευξη τύπου για τις εξελίξεις στο λιμάνι του Παράλιου Άστρους.

Οι εξελίξεις στο λιμάνι του Παράλιου Άστρους δικαιώνουν πλήρως τη Λαϊκή Συσπείρωση.

Για τις αθλιότητες και τις μεθοδεύσεις που τώρα αποκαλύπτονται, πέρα από τις τοποθετήσεις μας στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, την Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας και το Δημοτικό Συμβούλιο Βόρειας Κυνουρίας, είχαμε μιλήσει μαζί σας πολλές φορές και είχαμε βγάλει αρκετές ανακοινώσεις για την ενημέρωση των λαϊκών στρωμάτων.

Να θυμίσω ότι δημοπρατήθηκε και υπογράφηκε συμφωνητικό εκτέλεσης του έργου, με μια στημένη διαδικασία διαγωνισμού, αφού οι δύο πρώτοι διαγωνισμοί απέβησαν άκαρποι γιατί όλως τυχαίως έγιναν σε ημερομηνίες που υπήρχε απεργία των μηχανικών, ο τρίτος διαγωνισμός απέβη κι αυτός «άκαρπος» παρότι παρευρίσκοντο κάμποσοι μεγαλοεργολάβοι, αλλά κανείς πάλι όλως τυχαίως δεν έδωσε προσφορά.

Στη συνέχεια η Περιφέρεια Πελοποννήσου προχώρησε σε προσκλήσεις με περιορισμένο αριθμό εταιριών να δώσουν προσφορά και πάλι όλως τυχαίως αποκλείστηκε εταιρία που δήλωσε ότι έδινε έκπτωση τουλάχιστον 25%, και το έργο του Παράλιου Άστρους δόθηκε στον ανάδοχο με έκπτωση 12%.

Έτσι το έργο δημοπρατήθηκε όπως δημοπρατήθηκε και ξεκίνησαν οι εργασίες όχι μόνο χωρίς άδεια, αλλά δεν τηρήθηκαν ούτε στοιχειωδώς οι όροι και οι προϋποθέσεις που έβαζαν τα τεύχη δημοπράτησης και η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.).

Για ένα τρίμηνο ο ανάδοχος χωρίς απόφαση έγκρισης εκτέλεσης εργασιών, μετέφερε σύμφωνα με καταγγελίες των κατοίκων και έριχνε στο λιμάνι μπάζα από πρανή δρόμων, ακόμη και μπάζα από ανενεργό σκουπιδότοπο με ανυπολόγιστες συνέπειες στο έργο και στο περιβάλλον.

Στις 25 Σεπτέμβρη του 2013 η Κτηματική Υπηρεσία διέκοψε την εκτέλεση των παράνομων εργασιών ενώ στη θάλασσα επέπλεαν μεγάλες ποσότητες από σκουπίδια (σακούλες, φελιζόλ, ξύλα κ.α.) που έριχνε ο εργολάβος στο λιμάνι.

Την επόμενη μέρα 26 Σεπτέμβρη του 2013 υπογράφεται από το Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης η απόφαση έγκρισης εκτέλεσης των εργασιών στο λιμάνι.

Ενώ πουθενά, ούτε στη Μ.Π.Ε., ούτε στα τεύχη δημοπράτησης, ούτε στο συμφωνητικό με την εταιρία, δεν αναφέρεται ότι θα της παραχωρηθούν αδρανή υλικά από δημόσιους χώρους κοντά στο έργο, στις 19 Αυγούστου 2013, έξι μήνες μετά τη δημοπράτηση του έργου ενώ ο ανάδοχος είχε ξεκινήσει τις εργασίες, εμφανίστηκε μια τεχνική περιγραφή τελικού σχεδιασμού του έργου, από ιδιώτη περιβαντολλόγο που έλεγε ότι δε θα χρησιμοποιήσει τα πιστοποιημένα υλικά που ήταν υποχρεωμένος να πάρει από νόμιμα λειτουργούντα λατομεία σύμφωνα με τη Μ.Π.Ε., αλλά θα έπαιρνε τα αδρανή δωρεάν από δημόσιους χώρους σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων από το λιμάνι. Από περιοχές δηλαδή που δεν έχει γίνει καμία πιστοποίηση.

Μόνο από αυτή την αλλαγή πέραν των άλλων ο ανάδοχος είχε όφελος πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ.

Έτσι  δημοπρατήθηκε το έργο, υπογράφηκε το συμφωνητικό εκτέλεσης εργασιών στο λιμάνι του Παράλιου Άστρους προϋπολογισμού 5.300.000 ευρώ, έτσι εξελίχτηκε.

Παρότι όλες οι εργασίες ήταν συμβατική υποχρέωση του ανάδοχου, Περιφέρεια και Δήμος είχαν έτοιμη συμπληρωματική σύμβαση δωράκι 850.000 ευρώ.

Αλήθεια τι έγινε μ’ αυτή τη σύμβαση;

Το θέμα έφερε ξανά στην επιφάνεια το πόρισμα της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου (Ε.Δ.ΕΛ.) που προβλέπει την επιστροφή 3,8 εκατομμυρίων ευρώ από το Δήμο Βόρειας Κυνουρίας επειδή  δεν τηρήθηκαν οι διαδικασίες ανάθεσης στο έργο του λιμανιού του Παράλιου Άστρους.

Οι άλλες δυνάμεις επικεντρώνονται σε αντιπαραθέσεις για δευτερεύοντα ζητήματα, μακριά από το κύριο που είναι ο τρόπος που γίνονται αυτά τα έργα.

Γιατί συμφωνούν τα μεγάλα έργα να ανατίθενται στο μεγάλο κατασκευαστικό κεφάλαιο που βρίσκει διάφορες φόρμουλες, διαδικασίες και τρόπους δημοπράτησης, ανάθεσης, εκτέλεσης και ελέγχου αυτών των έργων για τη μεγιστοποίηση των κερδών τους.

Γι αυτά δε λένε κουβέντα οι δυνάμεις του Ευρωμονόδρομου φιλελεύθερες, νεοφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές, αριστερές ή κεντροαριστερές.

Υπάρχει και άλλος δρόμος-τρόπος κατασκευής των μεγάλων έργων, που σήμερα είναι υπερώριμος γιατί υπάρχει τεράστιος πλούτος, γιατί η επιστήμη και η τεχνική έχουν κάνει άλματα.

Πρότασή μας για τέτοια μεγάλα έργα είναι, να κατασκευάζονται από ένα ενιαίο Δημόσιο κρατικό φορέα  που θα κατέχει τα υλικά (αδρανή, τσιμέντο, σίδηρο κτλ). Θα κατέχει τα μηχανήματα κατασκευής, που θα κατανέμει σχεδιασμένα τη χρηματοδότηση και το εργατικό δυναμικό στο σύνολο των δραστηριοτήτων, από τη μελέτη, την κατασκευή, τον έλεγχο έως τη λειτουργία και τη συντήρηση των έργων.

Μόνο έτσι θα αξιοποιείται η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνικής για την κατασκευή ποιοτικών- ασφαλών και φθηνών δημοσίων τεχνικών έργων με σεβασμό στην προστασία του περιβάλλοντος.