Μετά τη βασική του φοίτηση στα σχολεία της Τρίπολης σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και μετά με υποτροφία στη Γερμανία. Το 1868 γίνεται υφηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για να συνεχίσει ως έκτακτος καθηγητής , τακτικός δε μέχρι του θανάτου του. Έγινε πρόεδρος του Ελληνικού Δι...δασκαλικού Συλλόγου, της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, της Εταιρείας των Φίλων του Λαού, της Αρχαιολογικής Εταιρείας και της Εταιρείας για τη διάδοση των αρχαίων ελληνικών γραμμάτων.
Από φοιτητής ασχολήθηκε με τα Ομηρικά έπη.
Η Ιλιάδα του , τα έργα του Πλάτωνα και των 3 μεγάλων τραγωδών μας με τα δικά του σχόλια παραμένουν υποδειγματικά έργα στην αρχαία Ελληνική Γραμματεία.
Εκδόθηκε δε σε 2 τόμους η Ελληνική Γραμματεία του που κάλυπτε τα Ελληνικά γράμματα ως την Άλωση της Κων/πόλεως (1894-1897).
Έγινε όμως γνωστός και για την «αντιδημοτική» του δράση. Θεωρούσε τη δημοτική γλώσσα «χυδαία» και τους δημοτικιστές «χυδαϊστές».
Λίγα χρόνια πριν του θανάτου του, έζησε την τραγική στιγμή της απώλειας του γιού του Νικολάου, ο οποίος αφού αρίστευσε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών πήγε μετά σε Λειψία, Βερολίνο και Μόναχο που διακρίθηκε ως οικονομολόγος. Ο πατέρας Γεώργιος τον έστειλε μετά στο Λονδίνο όπου μετά από ατύχημα (διαρροή αερίου) έχασε τη ζωή του .
Η απώλεια αυτή ήταν τεράστια .
Με τον θάνατο του Γεωργίου Μιστριώτη ((11-6-1916) και αφού πριν, είχε φύγε από τη ζωή και η σύζυγός του Χρυσηίδα , οι 2 κόρες του Γεωργίου έμειναν κληρονόμοι, εξ αδιαιρέτου, μιας μεγάλης περιουσίας από 4 κεντρικά ακίνητα στην Αθήνα, μετοχές διαφόρων Τραπεζών, ομολογιακά δάνεια, κοσμήματα μεγάλης αξίας, μετρητά, καταθέσεις αλλά και τα δικαιώματα από τα συγγράμματα του πατέρα τους.
Δεν παντρεύτηκαν και η μεν Φωτεινή με διαθήκη (23-4-1929) κληροδοτούσε στην αδελφή της Αριάδνη το μερίδιο της αλλά με τον όρο ότι μετά το θάνατο και της αδελφής της να ιδρυθεί κληροδότημα με σκοπό « την αγορά μεγάλου γηπέδου εις ενάερον μέρος της Τριπόλεως και ανοικοδόμησιν κτιρίου, όπερ θα χρησιμεύση προς στέγασιν των δύο κλασσικών Γυμνασίων αρρένων Τριπόλεως» .
Καθόριζε λεπτομέρειες όπως , να περιλαμβάνει αίθουσες διδασκαλίας, γραφεία, βιβλιοθήκη για τα σχολεία και να τοποθετηθεί η βιβλιοθήκη του πατέρα της στο Α΄ Γυμνάσιο Τριπόλεως, επίσης να περιλαμβάνει αίθουσα εκδηλώσεων για διαλέξεις και γιορτές, κλειστό εξοπλισμένο γυμναστήριο και να σχηματισθεί και κεφάλαιο για την συντήρηση και φύλαξη του συγκροτήματος . Τα σχέδια να ανατεθούν σε Αρχιτέκτωνα που έχει σπουδάσει στην Ευρώπη και γνωρίζει σχετικά από αντίστοιχα κτίρια της Γερμανίας και Ελβετίας.
Εκτελεστές της διαθήκης όρισε τον εκάστοτε Μητροπολίτη, Πρόεδρο Πρωτοδικών Τρίπολης, Γυμνασιάρχες Τριπόλεως και 3 φιλικά ή συγγενικά της πρόσωπα ώστε να αποτελέσουν το διοικητικό συμβούλιο του Μιστριώτειου κληροδοτήματος.
Αυτή ήταν η θέληση της Φωτεινής , η αδελφή της όμως Αριάδνη που το 1949 έφυγε από τη ζωή, χωρίς να λάβει γνώση για τη θέληση της αδελφής της, αφήκε το μερίδιό της για την ίδρυση Παθολογικού και Χειρουργικού Νοσοκομείου. Ως διαχειριστές της διαθήκης της άφησε διαφορετικά πρόσωπα από την αδελφή της.
Οι δύο αυτές « επιτροπές» προσπάθησαν να βρουν λύση αλλά γρήγορα διαφώνησαν. Η παρέμβαση δε και του Υπουργείου Οικονομικών έκανε δυσκολότερα τα πράγματα.
Με την παρέμβαση του ανεψιού του Γεωργίου και πρώτου εξαδέλφου των διαθέτιδων, αεροπαγίτη Εμ. Δ. Μιστριώτη, τη σθεναρή αντίσταση και παραίτηση του ιδίου αλλά και του Μαντινείας Γερμανού Ρουμπάνη και του αντιπροέδρου του ιδρύματος καθηγητή Γ. Ράμμου το 1959 , φθάσαμε με δυσκολίες στη θεμελίωση του Μιστριώτειου Γυμνασίου Αρρένων στο λόφο Γεωργίτσα (η άλλη επιλογή θέσης ήταν στον οδό Καλαβρύτων).
Λεπτομέρεια που πρέπει να την αναφέρω, είναι πως λόγω των διαφωνιών του Υπουργείου και της διοίκησης, ενώ το σχολείο μπορούσε να είχε θεμελιωθεί το 1957 τελικά θεμελιώθηκε το 1962.
Από φοιτητής ασχολήθηκε με τα Ομηρικά έπη.Η Ιλιάδα του , τα έργα του Πλάτωνα και των 3 μεγάλων τραγωδών μας με τα δικά του σχόλια παραμένουν υποδειγματικά έργα στην αρχαία Ελληνική Γραμματεία.
Εκδόθηκε δε σε 2 τόμους η Ελληνική Γραμματεία του που κάλυπτε τα Ελληνικά γράμματα ως την Άλωση της Κων/πόλεως (1894-1897).
Έγινε όμως γνωστός και για την «αντιδημοτική» του δράση. Θεωρούσε τη δημοτική γλώσσα «χυδαία» και τους δημοτικιστές «χυδαϊστές».
Λίγα χρόνια πριν του θανάτου του, έζησε την τραγική στιγμή της απώλειας του γιού του Νικολάου, ο οποίος αφού αρίστευσε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών πήγε μετά σε Λειψία, Βερολίνο και Μόναχο που διακρίθηκε ως οικονομολόγος. Ο πατέρας Γεώργιος τον έστειλε μετά στο Λονδίνο όπου μετά από ατύχημα (διαρροή αερίου) έχασε τη ζωή του .
Η απώλεια αυτή ήταν τεράστια .
Με τον θάνατο του Γεωργίου Μιστριώτη ((11-6-1916) και αφού πριν, είχε φύγε από τη ζωή και η σύζυγός του Χρυσηίδα , οι 2 κόρες του Γεωργίου έμειναν κληρονόμοι, εξ αδιαιρέτου, μιας μεγάλης περιουσίας από 4 κεντρικά ακίνητα στην Αθήνα, μετοχές διαφόρων Τραπεζών, ομολογιακά δάνεια, κοσμήματα μεγάλης αξίας, μετρητά, καταθέσεις αλλά και τα δικαιώματα από τα συγγράμματα του πατέρα τους.
Δεν παντρεύτηκαν και η μεν Φωτεινή με διαθήκη (23-4-1929) κληροδοτούσε στην αδελφή της Αριάδνη το μερίδιο της αλλά με τον όρο ότι μετά το θάνατο και της αδελφής της να ιδρυθεί κληροδότημα με σκοπό « την αγορά μεγάλου γηπέδου εις ενάερον μέρος της Τριπόλεως και ανοικοδόμησιν κτιρίου, όπερ θα χρησιμεύση προς στέγασιν των δύο κλασσικών Γυμνασίων αρρένων Τριπόλεως» .
Καθόριζε λεπτομέρειες όπως , να περιλαμβάνει αίθουσες διδασκαλίας, γραφεία, βιβλιοθήκη για τα σχολεία και να τοποθετηθεί η βιβλιοθήκη του πατέρα της στο Α΄ Γυμνάσιο Τριπόλεως, επίσης να περιλαμβάνει αίθουσα εκδηλώσεων για διαλέξεις και γιορτές, κλειστό εξοπλισμένο γυμναστήριο και να σχηματισθεί και κεφάλαιο για την συντήρηση και φύλαξη του συγκροτήματος . Τα σχέδια να ανατεθούν σε Αρχιτέκτωνα που έχει σπουδάσει στην Ευρώπη και γνωρίζει σχετικά από αντίστοιχα κτίρια της Γερμανίας και Ελβετίας.
Εκτελεστές της διαθήκης όρισε τον εκάστοτε Μητροπολίτη, Πρόεδρο Πρωτοδικών Τρίπολης, Γυμνασιάρχες Τριπόλεως και 3 φιλικά ή συγγενικά της πρόσωπα ώστε να αποτελέσουν το διοικητικό συμβούλιο του Μιστριώτειου κληροδοτήματος.
Αυτή ήταν η θέληση της Φωτεινής , η αδελφή της όμως Αριάδνη που το 1949 έφυγε από τη ζωή, χωρίς να λάβει γνώση για τη θέληση της αδελφής της, αφήκε το μερίδιό της για την ίδρυση Παθολογικού και Χειρουργικού Νοσοκομείου. Ως διαχειριστές της διαθήκης της άφησε διαφορετικά πρόσωπα από την αδελφή της.
Οι δύο αυτές « επιτροπές» προσπάθησαν να βρουν λύση αλλά γρήγορα διαφώνησαν. Η παρέμβαση δε και του Υπουργείου Οικονομικών έκανε δυσκολότερα τα πράγματα.
Με την παρέμβαση του ανεψιού του Γεωργίου και πρώτου εξαδέλφου των διαθέτιδων, αεροπαγίτη Εμ. Δ. Μιστριώτη, τη σθεναρή αντίσταση και παραίτηση του ιδίου αλλά και του Μαντινείας Γερμανού Ρουμπάνη και του αντιπροέδρου του ιδρύματος καθηγητή Γ. Ράμμου το 1959 , φθάσαμε με δυσκολίες στη θεμελίωση του Μιστριώτειου Γυμνασίου Αρρένων στο λόφο Γεωργίτσα (η άλλη επιλογή θέσης ήταν στον οδό Καλαβρύτων).
Δημοσίευση σχολίου