Η Επανάσταση του 1821 αναμφισβήτητα ήταν το
σημαντικότερο στην ιστορία του έθνους μας. Επρόκειτο για ένα προιόν εθνικού
κινημάτος,το οποίο άρχισε σιγά-σιγά να διαμορφώνεται από τις τελευταίες δεκαετίες
του 18ου και τις πρώτες του 19ου αιώνα.Το ελληνικό εθνικό κίνημα θα
μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως πολιτικό,καθώς δεν απέβλεπε μόνο την απελευθέρωση του έθνους κι
στην δημιουργία ενός ανεξάρτητου εθνικού κράτους αλλά προέβλεπε και στη ίδρυση
μιας αντιπροσωπευτικής και ευνοούμενης πολιτείας.
Ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της Ελληνικής
Επανάστασης(που ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου του 1821 από τον αρχηγό της Φιλικής
Εταιρείας Αλέξανδρο Υψηλάντη ως : "ως
ευαγγελιζομένη την πολιτικήν λύτρωσιν του ελληνικού έθνους") υπήρξε η πολιορκία και η Άλωση της Τριπολιτσάς
στις 23 Σεπτεμβρίου του 1821.
Ήταν μια
λαμπρήνίκη,που ανέδειξε στο προσκύνιο την ηγετική προσωπικότητα του Θεόδωρου
Κολοκοτρώνη.Ο αρχηγός του Μοριά ήταν εκείνος που έπεισε όλους τους
οπλαρχηγούς να πολιορκήσουν από τα μέσα
του Απριλίου την Τριπολιτσά,ανακόπτοντας κάθε δυνατότητα επικοινωνίας και
ανεφοδιασμού.Αρχιστράτηγος της επιχείρησης ήταν ο Πετρομπέης Μαρομιχάλης αλλά
ιθύνων νους του όλου εγχειρήματος ήταν ο Γέρος του Μοριά.
Εκείνη την χρονική
περίοδο,η Τριπολιτσά ήταν το σημαντικότερο διοικητικό,στρατιωτικό και
οικονομικό κέντρο της Πελοποννήσου (ήδη από το 1786).Ήταν περιτοιχισμένη και
είχε επτά πύλες και σε κάθε πύλη ήταν μια ντάπια(πυργίσκοι) με πυροβόλα(συνολικά
διέθετε 30εκ των οποίων σε καλή κατάσταση ήταν τα 18). Το
ύψος του κάστρου ήταν πεντέμισι μέτρα και ανάλογα με το ανάγλυφο του εδάφους,
σ’ άλλα μέρη ψηλότερο και σ’ άλλα χαμηλότερο. Η περίμετρός του ήταν 3.500 μ.
και το εμβαδόν ήταν 1.320.000 τ.μ. Οι έξι πύλες είχαν το όνομα της πόλης στην
οποία οδηγούσε ο ανάλογος δρόμος. Υπήρχαν έτσι οι πύλες του Αγίου Αθανασίου,
των Καλαβρύτων, του Λεονταρίου, του Μιστρά, της Καρύταινας και του Ναυπλίου. Η
εβδόμη πύλη ονομαζόταν πύλη του σαραγιού. Ο δρόμος που διερχόταν απ’ αυτήν
κατάληγε στο σεράγι, δηλαδή στην οικία του Πασά που ήταν και το διοικητήριο.
Εκείνη την εποχή Μορά Βαλεσί ήταν ο
Χουρσίτ Μεχμέτ Πασάς,ο οποίος έλειπε
(είχε επιστρατευτεί από την Μεγάλη Πύλη κατά του Αλή Πασά των Ιωαννίνων).Τον
αντικαθιστούσε ο Μεχμέτ Σαλίχ
πασά.Με το ξέσπασμα της επανάστασης ο Χουρστίτ Μεχμέτ Πασά έστειλε 3.500 στρατιώτες να υπερασπιστούν την Τριπολιτσά ,όπου είχε και την οικογένειά του.
Οι επαναστάτες υπό
την καθοδήγηση του Κολοκοτρώνη έστησαν στρατόπεδα στα βουνά γύρω από
αυτήν και η πολιορκία άρχισε. Μετά την ήττα των Τούρκων στο Βαλτέτσι, κοντά
στην Τριπολιτσά, οι Έλληνες αγωνιστές μπόρεσαν να προωθηθούν πιο κοντά στην
πόλη.
Στην πολιορκία συμμετείχε και ο
Δημήτριος Υψηλάντης, που είχε αναλάβει την αρχηγία του Αγώνα, ενώ τα τέσσερα
κεντρικά στρατόπεδα διηύθυναν ο Κολοκοτρώνης, ο Αναγνωσταράς (Αναγνώστης
Παπαγεωργίου), ο Παναγιώτης Γιατράκος και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης. Επίσης,
είχαν σταλεί ελληνικές δυνάμεις στα Μέγαρα, για να εμποδίσουν τουρκικές
ενισχύσεις να φτάσουν στην Τριπολιτσά από την Αθήνα.
Όσο περνούσε ο καιρός, η πολιορκία
γινόταν πιο στενή. Στην πόλη τα τρόφιμα λιγόστεψαν και άρχισε η διχόνοια. Η
Τριπολιτσά έπεσε στα χέρια των επαναστατών στις 23 Σεπτεμβρίου του 1821. Ακολούθησαν
σφαγές και λεηλασίες. Οπλισμένοι οι Έλληνες, μπήκαν στην πόλη χτυπώντας τους
Τούρκους, που οχυρώθηκαν στα σπίτια τους. Οι Οθωμανοί που κλείστηκαν στον
κεντρικό πύργο, τη Μεγάλη Τάπια, παραδόθηκαν έπειτα από τρεις ημέρες από
έλλειψη νερού.
(Σημαντική για αυτή
την νίκη υπήρξε η φιγούρα του Τσάκωνα Αγωνιστή Από το Πραστό. που
είχε φιλία με ένα Τούρκο πυροβολητή και τον επισκεπτόταν κρυφά στην τάπια του
Ναυπλίου, ανταλλάσσοντας τρόφιμα με τουρκικά όπλα, κατάφερε μαζί με δύο άλλους
Τσάκωνες να εξουδετερώσει τους φρουρούς της ντάπιας και να καταλάβει το
πυροβολείο. Αμέσως χωρίς χρονοτριβή, έστρεψε το κανόνι κατά της πόλης και έβαλε
κατά του σαραγιού . Σύμφωνα με τον
ιστορικό Νικόλαο Σπηλιάδη O Μανώλης Δούνιας από τον Πραστόν… ‘Ήταν ημέρα
Παρασκευή, εικοστή τρίτη του Σεπτεμβρίου 1821… και ο Δούνιας ανεβαίνει το
τείχος επί σκοπώ να εξαγάγει τον Τούρκον… Κατόπιν τούτου έδραμον άλλοι και
ανεβαίνουσιν ωσαύτως. Κατόπι δε τούτων και άλλοι, ό,τε αδελφός του Κεφάλα και ο
Διονύσιος Βασιλείου, και όρμησαν τινές εν ριπή οφθαλμού εις το επί της πύλης
(του Ναυπλίου) πυροβολοστάσιον, στρέφωσι τα πυροβόλα προς την πόλιν…)
Η Άλωση της
Τριπολιτσάς στους πρώτους κιόλας 6 μήνες της επανάστασης έχει ιδιαίτερη
σημασία.Από την μια οδήγησε στην συντριβή του οθωμανικού προπυργίου στην
Πελοπόννησο και Νότια Ελλάδα και από την άλλη τόνωσε το ηθικό των
επαναστατημένων.Μετά από αυτή την νίκ,οι Έλληνες εφοδιασμένοι με χιλιάσες
τουρκικά όπλα που πέρασαν στην κατοχή τους στράφηκαν στα περιφερειακά κάστρα της Πελοποννήσου, για να τα
πολιορκήσουν.
Δημοσίευση σχολίου