ΚΚΕ Ανακοινωση ΤΕ Αρκαδιας

Όσο προωθείται η απελευθέρωση – ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας, τόσο θα μεγαλώνουν οι συνέπειες στους εργαζόμενους του κλάδου και τα λαϊκά στρώματα.

Οι εξελίξεις με τη διαπραγμάτευση που κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για τη δεύτερη "αξιολόγηση" δείχνουν ότι είμαστε μπροστά στο επόμενο πιο αποφασιστικό βήμα της ιδιωτικοποίησης του κλάδου της ηλεκτρικής ενέργειας. Τα δημοσιεύματα που διαρρέουν και οι δημόσιες τοποθετήσεις παραγόντων οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μεθοδεύεται η πώληση του 40% λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων σε ιδιώτη. Η παραπέρα ιδιωτικοποίηση του κλάδου προωθείται για να εξασφαλίσει νέα πεδία κερδοφορίας για μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον κλάδο. Η όποια διαπραγμάτευση γίνεται, αφορά το ποιος θα πάρει μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα. Εξάλλου, οι πολεμικές συγκρούσεις στην περιοχή μας αίτιο έχουν το ποιος θα ελέγξει ενεργειακά κοιτάσματα και ενεργειακούς διαδρόμους.

Την ίδια στιγμή η ΝΔ παρουσίασε το πρόγραμμά της για την Ενέργεια, το οποίο προβλέπει πώληση υδροηλεκτρικών και λιγνιτικών μονάδων της ΔEΗ, είσοδο «στρατηγικού επενδυτή» στην εναπομείνασα ΔΕΗ, ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ κατά 66%, «ισχυρά κίνητρα» για την πληρωμή των λογαριασμών (βλ. ένταση των απειλών διακοπής ρεύματος).

Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου για το ποιος μπορεί καλύτερα να ικανοποιήσει τις ανάγκες κερδοφορίας των ενεργειακών ομίλων που σε κάθε περίπτωση θα πληρώσουν ξανά πανάκριβα τα λαϊκά στρώματα.

Η πολιτική των «απελευθερώσεων» και ιδιωτικοποιήσεων στον τομέα της Ενέργειας, επιφέρει σημαντικά προβλήματα, στην ενεργειακή ασφάλεια, στα ζητήματα των δικτύων και της προστασίας τους, του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξής τους, στα ζητήματα του ενεργειακού μείγματος και της εισαγωγής καυσίμων, στους ίδιους τους εργαζόμενους, με τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και την εντατικοποίηση, και βεβαίως στα λαϊκά νοικοκυριά, τα οποία πληρώνουν πανάκριβα την ηλεκτρική ενέργεια. Την τελευταία δεκαετία το ηλεκτρικό ρεύμα στη χώρα μας αυξήθηκε κατά 157% διατηρώντας τα σκήπτρα σε επίπεδο ΕΕ, με αποτέλεσμα ένα 30% να ζει υπό καθεστώς ενεργειακής φτώχειας. Με την πολιτική της ΕΕ, οι ΑΠΕ έγιναν η κερκόπορτα για να διεισδύσουν και ιδιωτικοί επιχειρηματικοί όμιλοι στον τομέα, με αποτέλεσμα να πληρώνουμε ένα πολύ ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα.

Σήμερα κάποιοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την πορεία της ΔΕΗ, όταν είναι φανερό ότι η ΔΕΗ ιδιωτικοποιήθηκε, όταν είναι φανερό ότι η ΔΕΗ λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αυξάνοντας την τιμή του ρεύματος στα λαϊκά νοικοκυριά, όταν είναι φανερό ότι η ίδια η ΔΕΗ και επί των κυβερνήσεών τους και επί των ημερών τους απελευθέρωσε τις εργασιακές σχέσεις, ανέτρεψε τα εργασιακά δικαιώματα, έβαλε τους εργολάβους στις λειτουργίες της.

Στο πλαίσιο αυτό η ΔΕΗ ΑΕ προσπαθεί μέσα σε συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού να εξασφαλίσει τα κέρδη των μετόχων της. Μετά από τις μεγάλες μειώσεις μισθών (50% για το σύνολο του προσωπικού ανεξαρτήτου εργασιακής σχέσης), προωθεί την αξιολόγηση του προσωπικού, με στόχο νέες μειώσεις μισθών, προωθεί απολύσεις που τις παρουσιάζει σαν "εθελούσιες", που θα έχουν συνέχεια και σε άλλα τμήματα του προσωπικού κ.ά. Ολα αυτά τη στιγμή που ξεδιπλώνει τα επιχειρηματικά της σχέδια για επενδύσεις σε Αλβανία, Τουρκία, ηλεκτρικά αυτοκίνητα κ.α.

Η κινδυνολογία του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, όπως οι δηλώσεις του προέδρου της ΓΕΝΟΠ, για ενδεχόμενη αδυναμία πληρωμής των δεδουλευμένων των εργαζομένων τον Ιούνιο, στόχο έχουν να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους, στη λογική που καλλιεργεί η εργοδοσία να βάλουν πλάτη, να δεχθούν νέες περικοπές στα δικαιώματά τους για να σωθεί η επιχείρηση.

Κανένας εφησυχασμός ότι η διαπραγμάτευση μπορεί να φέρει οφέλη για τους εργαζόμενους του κλάδου και το λαό. Ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος τώρα χωρίς άλλες καθυστερήσεις, οργάνωση του αγώνα για να μπει ένα φρένο στα νέα μέτρα, αλλά και για να ανοίξουμε το δρόμο να αποτελέσει η Ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Στη χώρα μας υπάρχει το απαραίτητο προσωπικό (τεχνικό, επιστημονικό κ.ά.), πλούσιος ορυκτός πλούτος (π.χ. λιγνίτης), αξιοποίηση των ΑΠΕ, που μπορούν να εξασφαλίσουν την επάρκεια της χώρας μας σε φτηνή ηλεκτρική ενέργεια, με εξάλειψη της ανεργίας. Προϋπόθεση όλος αυτός ο πλούτος να μην αποτελεί ιδιοκτησία των μονοπωλιακών ομίλων που έχουν στόχο το κέρδος, αλλά λαϊκή περιουσία. Οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι της ευρύτερης περιοχής της Μεγαλόπολης έχουν πείρα από την απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας.

Το μέλλον του λεκανοπεδίου Μεγαλόπολης είναι η Ενέργεια και όχι τα σκουπίδια.