Κυρίου, φτάνει στήν κορύφωσή της τήν ἁγίαν καί Μεγάλην
Παρασκευήν.
Ἡ Μεγάλη Παρασκευή εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς κορυφώσεως
τοῦ θείου Δράματος, εἶναι μέρα ἀπόλυτου πένθους γιά τή
Χριστιανοσύνη, ἀπόλυτης ἀργίας καί νηστείας, ἡ μέρα πού
γίνεται ἡ Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ.
Τήν Ἐνάτη Ὥρα τῆς ἡμέρας ὁ Χριστός μας λέει τό «Τετέλεσται».
Ἡ θεία ψυχή Του κατεβαίνει στόν Ἅδη.
Τό «Πρωτευαγγέλιο», ἡ πρώτη χαρμόσυνη ὑπόσχεση τοῦ
Θεοῦ στούς πεσμένους Προπάτορες, ἀρχίζει νά ἐκπληρώνεται.
Τό πρωί τελεῖται ἡ Ἀκολουθία τῶν Μεγάλων Ὡρῶν, ὅπου οἱ
Μυροφόρες γυναῖκες μοιρολογοῦν καί κλαῖνε γιά τόν Χριστό.
Ἀπ’ τά ξημερώματα τῆς ἴδιας μέρας ἑτοιμάζεται ὁ Ἐπιτάφιος,
ὁ ὁποῖος θά δεχθεῖ τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ ἐν συνεχείᾳ
πραγματοποιεῖται ἡ Ἀκολουθία τῆς Ἀποκαθηλώσεως, ὅπου τό
ἅγιο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ τοποθετεῖται στόν Ἐπιτάφιο καί τό
βράδυ τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς θά ψαλλοῦν τά Ἐγκώμια καί
θά γίνει ἡ περιφορά τοῦ Ἐπιταφίου.
Ὅπως συνηθίζεται σέ ὅλες τίς Ἐνορίες, οἱ Ἐπιτάφιοι
ἀκολουθοῦν τόν παραδοσιακό στολισμό μέ εὔοσμα ἄνθη καί
λογιῶν - λογιῶν λουλούδια.
Ὁ Μητροπολιτικός Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Βασιλείου
Τριπόλεως τά τελευταῖα χρόνια πέρα ἀπό τόν παραδοσιακό
στολισμό, ὁ ὁποῖος γίνεται πάντοτε μέ εὔοσμα ἄνθη, διακοσμεῖται
στίς τέσσερις πλευρές του μέ ἐκκλησιαστικά σχέδια καί
παραστάσεις, οἱ ὁποῖες δημιουργοῦνται καί κατασκευάζονται
μέ διακοσμητικές πέρλες εὐτελοῦς οἰκονομικῆς ἀξίας.
Ἔτσι καί τήν φετινή χρονιά ὑλοποιήθηκε μιά ἐργασία
ξεχωριστή στόν στολισμό τοῦ Ἐπιταφίου μας.
Ὁ φετινός βασικός στολισμός τοῦ Ἐπιταφίου ἀποτελεῖται
ἀπό τέσσερις παραστάσεις Μυροφόρων Γυναικῶν: «Μυροφόροι
γυναῖκες, μετά μύρων ἐλθοῦσαι, πρός τό μνῆμά σου, Σῶτερ
ἐνηχοῦντο, Ἀγγέλου τρανῶς, πρός αὐτάς φθεγγομένου· Τί
μετά νεκρῶν, τόν ζῶντα λογίζεσθε; ὡς Θεός γάρ, ἐξανέστη τοῦ
μνήματος».
Τέσσερις Μυροφόροι γυναῖκες στέκουν ἐπιβλητικά στίς
τέσσερις παραστάδες τοῦ Ἐπιταφίου. Πρόκειται γιά τίς γυναῖκες,
πού φρόντισαν γιά τόν Θάνατο τοῦ Ἀθάνατου, τίς γυναῖκες
ἐκεῖνες, πού ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ τούς ἔδωσε ζωή καί
ἦταν αὐτές πού μᾶς μετέφεραν τό ἄγγελμα τῆς Ἀναστάσεως.
Τά κεντρικά σημεῖα τοῦ Ἐπιταφίου ἔχουν κοσμηθεῖ μέ τήν
ἐπιγραφή, κεντημένη μέ πέρλες, ἡ ὁποία ἀναγράφει: «Ἔραναν
τόν τάφο, αἱ Μυροφόροι μύρα…».
Στόν τροῦλο ἔχουν κατασκευαστεῖ περίτεχνες παραστάσεις
Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ
«ΜΥΡΟΦΟΡΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»
μέ μυροδοχεῖα καί στήν κορφή δεσπόζει λαμπρός ὁ τίμιος
Σταυρός.
Ἡ ὑλοποίηση καί αὐτοῦ τοῦ σχεδίου ἄρχισε νά δουλεύεται
ἀπό πολλούς μῆνες νωρίτερα. Ἡ προετοιμασία τοῦ ὅλου ἔργου
ἀρχίζει ἀπό τόν μῆνα Σεπτέμβριο τοῦ περασμένου ἔτους.
Στό ἄκουσμά του ὁ στολισμός τοῦ Ἐπιταφίου της Ἐνορίας
μας μπορεῖ νά φαντάζει εὔκολος καί ἁπλός, πρᾶγμα πού δέν
συνάδει μέ τήν πραγματικότητα.
Ἀπό τή σύλληψη τοῦ σχεδίου ἕως καί τήν ἐφαρμογή του, ἡ
διαδικασία πού ἀκολουθήθηκε ἦταν ἀρκετά ἀπαιτητική γεμάτη
ἐκπλήξεις καί δυσκολίες. Χρειάστηκαν πάρα πολλές ὧρες
δουλειᾶς, πολύ μεράκι καί ἀδιάλειπτη προσευχή. Ἐργασία ἡ
ὁποία σχεδιάστηκε καί προσαρμόστηκε πάνω στόν Ἐπιτάφιο
ἐκ τῶν ἐθελοντριῶν γυναικῶν, πού ἐργαζονται ἄοκνα κάτω τό
ἄγρυπνο βλέμμα τοῦ Προϊσταμένου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Λίγα λόγια γιά τίς Μυροφόρες γυναῖκες.
Μυροφόρες ὀνομάζονται οἱ γυναῖκες πού, ὅσο ζοῦσε ὁ
Χριστός, ἦταν μαθήτριές του καί ἔμειναν μαζί μέ τήν Παναγία
κατά τή Σταύρωση, θρήνησαν μαζί της, κι ὅταν ὅλοι οἱ ἄλλοι
εἶχαν κρυφτεῖ, αὐτές θέλησαν νά μυρώσουν τό Σῶμα Του, μέ
τόν τρόπο πού συνήθιζαν ἐκεῖνα τά χρόνια. Ἔτσι, ἀγόρασαν
ἀκριβά ἀρώματα (μύρα) καί πῆγαν ξημερώματα Κυριακῆς στόν
Τάφο τοῦ Ἰησοῦ νά τόν μυρώσουν.
Πρῶτες οἱ Μυροφόρες ἔμαθαν ὅτι ἀναστήθηκε ὁ Χριστός
καί στή συνέχεια πρῶτες οἱ Μυροφόρες εἶδαν τόν ἀναστάντα
Χριστό, σάν μιά μορφή ἐπιβράβευσης γιά τήν πίστη τους καί
τήν ἀνδρεία τους κατά τά θεῖα Πάθη.
Οἱ Μυροφόρες δέν πῆγαν στόν Τάφο ὅλες μαζί, ἀλλά σέ
διάφορες ὁμάδες, δυό καί τρεῖς φορές, τό πρωί, ἄλλα ὄχι κατά
τήν ἴδια χρονική στιγμή.
Ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή καί ἡ ἄλλη Μαρία ἔφτασαν πρῶτες
στόν Τάφο.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐξηγοῦν ὅτι μέ τήν φράση «ἡ ἄλλη
Μαρία» περιγράφεται ἡ Θεοτόκος, ἐπειδή οἱ Εὐαγγελιστές δέν
ἤθελαν νά δώσουν ἀφορμή στούς ἀπίστους, γράφοντας ὅτι ἡ
Μητέρα Του ἦταν ἡπρώτη μάρτυρας τῆς Ἀνάστασης.
Ὁ Χριστός ἔχει ἀναστηθεῖ, τό Μνημεῖο εἶναι κενό. Καθώς
πήγαιναν στόν Τάφο, ἀνησυχοῦσαν γιά τόν λίθο, μέ τόν ὁποῖο
εἶχε σφραγιστεῖ ὁ Τάφος, ἐπειδή ἦταν πολύ μεγάλος καί δέν
ἤξεραν πῶς θά τόν μετακινοῦσαν. Ἕνας Ἄγγελος κατεβαίνει,
γίνεται σεισμός καί ὁ λίθος κυλᾶ.
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἑρμηνεύει ὅτι ἦταν ὁ
ἀρχάγγελος Γαβριήλ, καί ὁ Ἄγγελος, πού κάθεται πάνω στόν
λίθο, τούς λέει νά μή φοβοῦνται. «Γνωρίζω ὅτι ζητᾶτε τόν Ἰησοῦ
τόν ἐσταυρωμένο. Δέν εἶναι ἐδῶ. Ἀναστήθηκε, ὅπως εἶχε πεῖ».
Τούς ἔδειξε τόν κενό Τάφο καί τούς εἶπε νά ποῦν τά νέα στούς
Μαθητές.
Γίνονται, λοιπόν, οἱ Μυροφόρες εὐαγγελίστριες τῶν
Εὐαγγελιστῶν καί ἀπόστολοι τῶν Ἀποστόλων.
Ὁ ὅσιος Δαμασκηνός ὁ Στουδίτης ἀναφέρει ἀναλυτικά ποιές
ἦταν οἱΜυροφόρες.
Ἡ πρώτη Μυροφόρος εἶναι ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ἀπό τήν
ὁποία ὁ Χριστός εἶχε βγάλει ἑπτά δαιμόνια. Καί γι’ αὐτή τήν
εὐεργεσία τόν ἀκολουθοῦσε. Μετά τήν Ἀνάληψη τοῦ Χριστοῦ,
πῆγε στή Ρώμη, στόν αὐτοκράτορα Τιβέριο, καί θεράπευσε τό
μάτι του. Ἐπίσης, κατήγγειλε στόν Τιβέριο τόν Πιλᾶτο καί τούς
ἀρχιερεῖς γιά τήν ἄδικη σταύρωση τοῦ Χριστοῦ κι αὐτός τούς
θανάτωσε. Ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή πέθανε στήν Ἐφεσσο, ὅπου
τήν ἔθαψε ὁ Ἰωάννης ὁ Θεολόγος. Ἀργότερα ὁ αὐτοκράτορας
Λέων ὁ Σοφός, πῆρε τό λείψανό της στήν Κωνσταντινούπολη.
Λεγόταν Μαγδαληνή ἐπειδή καταγόταν ἀπό τά Μάγδαλα.
Δεύτερη ἦταν ἡ Σαλώμη, κόρη τοῦ Ἰωσήφ τοῦ Μνήστορος, ἡ
ὁποία ἀργότερα παντρεύτηκε τόν μικρό Ζεβεδαῖο.
Τρίτη Μυροφόρος ἦταν ἡ Ἰωάννα, ἡ γυναῖκα τοῦ Χουζᾶ, ὁ
ὁποῖοςἦταν ἐπίτροπος καί οἰκονόμος στό σπίτι τοῦ βασιλιᾶ
Ἡρῴδη.
Τέταρτη ἡ Μαρία, ἡ ἀδερφή τοῦ Λαζάρου, ἡ ὁποία
προηγουμένως εἶχε ἀλείψει τόν Χριστό μέ τό μύρο, ὅπως γράφει
ὁ εὐαγγελιστήςἸωάννης.
Πέμπτη ἦταν ἡ ἀδερφή της ἡ Μάρθα, ἡ ὁποία ὑπηρετοῦσε
τόν Χριστό μέ πολύ προθυμία ἀπό τήν ἀρχή.
Ἕκτη εἶναι ἡ Μαρία, ἡ γυναῖκα τοῦ Κλωπᾶ. Αὐτή τή Μαρία,
ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὀνομάζει «ἀδελφή της Θεοτόκου». Ὁ
Ἰωακείμ, ὁπατέρας τῆς Παναγίας, εἶχε ἕνα ἀδελφό, καί ὅταν
ἐκεῖνος πέθανε χωρίς νά ἔχει παιδί, πῆρε τήν γυναῖκα του
ὡς σύζυγό του, σύμφωνα μέ τόν Μωσαϊκό νόμο. Μέ αὐτήν
ἀπέκτησε ἕνα παιδί, τή Μαρία.
Ἕβδομη Μυροφόρος ἦταν ἡ Σωσσάννα.
Ὑπῆρχαν κι ἄλλες Μυροφόρες, πού βοηθοῦσαν τίς παραπάνω,
ὅπως λέει ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς, ἀλλά τά ὀνόματά τους δέν
ἀναφέρονται ἀπό τούς Εὐαγγελιστές, γιατί δέν τίς θεωροῦσαν
σημαντικές.
Δημοσίευση σχολίου