Πάσχα με άρωμα παλιάς εποχής από την Βλαχοκερασιά Αρκαδίας

Τα ελληνικά χωριά και η περιφέρεια στην χώρα μας αποτελούν ακόμα και στις μέρες μας κοιτίδες πλούσιων λαογραφικών και κοινωνικών περιγραφών για τον τρόπο ζωής της Ελλάδας του 20ου αιώνα.Τέτοιες μέρες όλοι οι ηλικιωμένοι θυμούνται τα παιδικά τους χρόνια.Γίνεται μια ανάκληση στην μνήμης τους με παιδικές αναμνήσεις και αρώματα από το δικό τους Πάσχα.Παρακάτω ακολουθεί το κείμενο "Χαίρομαι να ακολουθώ τα έθιμα" της Σταυρούλας Νικ.Κοντογιάννη,κάτοικο Βλαχοκερασιάς που δημοσιεύθηκε το Πάσχα του 2015 στην Εφημερίδα "Φωνή Της Βλαχοκερασίας".

Χαίρομαι να ακολουθώ τα έθιμα. 

Θυμάμαι τα χρόνια που ήμασταν παιδιά και χαιρόμασταν πολύ με τα έθιμα του Πάσχα. Η μητέρα μας μας έφτιαχνε μπόλικα κουλούρια, λαμπροκούλουρα, γιατί είχαμε στο σπίτι και αυγά και γάλα μπόλικα. Βάφαμε και τ’ αυγά τα Πασχαλινά με μπογιές που βάφαμε τα μάλλινα ρούχα. Το Σάββατο, πριν το Πάσχα, σφάζαμε και το καλύτερο κατσίκι για το σπίτι μας που το ξεχώριζε ο πατέρας μας, το «λαμπριάτη». Δεν το ψήναμε, το μαγειρεύαμε λίγο - λίγο να φτουρήσει, γιατί ήμασταν πολυμελής οικογένεια (7 παιδιά). Το βράδυ πηγαίναμε να πάρουμε το αναστάσιμο φως στη εκκλησία και να κάνουμε Ανάσταση. Κανείς χωριανός δεν έφευγε, αν δεν σχολούσε η εκκλησία. Στο σπίτι μάς καρτέραγε η αυγοκομμένη μαγειρίτσα, να μας μαλακώσει μετά τη νηστεία. Και σήμερα χαίρομαι να ακολουθώ τα έθιμα, να φτιάχνω κουλούρια, κουραμπιέδες, να βάφω κόκκινα αυγά. («Φωνή της Βλαχοκερασιάς», Μάρτιος 2015)

Aαναδημοσίευση από Ψηφιακό  Μουσείο Βλαχοκερασιάς