Στο βιβλίο «Διατροφή, μύθοι και προπαγάνδα», ο Michael Pollan γράφει το μανιφέστο του καταναλωτή της τροφής. Θέτει ζητήματα στη δημοσιότητα που αφορούν την επιστήμη της διατροφής και τον τομέα τροφίμων.
Ο Michael Pollan είναι ένας ανατρεπτικός στοχαστής της τροφής. Χωρίς ο ίδιος να είναι διαιτολόγος, ασχολείται με το χώρο των τροφίμων πολλά χρόνια και η άποψή του φαίνεται να ξυπνά διατροφικές συνειδήσεις. Μιλά σε σκληρή γλώσσα, έναντι της βιομηχανίας της τροφής και της στρατευμένης επιστήμης και μάλλον σε πολλά από τα αναφερόμενά του δεν έχει άδικο.
Μερικές βασικές συμβουλές- τσιτάτα που δίδει είναι:
-μην τρως τίποτα που η πρόγιαγιά σου δε θα αναγνώριζε ως φαγητό,
-βγες από το σούπερ μάρκετ το συντομότερο δυνατό,
-να τρως «φαγητά», όχι μεγάλη ποσότητα, κυρίως φυτά.
Μερικά από τα λεγόμενά του είναι υπεραπλουστεύσεις, πάντα όμως άξια προβληματισμού. Διατυπώνει την άποψη ότι οι διαιτολόγοι και όσοι εμπλέκονται με τις συστάσεις διατροφής («διατροφιστές» τούς αναφέρει) έχουν δώσει πολύ περισσότερη σημασία στη χημεία του τροφίμου παρά στην κοινωνιολογία και την οικολογία της διατροφής.
ΞΕΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΑΤΡΟΦΙΣΜΟ
Οι καταναλωτές τροφής βομβαρδίζονται από τη βιομηχανία τροφίμων, συνεπικουρούμενης κι από ειδικούς στα τρόφιμα, με μηνύματα και ισχυρισμούς τροφίμων περισσότερο από όσο χρειάζεται. Οι δυτικοί λαοί, απέχοντας περισσότερο από τη φύση τρώνε χωρίς περίσκεψη, χωρίς να δίνουν σημασία στις αισθήσεις. Καλό είναι λοιπόν, να ακολουθήσουμε τις συστάσεις του Pollan, όπως:
-να τρώμε αργά, να γευόμαστε την τροφή στο τραπέζι και όχι στον πάγκο, αφιερώνοντας πάνω από 20 λεπτά γι’ αυτό,
-να επιδιώκουμε να τρώμε με παρέα, μοιραζόμενοι το γεύμα μας μαζί με άλλους, αυτό επιβραδύνει την ταχύτητα κατανάλωσης και πιθανώς ενεργοποιεί περισσότερες αισθήσεις,
-να επιστρέψουμε στα πιο παλιά σερβίτσια, τα πιάτα είναι μεγαλύτερα σήμερα, ξεπερνάνε τα 30 εκατοστά (διάμετρος), όταν πριν από 1 αιώνα ήταν λιγότερο από 23 εκατοστά (διάμετρος). Μια καλή πρόταση είναι να χρησιμοποιήσουμε τα μεγάλα πιάτα για σαλάτες και τα πιάτα φρούτων για το κύριο γεύμα,
-να αποκτήσουμε συνείδηση στη βρώση της τροφής, επιδιώκοντας την ανάδειξη της ποιότητας της τροφής, ποιότητας πιστοποιημένης-συμβολικής-πραγματικής. Να γίνουμε σύμμαχοι της καλής τροφής, των παραγωγών της, προτιμώντας τοπικούς κοντινούς από το σπίτι μας,
-να μαγειρεύουμε, να φτιάξουμε τον κήπο μας. Δε φτάνει να βλέπουμε τις εκπομπές μαγειρικής, ούτε να ψωνίζουμε μόνο την τροφή. Να καλλιεργούμε τον κήπο μας, βοηθά στην καύση θερμίδων, αλλά το πιο σημαντικό να ξαναβρούμε τη φύση μας που είναι η Φύση..
*Βιβλίο: «Διατροφή, μύθοι και προπαγάνδα»
Συγγραφέας: Michael Pollan
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc, MΕd
Μέλος Ομάδας Ειδικών Αθλητικής Διατροφής
Μέλος Ομάδας Ειδικών Δημόσιας Υγείας
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
e-mail: bertzeletos@gmail.com
site: www.bertzeletos.gr
blog:nutripolitics.blogspot.gr
Ο Michael Pollan είναι ένας ανατρεπτικός στοχαστής της τροφής. Χωρίς ο ίδιος να είναι διαιτολόγος, ασχολείται με το χώρο των τροφίμων πολλά χρόνια και η άποψή του φαίνεται να ξυπνά διατροφικές συνειδήσεις. Μιλά σε σκληρή γλώσσα, έναντι της βιομηχανίας της τροφής και της στρατευμένης επιστήμης και μάλλον σε πολλά από τα αναφερόμενά του δεν έχει άδικο.
Μερικές βασικές συμβουλές- τσιτάτα που δίδει είναι:
-μην τρως τίποτα που η πρόγιαγιά σου δε θα αναγνώριζε ως φαγητό,
-βγες από το σούπερ μάρκετ το συντομότερο δυνατό,
-να τρως «φαγητά», όχι μεγάλη ποσότητα, κυρίως φυτά.
Μερικά από τα λεγόμενά του είναι υπεραπλουστεύσεις, πάντα όμως άξια προβληματισμού. Διατυπώνει την άποψη ότι οι διαιτολόγοι και όσοι εμπλέκονται με τις συστάσεις διατροφής («διατροφιστές» τούς αναφέρει) έχουν δώσει πολύ περισσότερη σημασία στη χημεία του τροφίμου παρά στην κοινωνιολογία και την οικολογία της διατροφής.
ΞΕΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΑΤΡΟΦΙΣΜΟ
Οι καταναλωτές τροφής βομβαρδίζονται από τη βιομηχανία τροφίμων, συνεπικουρούμενης κι από ειδικούς στα τρόφιμα, με μηνύματα και ισχυρισμούς τροφίμων περισσότερο από όσο χρειάζεται. Οι δυτικοί λαοί, απέχοντας περισσότερο από τη φύση τρώνε χωρίς περίσκεψη, χωρίς να δίνουν σημασία στις αισθήσεις. Καλό είναι λοιπόν, να ακολουθήσουμε τις συστάσεις του Pollan, όπως:
-να τρώμε αργά, να γευόμαστε την τροφή στο τραπέζι και όχι στον πάγκο, αφιερώνοντας πάνω από 20 λεπτά γι’ αυτό,
-να επιδιώκουμε να τρώμε με παρέα, μοιραζόμενοι το γεύμα μας μαζί με άλλους, αυτό επιβραδύνει την ταχύτητα κατανάλωσης και πιθανώς ενεργοποιεί περισσότερες αισθήσεις,
-να επιστρέψουμε στα πιο παλιά σερβίτσια, τα πιάτα είναι μεγαλύτερα σήμερα, ξεπερνάνε τα 30 εκατοστά (διάμετρος), όταν πριν από 1 αιώνα ήταν λιγότερο από 23 εκατοστά (διάμετρος). Μια καλή πρόταση είναι να χρησιμοποιήσουμε τα μεγάλα πιάτα για σαλάτες και τα πιάτα φρούτων για το κύριο γεύμα,
-να αποκτήσουμε συνείδηση στη βρώση της τροφής, επιδιώκοντας την ανάδειξη της ποιότητας της τροφής, ποιότητας πιστοποιημένης-συμβολικής-πραγματικής. Να γίνουμε σύμμαχοι της καλής τροφής, των παραγωγών της, προτιμώντας τοπικούς κοντινούς από το σπίτι μας,
-να μαγειρεύουμε, να φτιάξουμε τον κήπο μας. Δε φτάνει να βλέπουμε τις εκπομπές μαγειρικής, ούτε να ψωνίζουμε μόνο την τροφή. Να καλλιεργούμε τον κήπο μας, βοηθά στην καύση θερμίδων, αλλά το πιο σημαντικό να ξαναβρούμε τη φύση μας που είναι η Φύση..
*Βιβλίο: «Διατροφή, μύθοι και προπαγάνδα»
Συγγραφέας: Michael Pollan
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc, MΕd
Μέλος Ομάδας Ειδικών Αθλητικής Διατροφής
Μέλος Ομάδας Ειδικών Δημόσιας Υγείας
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
e-mail: bertzeletos@gmail.com
site: www.bertzeletos.gr
blog:nutripolitics.blogspot.gr
Δημοσίευση σχολίου