Ολοκληρώθηκε με επιτυχία ένα τριήμερο εκδηλώσεων του ΚΚΕ στη Μεγαλόπολη προς τιμήν του ΕΑΜ του ΕΛΑΣ της ΕΠΟΝ και της 3ης Μεραρχίας του ΔΣΕ.
Την παρασκευή 18 Αυγούστου στις 6 το απόγευμα, έγινε εκδήλωση στο μνημείο του Πέρδικα, εκεί που έπεσε, πάνω από τα Λυκόχια και το βράδυ στη κεντρική πλατεία Μεγαλόπολης έγινε παρουσίαση του Λευκώματος με τίτλο «θα βγούμε νικητές και ας είναι οι θυσίες μας βαριές» που εξέδωσε η Επιτροπή Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ, προς τιμήν της 3ης Μεραρχίας του ΔΣΕ.
Την Κυριακή το πρωί 20 Αυγούστου σε εκδήλωση στη Ζώνη Μεγαλόπολης, έγιναν τα αποκαλυπτήρια μνημείου προς τιμήν των Αγωνιστών της Ζώνης.
Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Νίκου Γόντικα, μέλους της Επιτροπής Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ.
Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλοι και φίλες,
Τιμάμε με τη σημερινή εκδήλωση, το ΚΚΕ, που το 2018 συμπληρώνει έναν αιώνα ζωής, δράσης και προσφοράς.
Τιμάμε το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, τιμάμε την ηρωική 3η Μεραρχία του ΔΣ που έδρασε στην Πελοπόννησο.
Φτάνουμε έναν αιώνα σκληρών αγώνων και αμέτρητων θυσιών για το λαό, για το σοσιαλισμό!
Για να δημιουργηθεί η ΕΑΜική Αντίσταση και ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, το ΚΚΕ προσέφερε όπως σε όλη την Ελλάδα και εδώ στην Πελοπόννησο τα καλύτερα παιδιά του.
Γνωστοί σε όλη την Ελλάδα και στον κόσμο είναι οι ήρωες από την Πελοπόννησο που έπεσαν στα πεδία των μαχών ή στα εκτελεστικά αποσπάσματα, όπως ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Στέφανος Γκιουζέλης, ο Βαγγέλης Ρογκάκος, ο Κώστας Κανελλόπουλος, ο Κώστας Μπασακίδης, ο Δημήτρης Γιαννακούρας ή Πέρδικας, ο Γεώργιος Μπαριάμης, ο Γιάννης Πετρόπουλος ή Μαυρόγιαννης, ο Νίκος Πλουμπίδης, ο Γιάννης Ταλαγάνης ή Ζέβγος και άλλοι αμέτρητοι ήρωες - νεκροί μας .
Τέτοιους ανθρώπους αποδεικνύει ότι γεννά, με τη συγκλονιστική ιστορική διαδρομή του, το ΚΚΕ. Γιατί εκφράζει πάντα το νέο.
Και στην περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης και αργότερα στην κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης του ΔΣΕ συγκρούστηκαν δύο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Από τη μια, ήταν οι
κομμουνιστές που αντιπροσώπευαν και πάλευαν για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού και, από την άλλη, ο καταπιεστικός μηχανισμός της αστικής τάξης που υπερασπιζόταν το εκμεταλλευτικό σύστημα.
Από την μία, ήταν η περηφάνια, η λεβεντιά, η αντοχή, η ανιδιοτέλεια και ο ηρωισμός των πιο μεγάλων πράξεων για την κοινωνική απελευθέρωση. Από την άλλη, ήταν ο κόσμος των εκμεταλλευτών, αυτός της αγριότητας των βασανιστών και των χαφιέδων, της δολιότητας και της εξαγοράς, του ψέματος και της διαφθοράς του σάπιου κι άδικου συστήματός τους.
Αυτοί οι δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι συνεχίζουν και σήμερα να συγκρούονται και δεν μπορούν να γίνουν "ένα". Δεν μπορεί λοιπόν να μπαίνουν στην ίδια μοίρα αυτοί που πολέμησαν για αυτά τα αγνά και μεγάλα ιδανικά με αυτούς που τους πολέμησαν, ταγμένοι στην υπηρεσία του αντίπαλου για τη διατήρηση του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος.
Από τη μια πλευρά, είναι αυτοί που υπερασπίζονται τον γερασμένο καπιταλισμό που γεννά μόνο κρίσεις, πολέμους, βαρβαρότητα για τους λαούς.
Και Από την άλλη, είναι ο κόσμος των πολλών, της εργατικής τάξης, που, με το μυαλό, τα χέρια και τους κόπους της παράγει τα πάντα, και μπορεί να ζήσει αφάνταστα καλύτερα και να εξασφαλίσει ένα φωτεινό μέλλον για όλο το λαό, αν πάρει στα δικά της χέρια την εξουσία και μετατρέψει σε κοινωνική ιδιοκτησία τις μεγάλες επιχειρήσεις, το φυσικό και ορυκτό πλούτο της χώρας.
Τιμάμε σήμερα τους 214 αγωνιστές που εκτελέστηκαν το Φλεβάρη του 1944 από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής και τους ντόπιους συνεργάτες τους απέναντι από εδώ, στις Βίγλες.
Τιμάμε τους 283 αγωνιστές που κατάγονται από την ευρύτερη περιοχή της Μεγαλόπολης που έδωσαν τη ζωή τους την περίοδο της λευκής τρομοκρατίας και της 3χρόνης εποποιίας του ΔΣΕ.
Ιδιαίτερα τιμάμε τους 52 αγωνιστές της περιοχής της Μεγαλόπολης, εκτελεσμένους με αποφάσεις του εκτάκτου στρατοδικείου Τρίπολης που μπροστά στο δίλημμα να υπογράψουν δήλωση μετάνοιας για να σώσουν τη ζωή τους ή να σώσουν την τιμή, την αξιοπρέπεια του λαού και των αγωνιστών, αυτοί διάλεξαν να σταθούν παλικαρίσια απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Τιμάμε όμως ιδιαίτερα τους αγωνιστές που κατάγονται από τη Ζώνη, στη μνήμη των οποίων η Τομεακή Επιτροπή Αρκαδίας του ΚΚΕ έστησε αυτό το μνημείο:
Τον Αναστόπουλο Γεώργιο του Παναγιώτη ή καπετάν Οδυσσέα, τον Βουρνάζο Παναγιώτη του Νικολάου ή Έλατο, τον Παπανικολάου Αθανάσιο του Παπαγιάννη ή Ντουνιά, τον αδελφό του καπετάν Οδυσσέα Αναστόπουλο Δημήτρη και τον εξάδελφό του Αναστόπουλο Μιλτιάδη, τα αδέλφια Γεώργιο και Σταύρο Παπούλια, τον Τόμπρο Πάνο και τον Τσιαβλή Κώστα.
Ζητάμε για όλους να μας δοθούν στοιχεία, μια φωτογραφία, ένα όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένο βιογραφικό, άλλα ντοκουμέντα για να μη σβήσει αυτή η ιστορία.
Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλες και φίλοι
Είμαστε το κόμμα που βαδίζει στα χνάρια ηρώων σαν τον Ηλία Κιαπέ από το Ραψωμάτι, μέλος της ΚΕ και του ΓΠ Πελοποννήσου του ΚΚΕ, Συνταγματάρχη του ΔΣΕ.
Σαν τους ταγματάρχες της 3ης Μεραρχίας ΔΣΕ που κατάγονται από την περιοχή:
Δημήτρη Γιαννακούρα ή Πέρδικα από του Βάγγου.
Ντίνο Παναγόπουλο από το Τρίλοφο.
Ανδρέα Παπαλεωνίδα από τα Περιβόλια.
Γεώργιο Σαμπάνη από την Ασέα
Νικόλαο Τσάγκαρη ή Κίμωνα από το Αθήναιο.
Κωνσταντίνο Λαδά ή Λυμποβίση από τον Αναβρυτό, πολιτικό επίτροπο της 55ης Ταξιαρχίας του ΔΣΕ και
Παναγιώτη Σπυρόπουλο ή Κάπα από την Πύλο, πολιτικό επίτροπο του αρχηγείου Μαινάλου.
Αγωνιζόμαστε, χωρίς να υπολογίζουμε κόπους και θυσίες και χωρίς καμία επανάπαυση, για να κατακτούμε σταθερά σε όλο και ανώτερο επίπεδο τη σύνδεση θεωρίας και πράξης, λόγων κι έργων. Δίνουμε αγώνα για να κατακτά το ΚΚΕ κάθε μέρα και κάθε ώρα το ρόλο του οδηγητή της ταξικής πάλης, εμπνευστή κι οργανωτή της μεγάλης λαϊκής συμμαχίας για τη νικηφόρα τελική μάχη.
ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΝΗΣ
ΖΗΤΩ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
ΖΗΤΩ Η ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΤΟ ΕΑΜ, Ο ΕΛΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΝ
Την παρασκευή 18 Αυγούστου στις 6 το απόγευμα, έγινε εκδήλωση στο μνημείο του Πέρδικα, εκεί που έπεσε, πάνω από τα Λυκόχια και το βράδυ στη κεντρική πλατεία Μεγαλόπολης έγινε παρουσίαση του Λευκώματος με τίτλο «θα βγούμε νικητές και ας είναι οι θυσίες μας βαριές» που εξέδωσε η Επιτροπή Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ, προς τιμήν της 3ης Μεραρχίας του ΔΣΕ.
Την Κυριακή το πρωί 20 Αυγούστου σε εκδήλωση στη Ζώνη Μεγαλόπολης, έγιναν τα αποκαλυπτήρια μνημείου προς τιμήν των Αγωνιστών της Ζώνης.
Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Νίκου Γόντικα, μέλους της Επιτροπής Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ.
Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλοι και φίλες,
Τιμάμε με τη σημερινή εκδήλωση, το ΚΚΕ, που το 2018 συμπληρώνει έναν αιώνα ζωής, δράσης και προσφοράς.
Τιμάμε το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, τιμάμε την ηρωική 3η Μεραρχία του ΔΣ που έδρασε στην Πελοπόννησο.
Φτάνουμε έναν αιώνα σκληρών αγώνων και αμέτρητων θυσιών για το λαό, για το σοσιαλισμό!
Για να δημιουργηθεί η ΕΑΜική Αντίσταση και ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, το ΚΚΕ προσέφερε όπως σε όλη την Ελλάδα και εδώ στην Πελοπόννησο τα καλύτερα παιδιά του.
Γνωστοί σε όλη την Ελλάδα και στον κόσμο είναι οι ήρωες από την Πελοπόννησο που έπεσαν στα πεδία των μαχών ή στα εκτελεστικά αποσπάσματα, όπως ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Στέφανος Γκιουζέλης, ο Βαγγέλης Ρογκάκος, ο Κώστας Κανελλόπουλος, ο Κώστας Μπασακίδης, ο Δημήτρης Γιαννακούρας ή Πέρδικας, ο Γεώργιος Μπαριάμης, ο Γιάννης Πετρόπουλος ή Μαυρόγιαννης, ο Νίκος Πλουμπίδης, ο Γιάννης Ταλαγάνης ή Ζέβγος και άλλοι αμέτρητοι ήρωες - νεκροί μας .
Τέτοιους ανθρώπους αποδεικνύει ότι γεννά, με τη συγκλονιστική ιστορική διαδρομή του, το ΚΚΕ. Γιατί εκφράζει πάντα το νέο.
Και στην περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης και αργότερα στην κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης του ΔΣΕ συγκρούστηκαν δύο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Από τη μια, ήταν οι
κομμουνιστές που αντιπροσώπευαν και πάλευαν για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού και, από την άλλη, ο καταπιεστικός μηχανισμός της αστικής τάξης που υπερασπιζόταν το εκμεταλλευτικό σύστημα.
Από την μία, ήταν η περηφάνια, η λεβεντιά, η αντοχή, η ανιδιοτέλεια και ο ηρωισμός των πιο μεγάλων πράξεων για την κοινωνική απελευθέρωση. Από την άλλη, ήταν ο κόσμος των εκμεταλλευτών, αυτός της αγριότητας των βασανιστών και των χαφιέδων, της δολιότητας και της εξαγοράς, του ψέματος και της διαφθοράς του σάπιου κι άδικου συστήματός τους.
Αυτοί οι δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι συνεχίζουν και σήμερα να συγκρούονται και δεν μπορούν να γίνουν "ένα". Δεν μπορεί λοιπόν να μπαίνουν στην ίδια μοίρα αυτοί που πολέμησαν για αυτά τα αγνά και μεγάλα ιδανικά με αυτούς που τους πολέμησαν, ταγμένοι στην υπηρεσία του αντίπαλου για τη διατήρηση του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος.
Από τη μια πλευρά, είναι αυτοί που υπερασπίζονται τον γερασμένο καπιταλισμό που γεννά μόνο κρίσεις, πολέμους, βαρβαρότητα για τους λαούς.
Και Από την άλλη, είναι ο κόσμος των πολλών, της εργατικής τάξης, που, με το μυαλό, τα χέρια και τους κόπους της παράγει τα πάντα, και μπορεί να ζήσει αφάνταστα καλύτερα και να εξασφαλίσει ένα φωτεινό μέλλον για όλο το λαό, αν πάρει στα δικά της χέρια την εξουσία και μετατρέψει σε κοινωνική ιδιοκτησία τις μεγάλες επιχειρήσεις, το φυσικό και ορυκτό πλούτο της χώρας.
Τιμάμε σήμερα τους 214 αγωνιστές που εκτελέστηκαν το Φλεβάρη του 1944 από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής και τους ντόπιους συνεργάτες τους απέναντι από εδώ, στις Βίγλες.
Τιμάμε τους 283 αγωνιστές που κατάγονται από την ευρύτερη περιοχή της Μεγαλόπολης που έδωσαν τη ζωή τους την περίοδο της λευκής τρομοκρατίας και της 3χρόνης εποποιίας του ΔΣΕ.
Ιδιαίτερα τιμάμε τους 52 αγωνιστές της περιοχής της Μεγαλόπολης, εκτελεσμένους με αποφάσεις του εκτάκτου στρατοδικείου Τρίπολης που μπροστά στο δίλημμα να υπογράψουν δήλωση μετάνοιας για να σώσουν τη ζωή τους ή να σώσουν την τιμή, την αξιοπρέπεια του λαού και των αγωνιστών, αυτοί διάλεξαν να σταθούν παλικαρίσια απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Τιμάμε όμως ιδιαίτερα τους αγωνιστές που κατάγονται από τη Ζώνη, στη μνήμη των οποίων η Τομεακή Επιτροπή Αρκαδίας του ΚΚΕ έστησε αυτό το μνημείο:
Τον Αναστόπουλο Γεώργιο του Παναγιώτη ή καπετάν Οδυσσέα, τον Βουρνάζο Παναγιώτη του Νικολάου ή Έλατο, τον Παπανικολάου Αθανάσιο του Παπαγιάννη ή Ντουνιά, τον αδελφό του καπετάν Οδυσσέα Αναστόπουλο Δημήτρη και τον εξάδελφό του Αναστόπουλο Μιλτιάδη, τα αδέλφια Γεώργιο και Σταύρο Παπούλια, τον Τόμπρο Πάνο και τον Τσιαβλή Κώστα.
Ζητάμε για όλους να μας δοθούν στοιχεία, μια φωτογραφία, ένα όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένο βιογραφικό, άλλα ντοκουμέντα για να μη σβήσει αυτή η ιστορία.
Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλες και φίλοι
Είμαστε το κόμμα που βαδίζει στα χνάρια ηρώων σαν τον Ηλία Κιαπέ από το Ραψωμάτι, μέλος της ΚΕ και του ΓΠ Πελοποννήσου του ΚΚΕ, Συνταγματάρχη του ΔΣΕ.
Σαν τους ταγματάρχες της 3ης Μεραρχίας ΔΣΕ που κατάγονται από την περιοχή:
Δημήτρη Γιαννακούρα ή Πέρδικα από του Βάγγου.
Ντίνο Παναγόπουλο από το Τρίλοφο.
Ανδρέα Παπαλεωνίδα από τα Περιβόλια.
Γεώργιο Σαμπάνη από την Ασέα
Νικόλαο Τσάγκαρη ή Κίμωνα από το Αθήναιο.
Κωνσταντίνο Λαδά ή Λυμποβίση από τον Αναβρυτό, πολιτικό επίτροπο της 55ης Ταξιαρχίας του ΔΣΕ και
Παναγιώτη Σπυρόπουλο ή Κάπα από την Πύλο, πολιτικό επίτροπο του αρχηγείου Μαινάλου.
Αγωνιζόμαστε, χωρίς να υπολογίζουμε κόπους και θυσίες και χωρίς καμία επανάπαυση, για να κατακτούμε σταθερά σε όλο και ανώτερο επίπεδο τη σύνδεση θεωρίας και πράξης, λόγων κι έργων. Δίνουμε αγώνα για να κατακτά το ΚΚΕ κάθε μέρα και κάθε ώρα το ρόλο του οδηγητή της ταξικής πάλης, εμπνευστή κι οργανωτή της μεγάλης λαϊκής συμμαχίας για τη νικηφόρα τελική μάχη.
ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΝΗΣ
ΖΗΤΩ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
ΖΗΤΩ Η ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΤΟ ΕΑΜ, Ο ΕΛΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΝ
Δημοσίευση σχολίου