ώρα για ποίηση... απο τον αρκά Τακις Τζιβας

Ας ...Ποιήσουμε. * Κ.Ι.Γ.Α.Λ
(Κύπρος, Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Λιβύη)

Στο Δούρειο ίππο κρυμμένος
τα σπλάχνα κεντάς και ματώνουν.
Ο φάρος της πύλης σβησμένος
ετούτες οι νύχτες πληγώνουν…

Πέντε ανέμους
τους κλείσαν σε μαύρα πιθάρια.
Πέντε φεγγάρια
τα παίξαν μια νύχτα στα ζάρια.
Και η άμμος που καίει
την θύελλα κράζει, στενάζει.
Και η άμμος που κλαίει
τον ήλιο με λήθη σκεπάζει…

Της μάγισσας λόγια υφαίνουν
ψεύτικα λόγια, πολλά
τα όνειρα τώρα πεθαίνουν
κι όλα φαντάζουν θολά…

Πέντε ανέμους
τους σέρνουν δεμένους στον Άδη.
Πέντε φεγγάρια
κατάπιαν της νύχτας σκοτάδι.
Και η άμμος που καίει
την θύελλα κράζει, στενάζει.
Και η άμμος που κλαίει
Τον ήλιο με λήθη σκεπάζει…

ΤΑΚΙς ΤΖΙΒΑς