Παρουσιάστηκε το βιβλίου του Μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας

Τήν Κυριακή 21 Ἰουλίου 2019 εις τον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πάπαρι Αρκαδίας τελέσθηκε Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία, για την υγεία και ευλογία των κατοίκων του χωριού Πάπαρι και των όπου γης Παπαραίων, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. Αλεξάνδρου και λειτουργούντων των Αγίων Αρχιερέων, Μητροπολίτου Ισπανίας κ.κ.  Πολυκάρπου και του Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου.

Προ της απολύσεως τελέσθηκε μνημόσυνο υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως των ψυχών πάντων των απ’ αιώνος κεκοιμημένων πατέρων και αδελφών Παπαραίων.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στον προαύλιο χώρο του ιερού ναού έλαβε χώρα η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. Αλεξάνδρου με τίτλο        « Από το Ορεσθάσιον στο Πάπαρι». Στην παρουσίαση παρέστη και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος. Το νέο αυτό σύγγραμμα του Σεβασμιωτάτου παρουσίασαν ο Ιερέας Αριστείδης Σκόρδος και ο κ. Νικόλαος Γαργαλιώνης.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τους παρισταμένους για την παρουσίας τους και τους ευχήθηκε υγεία και μακροημεύρεση.

Παρακάτω παραθέτουμε την παρουσίαση του π. Αριστείδου Σκόρδου.

Αξιωθήκαμε από τον Πανάγαθο Θεό να βρεθούμε όλοι εδώ σήμερα, στον ιστορικό αυτό τόπο, στη γενέτειρά μας, στο Πάπαρι, και στον Ιερό Ναό του Προστάτου μας Αγίου Νικολάου, αφενός μεν να δοξολογήσουμε τον Τριαδικό Θεό, να αιτηθούμε υπέρ υγείας πάντων των αδελφών Παπαραίων και να μακαρίσουμε τις ψυχές των αειμνήστων γονέων, πάππων, προπάππων, συγγενών, φίλων και προγόνων ημών Παπαραίων, και αφετέρου δε να παρουσιάσουμε και να παραδώσουμε σε όλους τους Παπαραίους, σε όσους άγουμε την καταγωγή μας από αυτό το χωριό, σε όσους αγαπάμε αυτό το χωριό, ανεξαρτήτου καταγωγής αλλά και στο αναγνωστικό κοινό, το νέο πόνημα, το νέο βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. Αλεξάνδρου που φέρει τον τίτλο «Από το Ορεσθάσιον στο Πάπαρι.»

         Επιτρέψτε μου να πω, πως αυτό εδώ το σύγγραμμα δεν είναι σαν όλα τα άλλα βιβλία που κατά καιρούς παίρνουμε στα χέρια μας και μελετούμε ή άλλες φορές τα τοποθετούμε απλά στη βιβλιοθήκη μας. Αυτό εδώ το βιβλίο αποτελεί την έρευνα και την αναζήτηση πολλών ετών, με αγάπη και ευθύνη, όπως αναφέρετε Σεβασμιώτατε στον πρόλογο του βιβλίου σας, «.....ώστε να ξυπνήσει στους παλαιότερους ενθυμήματα και να κληροδοτήσει στους νεότερους ψήγματα ιστορίας και κατάθεση καρδιάς, για την ιδιαίτερη πατρίδα μας, το χωριό μας το Πάπαρι».

         Προτού συνεχίσω Σεβασμιώτατε, θα ήθελα από τα βάθη της καρδιάς μου να σας ευχαριστήσω, που για μία ακόμη φορά μου δείχνετε την απέραντη αγάπη Σας στο πρόσωπό μου και μου δίνετε τη δυνατότητα, ως κληρικός σας, αλλά και ως συγχωριανός σας, να είμαι εγώ αυτός που θα παρουσιάσω και θα αναδείξω όλες τις καταγεγραμμένες ιστορικές πτυχές που με μακροχρόνια έρευνα και με πολύ κόπο Εσείς συγκεντρώσατε ξεκινώντας από το αρχαίο Ορεσθάσιον μέχρι το σημερινό Πάπαρι.

         Όταν, λοιπόν, πάρουμε στα χέρια μας ένα οποιοδήποτε βιβλίο, αυτό που μας μαρτυρεί το περιεχόμενό του είναι συνήθως ο τίτλος του, όπως βλέπουμε και εδώ, αλλά και η πολύ ωραία πανοραμική φωτογραφία του χωριού μας που κοσμεί το εξώφυλλο, αλλά και ο Ναός του Αγίου Νικολάου που απεικονίζεται στο οπισθόφυλλο. Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελείται από 570 σελίδες και ο Σεβασμιώτατος το έχει χωρίσει σε δέκα κεφάλαια. Για να μην είναι μονότονο και βαρετό, το έχει εμπλουτίσει με πολλές φωτογραφίες, όπως θα δούμε στη συνέχεια.          Διαβάζοντας τον Πρόλογο, θα μας γεννηθούν κάποια εύλογα ερωτήματα όπως, τί είναι πατρίδα και πώς η χωρίς νόημα παγκοσμιοποιημένη ζωή μας θα αποκτήσει ξανά ποιότητα. Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα επιτρέψτε μου να δοθούν στο τέλος της παρουσιάσεως.

         Στο πρώτο και στο δεύτερο κεφάλαιο, ο Σεβασμιώτατος κάνει μία ιστορική αναδρομή, καταγράφοντας τους ιστορικούς της εποχής,  πώς από τον Μύθο φτάνουμε στην Ιστορία, δηλαδή πώς από τον μυθικό Πελασγό καταλήγουμε στον Ορεσθέα, υιό του Λυκάονος, τον πρώτο οικιστή του Ορεσθασίου. Σε ποιά θέση βρισκόταν το αρχαίο Ορεσθάσιο και ακολούθως θα πάρουμε πληροφορίες για τη ζωή των Ορεσθασίων και θα δούμε κάποιες ημερομηνίες σταθμούς στην ιστορική πορεία του Ορεσθασίου. Θα δούμε πώς σχετίζονται οι πρόγονοι μας Ορεσθάσιοι με τον Ναό του Επικούριου Απόλλωνα στην Ανδρίτσαινα, και πώς είχε αναδειχθεί Ολυμπιονίκης από το Ορεσθάσιο, ο Τέλλων ο Ορεσθεύς, το 472 π.Χ. Στη συνέχεια, ο συγγραφέας αναφέρεται στην ακμή και στην παρακμή του Ορεσθασίου και ποια είναι η πορεία του και η αναφορά του στην ιστορία, από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου μέχρι την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

         Το τρίτο κεφάλαιο αναφέρεται στην πορεία του χωριού μας, τα Προεπαναστατικά χρόνια και την ενδοξότερη εποχή της ελληνικής ιστορίας, την Επανάσταση του 1821. Σε αυτό θα πληροφορηθούμε την πρώτη γραπτή αναφορά στο χωριό μας κατά τα νεώτερα χρόνια με το όνομα Πάπαρι και θα διαβάσουμε την ιστορία της ονοματοδοσίας του, δηλαδή πως και από που πήρε το σημερινό του όνομα, και ποια γεγονότα διαδραματίστηκαν σε αυτό τα χρόνια πριν την Επανάσταση. Ακολούθως θα δούμε ποια ήταν η συμβολή των κατοίκων του χωριού μας στην Παλιγγενεσία του Έθνους μας, στον υπέρ πίστεως και υπέρ πατρίδος αγώνα κατά των βαρβάρων κατακτητών. Εδώ θα λάβει χώρα το σημαντικότερο γεγονός της ιστορικής πορείας του χωριού μας: την 6η Απριλίου του 1821, στη θέση Βρύση, οι Αρχιερείς, οι Οπλαχηργοί και οι Πρόκριτοι του Μοριά υπό τον Θεόδωρο Κολοτρώνη, συγκρότησαν το πρώτο ελληνικό στρατόπεδο, με σκοπό την σχεδίαση της πολιορκίας και της Αλώσεως της Τριπολιτσάς, όπου ήταν η έδρα του Τούρκου Πασά διοικητού του Μοριά. Ο συγγραφέας του βιβλίου, στη συνέχεια  μας παραθέτει μαρτυρίες αγωνιστών του 1821 αλλά και μέρος από τα απομνημονεύματα του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη που αποδεικνύουν και μαρτυρούν πραγματικά τη συγκρότηση του πρώτου οργανωμένου ελληνικού στρατοπέδου εδώ στο Πάπαρι.

         Στο τέταρτο κεφάλαιο του συγγράμματος θα πληροφορηθούμε την  πορεία του χωριού μας στα ελεύθερα νεότερα χρόνια. Θα δούμε ότι το χωριό μας αποτελεί το κέντρο του Δήμου Ορεσθασίου, όπου είναι ο πρώτος δήμος της περιοχής, της ελεύθερης Ελλάδος και αποτελείται από εννέα χωριά και συνολικά από 1032 κατοίκους. Ακολούθως ο Σεβασμιώτατος κάνει λόγο για το γεωγραφικό και διοικητικό προσδιορισμό του χωριού, τα σύνορά του και παραθέτει εκθέσεις καθορισμού των ορίων, με τις όμορες κοινότητες, και διάφορα δημόσια έγγραφα που καθορίζουν τα όρια του χωριού.

         Στο επόμενο κεφάλαιο, αυτού του συγγράμματος,  που είναι το πέμπτο, ο συγγραφέας αναφέρεται στους κατοίκους του χωριού μας. Καταγράφει τον πληθυσμό, τους αρχηγούς των οικογενειών, που αναγράφονται στη θαυματουργή εικόνα του Αγ. Χαραλάμπους η οποία φυλάσσεται εδώ στο Ναό του Αγ. Νικολάου, και παραθέτει το μητρώο αρρένων του χωριού που ξεκινά από το έτος 1840 και καταλήγει μέχρι σήμερα. Εν συνεχεία αναφέρει τα ονόματα όλων των οικογενειών, που ο Σεβασμιώτατος έζησε μαζί τους και γνώρισε τη ζωή τους, κατά το διάστημα των τελευταίων ογδόντα και πλέον χρόνων από το 1940 έως και το 2018. Στο κεφάλαιο αυτό θα συναντήσουμε πολλές φωτογραφίες συγχωριανών να κοσμούν τις σελίδες του λευκώματος. Ακόμα καταγράφονται η καταγωγή των οικογενειών του χωριού μας και ο χώρος της δημιουργίας του και ποιά άλλα χωριά υπήρχαν στην κτηματική περιφέρειά του που σήμερα δεν υπάρχουν. Στη συνέχεια παραθέτει πίνακα Παπαραίων κατοίκων του νομού Αττικής, της Τριπόλεως, των Η.Π.Α., του Καναδά και των μονίμων κατοίκων του χωριού.         Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στη Γερμανοϊταλική κατοχή και στο Συμμοριτοπόλεμο, και εδώ θα δούμε το πιο συγκινητικό και παραστατικό μέρος του βιβλίου όπου είναι οι σημειώσεις τις μακαριστής Παναγιώτας Παπαδοπούλου, μητέρας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, η οποία καταγράφει στιγμιότυπα της ζωής του χωριού που συνέβησαν κατά την περίοδο της Γερμανικής κατοχής και του Συμμοριτοπολέμου.

         Το έκτο κεφάλαιο αναφέρεται στην Ανασυγκρότηση του χωριού μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Γίνεται καταγραφή των Προέδρων της Κοινότητας, των Κοινοτικών Συμβουλίων και των Γραμματέων. Ακολούθως ο Σεβασμιώτατος παραθέτει Αποφάσεις και Πράξεις των Κοινοτικών Συμβουλίων της Κοινότητας από τα έτη 1949-1959 που δείχνουν τη προσπάθεια των κατοίκων για την ανασυγκρότηση του τόπου, όπως: προσωπική εργασία για κάθε υπάρχουσα ανάγκη, διάνοιξη δρόμων, διορισμό Αγροφυλάκων, τελειοποίηση φρεάτων, διάνοιξη υδραγωγείου και άλλα.

         Στο έβδομο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στα Πολιτισμικά δρώμενα του χωριού, όπως η δημιουργία και η  ύπαρξη της Αδελφότητας Απανταχού Παπαραίων, το Χορευτικό Συγκρότημα της Αδελφότητας και ο Φιλοπρόοδος Σύλλογος Νέων Πάπαρι «Το Ορεσθάσιον». Ακόμα ο Σεβασμιώτατος παραθέτει τα ονοματεπώνυμα των, Πτυχιούχων Ανωτάτων Σχολών, Καθηγητών Πανεπιστημίου, Στρατιωτικών Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας και Πτυχιούχων Πανεπιστημίων. Επιπλέον καταγράφει τα τοπωνύμια του χωριού, τους Αγροφύλακες και την ιστορία του Βάλτου.

         Στο Όγδοο κεφάλαιο ο Σεβασμιώτατος αναφέρεται στους Ιερούς Ναούς του χωριού μας. Κέντρο της ζωής του αποτελεί ο Ενοριακός Ναός του Αγ. Νικολάου προστάτης του, εντός του οποίου φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους πολιούχος του. Στη συνέχεια ο συγγραφέας αναφέρεται στην ιστορία του Ναού, στην περιγραφή του, στο επιβλητικό του καμπαναριό, στην επέκταση του προαυλίου του και στην οικία του Ναού. Ακολούθως αναφέρει τα εξωκκλήσια του χωριού μας, τα εν χρήσει και εν ενεργεία και τα διαλελυμμένα. Παρακάτω καταγράφει τους Ιερείς που έχουν διατελέσει  εφημέριοι του χωριού και κλείνοντας αναφέρει τους ψάλτες του.

         Το ένατο κεφάλαιο ο Σεβασμιώτατος το αφιερώνει στο Σχολείο του χωριού, αναφέρει την ιστορία του, τους Δασκάλους του, τους Δωρητές του, τους μαθητές του και παραθέτει πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Μετά από πολλά χρόνια λειτουργίας δυστυχώς το 2011 το Δημοτικό Σχολείο του χωριού μας λόγω έλλειψης παιδιών έπαψε να λειτουργεί, για να μην εγκαταλειφθεί όμως ο Σεβασμιώτατος έκανε της απαραίτητες κινήσεις ώστε να παραχωρηθεί από τον Δήμο Τρίπολης προς τον Ναό του Αγ. Νικολάου και να παραμείνει προς χρήση του χωριού ως Εκκλησιαστικό και Λαογραφικό Μουσείο.

         Στο Δέκατο και τελευταίο Κεφάλαιο του παρόντος πονήματος γίνεται λόγος για τον ιδιωτικό βίο των κατοίκων του χωριού, τις γυναίκες του και τις ασχολίες των κατοίκων του. Ακόμα ο Σεβασμιώτατος αναφέρεται στο Πατρικό του Σπίτι, στην Πλατεία του χωριού, στα Ηρώα, στο Κοινοτικό Μέγαρο, στα Πηγάδια και στο Υδραγωγείο. Εδώ θα παρατηρήσουμε ότι αποφεύγει διακριτικά τις αναφορές σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που δεν έχουν κοινωφελή σκοπό και χαρακτήρα παρά μόνο ιδιωτικό όφελος παρόλο που εξυπηρετούν τους κατοίκους του χωριού και αξίζει τιμή και έπαινος στους επιχειρηματίες τους. Κλείνοντας παραθέτει τους  Γάμους που τελέστηκαν στο Πάπαρι από το 1889 όπως είναι καταχωρημένοι στα βιβλία τις Μητροπόλεως.  

         Κάπου εδώ η αναφορά μας και το ταξίδι μας στην ιστορία του χωριού μας, μέσα από το ύφος, το ήθος, την αναπαραστατική διήγηση και την πραγματική ΑΓΑΠΗ του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. Αλεξάνδρου για τη γενέτειρά του και γενέτειρά μας έφθασε στο τέλος του. Είναι σημαντικό κάθε τόπος, κάθε χωριό να έχει καταγεγραμμένες όλες τις αναμνήσεις, τις πληροφορίες, τα ήθη, τα έθιμα και την ιστορία από τη δημιουργία του μέχρι και σήμερα, έτσι ώστε οι παλαιοί να θυμούνται και οι νέοι να μαθαίνουν για να μπορούν να συνεχίσουν την πορεία του μέσα στο χρόνο.

         Εμείς είμαστε υπερήφανοι που από σήμερα η ιστορία του δικού μας τόπου είναι καταγεγραμμένη από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας σε αυτό εδώ το βιβλίο γιατί θα καταφεύγουμε σ 'αυτό, θα φρεσκάρουμε τη μνήμη μας, έτσι ώστε αυτή την παρακαταθήκη που σήμερα μας παραδίδει, να την φυλάξουμε και να την παραδώσουμε στις επερχόμενες γενναίες. Γιατί, μας λέει, όπως έχει ειπωθεί, ότι λαοί χωρίς μνήμη δεν έχουν μέλλον και πως για να συνεχίσουμε στο μέλλον πρέπει να κοιτάξουμε στο παρελθόν.           

         Τα ερωτήματα τα οποία μας γεννήθηκαν στην αρχή για το τι είναι πατρίδα περιδιαβαίνοντας αυτό το βιβλίο απαντήθηκαν μέσα από την πένα του Σεβασμιωτάτου. Επιτρέψτε μου ολοκληρώνοντας να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Πνευματικού μας Πατέρα που αναφέρει στον επίλογο: Πατρίδα είναι ο τόπος που γεννηθήκαμε, που μεγαλώσαμε και ανδρωθήκαμε, που πάντοτε θα θυμόμαστε όσο μακριά και να βρισκόμαστε και πάντοτε θα επιστρέφουμε γιατί εδώ βρίσκονται οι ρίζες μας, το σπίτι μας το πατρικό, οι γονείς, και όλοι οι προγονοί μας που αναπαύονται στο μικρό και ταπεινό κοιμητήριο του Αγ. Γιώργη. Η ζωή μας θα αποκτήσει ποιότητα όταν μέσα σε αυτή βάλουμε πρώτα πρώτα το Θεό και στην συνέχεια της προσθέσουμε ουσία, ομορφιά και ΑΓΑΠΗ για τη ΓΗ. Ας επιστρέψουμε στα χωριά και τα χωράφια, και ας τα καλλιεργήσουμε με ΑΓΑΠΗ. Τότε καμία κρίση δε θα μας καταβάλλει.     

          Σας γνωρίζω δε ότι το βιβλίο παραδόθηκε στην εκκλησία μας και όποιο τυχόν οικονομικό όφελος αποφέρει θα χρησιμοποιηθεί για την ολοκλήρωση των έργων του ιερού Ναού του χωριού μας της Παναγία της Τσεμπερούς.