Εκατοντάδες πολίτες διέρχονται καθημερινά από το σημείο, στο κέντρο του Βόλου, ωστόσο ελάχιστοι γνωρίζουν ότι σε πάροδο της οδού Δημητριάδος, μεταξύ Γκλαβάνη και Κουμουνδούρου βρίσκεται το σπίτι όπου έζησε για 19 περίπου χρόνια η τραγουδίστρια του έπους του ’40, Σοφία Βέμπο.
Πέμπτη πρωί, τέσσερις ημέρες μετά την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και στην πάροδο της οδού Δημητριάδος 221-223 η εικόνα είναι άθλια, τριτοκοσμική. Μπάζα, σκουπίδια σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι και ανάμεσα σε αυτά σύριγγες ναρκωτικών, στο σπίτι που είχε φιλοξενήσει την τραγουδίστρια του έπους του ΟΧΙ.
Οι Έλληνες είναι από αυτούς, που ξεχνούν την ιστορία τους εύκολα, τόσο εύκολα που ξέχασαν και οι Βολιώτες, ότι κάποτε σε αυτόν τον τόπο έζησε η Σοφία Βέμπο. Από τη μια αφαίρεσαν την προτομή της στο προαύλιο του Δημαρχείου, προτομή που δεν έχει αντικατασταθεί μέχρι σήμερα και από την άλλη έχει εγκαταλειφθεί, χρόνια τώρα, το σπίτι όπου έζησε τα νεανικά της χρόνια η τραγουδίστρια που συνέδεσε τη φωνή της με τον αντιφασιστικό αγώνα.
Μερικά σκαλοπάτια συνδέουν το έρημο δίπατο σπίτι με την πάροδο και από πάνω στέκει η σιδερένια στριφτή σκάλα, με την οποία συνδέεται το υπερυψωμένο ισόγειο με τον πρώτο όροφο. Σπασμένα τζάμια, λεκάνες, πλακάκια, σίδερα σκουριασμένα, χαρτιά από εδώ και από εκεί, συνθέτουν την άθλια εικόνα της εγκατάλειψης, με τους τοίχους της κατοικίας να κρύβουν τα μυστικά της ζωής της τραγουδίστριας και ηθοποιού, που λατρεύεται μέχρι σήμερα.
Μερικά σκαλοπάτια συνδέουν το έρημο δίπατο σπίτι με την πάροδο και από πάνω στέκει η σιδερένια στριφτή σκάλα, με την οποία συνδέεται το υπερυψωμένο ισόγειο με τον πρώτο όροφο. Σπασμένα τζάμια, λεκάνες, πλακάκια, σίδερα σκουριασμένα, χαρτιά από εδώ και από εκεί, συνθέτουν την άθλια εικόνα της εγκατάλειψης, με τους τοίχους της κατοικίας να κρύβουν τα μυστικά της ζωής της τραγουδίστριας και ηθοποιού, που λατρεύεται μέχρι σήμερα.
Ανάμεσα στα μπάζα και τα σκουπίδια σύριγγες, προφανώς από χρήση ναρκωτικών, ενώ όπως επισημαίνει και περίοικος, «πολλές φορές έδιωξα πρεζόνια από εδώ».
Το ζήτημα δεν είναι μόνον ότι το εγκαταλειμμένο σπίτι άνηκε μέχρι το 1923 στην οικογένεια Μπέμπου (αυτό ήταν το αληθινό τους επίθετο), όπως επιβεβαιώνεται και από το πωλητήριο, που συντάχθηκε σε συμβολαιογραφείο του Βόλου, στις 30 Απριλίου του 1923, με βάση το οποίο η οικογένεια Μπέμπου το πούλησε στον Δημήτριο Παπαχατζή, τον σημερινό ιδιοκτήτη, αλλά και το ότι το οίκημα αποτελεί μια πραγματική χωματερή στο κέντρο της πόλης, επικίνδυνο για τη δημόσια Υγεία.
Ο πρώην υπουργός και αντιπρόεδρος της Βουλής Γ. Σούρλας είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε το σπίτι της οικογένειας Μπέμπου το 2015, όπως συμπεραίνεται και από τις αφηγήσεις των σημερινών ιδιοκτητών του ακινήτου. Μάλιστα ο κ. Σούρλας είχε ζητήσει με επιστολή του προς τον πρώην υπουργό Πολιτισμού και την Περιφέρεια Θεσσαλίας, να αξιοποιηθεί το σπίτι της Βέμπο και να γίνει χώρος αναφοράς για την τραγουδίστρια της Νίκης, που ταυτίστηκε με το έπος του 1940 και κατέστη εθνικό σύμβολο. Βέβαια η επιστολή κάθε άλλο ελήφθη υπόψη απ’ αυτούς που την παρέλαβαν και έτσι σήμερα το διώροφο κτίριο παραμένει εγκαταλειμμένο και κατεστραμμένο από τους κατά καιρούς ενοίκους του.
Το ζήτημα δεν είναι μόνον ότι το εγκαταλειμμένο σπίτι άνηκε μέχρι το 1923 στην οικογένεια Μπέμπου (αυτό ήταν το αληθινό τους επίθετο), όπως επιβεβαιώνεται και από το πωλητήριο, που συντάχθηκε σε συμβολαιογραφείο του Βόλου, στις 30 Απριλίου του 1923, με βάση το οποίο η οικογένεια Μπέμπου το πούλησε στον Δημήτριο Παπαχατζή, τον σημερινό ιδιοκτήτη, αλλά και το ότι το οίκημα αποτελεί μια πραγματική χωματερή στο κέντρο της πόλης, επικίνδυνο για τη δημόσια Υγεία.
Ο πρώην υπουργός και αντιπρόεδρος της Βουλής Γ. Σούρλας είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε το σπίτι της οικογένειας Μπέμπου το 2015, όπως συμπεραίνεται και από τις αφηγήσεις των σημερινών ιδιοκτητών του ακινήτου. Μάλιστα ο κ. Σούρλας είχε ζητήσει με επιστολή του προς τον πρώην υπουργό Πολιτισμού και την Περιφέρεια Θεσσαλίας, να αξιοποιηθεί το σπίτι της Βέμπο και να γίνει χώρος αναφοράς για την τραγουδίστρια της Νίκης, που ταυτίστηκε με το έπος του 1940 και κατέστη εθνικό σύμβολο. Βέβαια η επιστολή κάθε άλλο ελήφθη υπόψη απ’ αυτούς που την παρέλαβαν και έτσι σήμερα το διώροφο κτίριο παραμένει εγκαταλειμμένο και κατεστραμμένο από τους κατά καιρούς ενοίκους του.
Ταμίας σε κατάστημα
Η οικογένεια Μπέμπου (Βέμπο) είχε εγκατασταθεί στο σπίτι το 1914, με την υπογραφή της ελληνοτουρκικής συμφωνίας ανταλλαγής πληθυσμών που συνομολόγησε η κυβέρνηση Ε. Βενιζέλου, οπότε αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, επιστρέφοντας στη Τσαριτσάνη και από εκεί στον Βόλο. Η Σοφία ήταν μόλις τεσσάρων ετών. Γεννήθηκε στην Καλλίπολη της Θράκης, στις 10 Φεβρουαρίου 1910. Ο πατέρας της Θανάσης, εργαζόταν ως καπνεργάτης, ενώ είχε τρία αδέρφια, την Αλίκη, τον Τζώρτζη και τον Ανδρέα. Το όνομα Βέμπο επέλεξε η ίδια να υιοθετήσει, κάνοντας και τις απαραίτητες νόμιμες διαδικασίες, επειδή έτσι (εσφαλμένα) είχε συνηθίσει να προφέρει το όνομά της το κοινό.
Η Σοφία πήγε σχολείο στο Βόλο, ενώ αναγκάστηκε να εργάζεται από πολύ νωρίς, λόγω φτώχειας. Εργάστηκε ως ταμίας στο κατάστημα «Φλωριά» του Βόλου. Παράλληλα της άρεσε η μουσική και αγοράζοντας μία κιθάρα, άρχισε να εξασκείται σ΄ αυτή, με τη βοήθεια της φίλης της Μαρίτσας Χασάπη.
Η οικογένεια Μπέμπου (Βέμπο) είχε εγκατασταθεί στο σπίτι το 1914, με την υπογραφή της ελληνοτουρκικής συμφωνίας ανταλλαγής πληθυσμών που συνομολόγησε η κυβέρνηση Ε. Βενιζέλου, οπότε αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, επιστρέφοντας στη Τσαριτσάνη και από εκεί στον Βόλο. Η Σοφία ήταν μόλις τεσσάρων ετών. Γεννήθηκε στην Καλλίπολη της Θράκης, στις 10 Φεβρουαρίου 1910. Ο πατέρας της Θανάσης, εργαζόταν ως καπνεργάτης, ενώ είχε τρία αδέρφια, την Αλίκη, τον Τζώρτζη και τον Ανδρέα. Το όνομα Βέμπο επέλεξε η ίδια να υιοθετήσει, κάνοντας και τις απαραίτητες νόμιμες διαδικασίες, επειδή έτσι (εσφαλμένα) είχε συνηθίσει να προφέρει το όνομά της το κοινό.
Η Σοφία πήγε σχολείο στο Βόλο, ενώ αναγκάστηκε να εργάζεται από πολύ νωρίς, λόγω φτώχειας. Εργάστηκε ως ταμίας στο κατάστημα «Φλωριά» του Βόλου. Παράλληλα της άρεσε η μουσική και αγοράζοντας μία κιθάρα, άρχισε να εξασκείται σ΄ αυτή, με τη βοήθεια της φίλης της Μαρίτσας Χασάπη.
Τον Σεπτέμβριο του 1933 αποφάσισε να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη, να βρει τον αδελφό της Τζώρτζη, που σπούδαζε εκεί και που είχε καιρό να στείλει γράμμα στην οικογένεια. Έτσι παίρνοντας την κιθάρα της επιβιβάστηκε στο ατμόπλοιο «Κεφαλληνία», όπου στη διάρκεια του ταξιδιού της άρχισε με την κιθάρα της το τραγούδι. Σε ελάχιστο χρόνο όλοι οι επιβάτες του πλοίου και το πλήρωμα βρίσκονταν γύρω της και την χειροκροτούσαν, ενθουσιασμένοι από τη φωνή της. Αυτή θεωρητικά ήταν και η πρώτη δημόσια εμφάνιση της Σοφίας. Πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 11 Μαρτίου του 1978 και η κηδεία της μετατράπηκε σε ένα πάνδημο συλλαλητήριο. Η ελληνική Πολιτεία ποτέ δεν ήρθε σε συνεννόηση με τους ιδιοκτήτες του οικήματος, για να το αποκτήσει και να το αξιοποιήσει. Να γίνει μουσείο ή χώρος αναφοράς για τη Σοφία Βέμπο, για την Ελληνίδα που διακρίθηκε για την πατριωτική και κοινωνική της προσφορά.
Δημοσίευση σχολίου