Ἡ ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στήν Τρίπολη
ἑορτάστηκε στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Βασιλειου κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολιτη Μαντινείας καί Κυνουρίας μέ τή συμμετοχή ἐλαχίστου ἀριθμοῦ κληρικῶν καί λαϊκῶν, ὅσων προσώπων χρειάζεται ἡ τέλεση τῆς ἀναιμάκτου Θυσίας.
ἑορτάστηκε στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Βασιλειου κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολιτη Μαντινείας καί Κυνουρίας μέ τή συμμετοχή ἐλαχίστου ἀριθμοῦ κληρικῶν καί λαϊκῶν, ὅσων προσώπων χρειάζεται ἡ τέλεση τῆς ἀναιμάκτου Θυσίας.
Ἡ Θεία Λειτουργία μεταδόθηκε ἀπό τήν Ἀρκαδική Τηλεόραση,
τό ραδιόφωνο καί ἀπό τά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης καί δόθηκε, ἔστω καί μέ αὐτούς τούς τρόπους, ἡ δυνατότητα στούς Χριστιανούς νά παρακολουθήσουν τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ἀλλά καί τή Δοξολογία, πού τελέστηκε στό τέλος, γιά τήν Ἐθνική Ἐπέτειο τῆς 25ης
Μαρτίου.
τό ραδιόφωνο καί ἀπό τά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης καί δόθηκε, ἔστω καί μέ αὐτούς τούς τρόπους, ἡ δυνατότητα στούς Χριστιανούς νά παρακολουθήσουν τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ἀλλά καί τή Δοξολογία, πού τελέστηκε στό τέλος, γιά τήν Ἐθνική Ἐπέτειο τῆς 25ης
Μαρτίου.
Στό τέλος ὅλοι μαζί ἔψαλλαν τον Ἐθνικό μας Ὕμνο.
ΧΑΜπίτας
Ὁμιλία
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
κατά τήν Θεία Λειτουργία τῆς 25ης
Μαρτίου 2020, πού ἐτελέσθη στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, λόγω τοῦ λοιμικοῦ κωρονοϊοῦ.
Μαρτίου 2020, πού ἐτελέσθη στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, λόγω τοῦ λοιμικοῦ κωρονοϊοῦ.
Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου εἶναι μία ἀπό τίς μεγαλύτερες Θεομητορικές
ἑορτές τῆς Ἐκκλησίας μας. Κατ’ αὐτήν, τιμᾶμε τό κορυφαῖο γεγονός τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, τήν ἀπελευθέρωσι τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, καί γι’ αὐτό στό Ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς τονίζομε τό νόημά της, λέγοντας· «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν
τό κεφάλαιον».
ἑορτές τῆς Ἐκκλησίας μας. Κατ’ αὐτήν, τιμᾶμε τό κορυφαῖο γεγονός τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, τήν ἀπελευθέρωσι τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, καί γι’ αὐτό στό Ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς τονίζομε τό νόημά της, λέγοντας· «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν
τό κεφάλαιον».
Ἀλλά, μέ τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου συνδυάστηκε ἀπό τούς πατέρες
μας καί ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Ἑλλάδος μέ τήν ἔναρξι τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Ἡ 25η
Μαρτίου εἷναι ταυτόχρονα θρησκευτική καί ἐθνική ἑορτή, ὅπως λέει καί τό δημοτικό τραγούδι· «γιατί γιορτάζει ἡ Παναγιά, γιορτάζει κι ἡ Πατρίδα».
μας καί ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Ἑλλάδος μέ τήν ἔναρξι τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Ἡ 25η
Μαρτίου εἷναι ταυτόχρονα θρησκευτική καί ἐθνική ἑορτή, ὅπως λέει καί τό δημοτικό τραγούδι· «γιατί γιορτάζει ἡ Παναγιά, γιορτάζει κι ἡ Πατρίδα».
Καί ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καί φέτος, μέ διαφορετικές ὅμως συνθῆκες,
κάτω ἀπό τήν παγκόσμια ἀπειλή τῆς λοιμικῆς νόσου τοῦ κορωνοϊοῦ στά σώματά μας καί τήν ἐπιδρομή τῶν ἀλλοφύλων στά σύνορά μας, στρέφομε τή μνήμη μας στό 1821, γιά νά στοχαστοῦμε καί νά ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας στήν ἡρωική γενιά τῶν πατέρων μας ἐκείνης
τῆς ἐποχῆς. Γιατί αὐτή ἡ μνήμη εἶναι ἐκείνη, πού μᾶς κρατάει ἔξω ἀπό τό κοιμητήριο τῆς Ἱστορίας. Ἐπιζοῦμε, θυμόμαστε τήν ἱστορία μας καί μεταδίδουμε τή μνήμη μας ἀπό γενεά σέ γενεά.
κάτω ἀπό τήν παγκόσμια ἀπειλή τῆς λοιμικῆς νόσου τοῦ κορωνοϊοῦ στά σώματά μας καί τήν ἐπιδρομή τῶν ἀλλοφύλων στά σύνορά μας, στρέφομε τή μνήμη μας στό 1821, γιά νά στοχαστοῦμε καί νά ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας στήν ἡρωική γενιά τῶν πατέρων μας ἐκείνης
τῆς ἐποχῆς. Γιατί αὐτή ἡ μνήμη εἶναι ἐκείνη, πού μᾶς κρατάει ἔξω ἀπό τό κοιμητήριο τῆς Ἱστορίας. Ἐπιζοῦμε, θυμόμαστε τήν ἱστορία μας καί μεταδίδουμε τή μνήμη μας ἀπό γενεά σέ γενεά.
Στεκώμεθα σήμερα μέσα στήν Ἐκκλησία μας, μέ τίς πόρτες της κλειστές,
δυστυχῶς, καί στοχαζόμαστε τά μηνύματα, πού μᾶς φέρνει ἡ μεγάλη Ἐπανάσταση τοῦ 1821, καθώς τά γεγονότα καί τά κατορθώματα τῶν ἀγωνιστῶν της σμιλεύτηκαν στίς αἰώνιες πλάκες τῆς Ἱστορίας.
δυστυχῶς, καί στοχαζόμαστε τά μηνύματα, πού μᾶς φέρνει ἡ μεγάλη Ἐπανάσταση τοῦ 1821, καθώς τά γεγονότα καί τά κατορθώματα τῶν ἀγωνιστῶν της σμιλεύτηκαν στίς αἰώνιες πλάκες τῆς Ἱστορίας.
Καί τό πρῶτο πρᾶγμα, πού μᾶς διαμηνύει ἡ Ἐθνεγερσία, εἶναι ὅτι ἡ
Ἱστορία δέν προγραμματίζεται, δέ χωράει σέ ἠλεκτρονικούς ὑπολογιστές, δέν ὀργανώνεται ὀρθολογικά. Καί ἡ Ἐπανάστασι τοῦ 1821 ἦταν ἀνορθολογική καί αὐθόρμητη, ἦταν ἕνα θαῦμα.
Ἱστορία δέν προγραμματίζεται, δέ χωράει σέ ἠλεκτρονικούς ὑπολογιστές, δέν ὀργανώνεται ὀρθολογικά. Καί ἡ Ἐπανάστασι τοῦ 1821 ἦταν ἀνορθολογική καί αὐθόρμητη, ἦταν ἕνα θαῦμα.
Τό δεύτερο μήνυμα, πού μᾶς μεταφέρει ἡ Ἐθνεγερσία τοῦ 1821, εἶναι
ὅτι τό στημόνι, πάνω στό ὁποῖο ὑφαίνεται ἡ ἑλληνική ἱστορία, εἶναι ἡ ἐλευθερία καί ἡ ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου. Ὅταν ἀπειλεῖται ἡ ἐλεύθερια καί ἡ ἀξιοπρέπεια τοῦ προσώπου, δέν χωράει κανένας ὑπολογισμός καί δέν εἶναι ὑπερβολική καμμία θυσία. Οἱ Ἕλληνες ἐπαναστάτησαν
ὄχι γιατί πεινοῦσαν (μποροῦσαν νά ἐξωμόσουν καί νά ἔχουν ὅλα τα ἀγαθά), οὔτε γιά νά βελτιώσουν τό βιωτικό τους ἐπίπεδο. Ἐπαναστάτησαν γιατί ἔνιωθαν ταπεινωμένοι κάτω ἀπό τόν ζυγό τῆς δουλείας, πού τούς εἶχε ἐπιβληθεῖ.
ὅτι τό στημόνι, πάνω στό ὁποῖο ὑφαίνεται ἡ ἑλληνική ἱστορία, εἶναι ἡ ἐλευθερία καί ἡ ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου. Ὅταν ἀπειλεῖται ἡ ἐλεύθερια καί ἡ ἀξιοπρέπεια τοῦ προσώπου, δέν χωράει κανένας ὑπολογισμός καί δέν εἶναι ὑπερβολική καμμία θυσία. Οἱ Ἕλληνες ἐπαναστάτησαν
ὄχι γιατί πεινοῦσαν (μποροῦσαν νά ἐξωμόσουν καί νά ἔχουν ὅλα τα ἀγαθά), οὔτε γιά νά βελτιώσουν τό βιωτικό τους ἐπίπεδο. Ἐπαναστάτησαν γιατί ἔνιωθαν ταπεινωμένοι κάτω ἀπό τόν ζυγό τῆς δουλείας, πού τούς εἶχε ἐπιβληθεῖ.
Καί τό τρίτο μήνυμα, πού μᾶς ἀποκαλύπτει ἡ μεγάλη Ἐπανάσταση τοῦ
1821, εἶναι τό μήνυμα πού, ἐκ πρώτης ὄψεως, φαίνεται παράδοξο· «Ἄν θέλει κανείς νά ζήση ἀληθινά, πρέπει νά εἶναι ἕτοιμος νά πεθάνει»! Αὐτά τά λόγια, πού πήγασαν ἀπό τόν σταυρικό Θάνατο τοῦ Χριστοῦ μας, βρῆκαν ἐφαρμογή στούς Μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας καί στούς
ἀγωνιστές τοῦ 1821.
1821, εἶναι τό μήνυμα πού, ἐκ πρώτης ὄψεως, φαίνεται παράδοξο· «Ἄν θέλει κανείς νά ζήση ἀληθινά, πρέπει νά εἶναι ἕτοιμος νά πεθάνει»! Αὐτά τά λόγια, πού πήγασαν ἀπό τόν σταυρικό Θάνατο τοῦ Χριστοῦ μας, βρῆκαν ἐφαρμογή στούς Μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας καί στούς
ἀγωνιστές τοῦ 1821.
Οἱ ἀγωνιστές τοῦ ’21, ἀπελευθερωμένοι ἀπό τή φίλαυτη ἀτομικότητα,
πίστευαν ὅτι ἡ ζωή ἔχει ἀξία, ὅταν προσφέρεται στούς ἄλλους, γιατί, ὅποιος ἀγαπᾶ, βρίσκει λογικό νά χορηγεῖ τή δική του ζωή γιά νά ζήση ἐκεῖνος τόν ὁποῖο ἀγαπᾶ. Αὐτή, λοιπόν, ἡ ὑπέρβασι καί τό ἅλμα ἀπό τό ἐγώ στό ἐσύ, εἶναι ἡ πεμπτουσία τῆς ἁγνότητος καί τοῦ
μεγαλείου τῶν ἀγωνιστῶν.
πίστευαν ὅτι ἡ ζωή ἔχει ἀξία, ὅταν προσφέρεται στούς ἄλλους, γιατί, ὅποιος ἀγαπᾶ, βρίσκει λογικό νά χορηγεῖ τή δική του ζωή γιά νά ζήση ἐκεῖνος τόν ὁποῖο ἀγαπᾶ. Αὐτή, λοιπόν, ἡ ὑπέρβασι καί τό ἅλμα ἀπό τό ἐγώ στό ἐσύ, εἶναι ἡ πεμπτουσία τῆς ἁγνότητος καί τοῦ
μεγαλείου τῶν ἀγωνιστῶν.
Μέσα ἀπό τά γεγονότα τῆς Ἐπαναστάσεως καί τά Ἀπομνημονεύματα τῶν
ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, προκύπτουν τά τρία βασικά στοιχεῖα τῆς ἑλληνικῆς ταυτότητας, ὅπως μᾶς τήν ἐκληροδότησαν οἱ θεμελιωτές αὐτοί τοῦ νέου Ἑλληνισμοῦ.
ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, προκύπτουν τά τρία βασικά στοιχεῖα τῆς ἑλληνικῆς ταυτότητας, ὅπως μᾶς τήν ἐκληροδότησαν οἱ θεμελιωτές αὐτοί τοῦ νέου Ἑλληνισμοῦ.
Τό πρῶτο στοιχεῖο εἶναι ἡ γλῶσσα, πού δέν ἐξαφανίστηκε στά τετρακόσια
χρόνια της σκλαβιᾶς, ἀλλά ἐπέζησε μέ τό Ψαλτῆρι καί τό Ὀχταήχι τοῦ κρυφοῦ Σχολειοῦ καί παραδόθηκε σέ μᾶς, πού, δυστυχῶς, ἀνίκανοι κληρονόμοι, τήν κακοποιήσαμε καί τήν καταργήσαμε καί σήμερα ὁμιλοῦμε τήν γλῶσσα τῶν Γραικύλων.
χρόνια της σκλαβιᾶς, ἀλλά ἐπέζησε μέ τό Ψαλτῆρι καί τό Ὀχταήχι τοῦ κρυφοῦ Σχολειοῦ καί παραδόθηκε σέ μᾶς, πού, δυστυχῶς, ἀνίκανοι κληρονόμοι, τήν κακοποιήσαμε καί τήν καταργήσαμε καί σήμερα ὁμιλοῦμε τήν γλῶσσα τῶν Γραικύλων.
Τό δεύτερο στοιχεῖο εἶναι ἡ Ἐθνική μας κυριαρχία, πού σήμερα κινδυνεύει
ἀπό τήν ἀπειλή τῆς παγκοσμιοποίησης, ἀπό τή δημογραφική ἀλλοίωσι τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας καί ἀπό τήν ἐπιδρομή τῶν ἀλλοφύλων.
ἀπό τήν ἀπειλή τῆς παγκοσμιοποίησης, ἀπό τή δημογραφική ἀλλοίωσι τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας καί ἀπό τήν ἐπιδρομή τῶν ἀλλοφύλων.
Καί τό τρίτο στοιχεῖο τῆς ἑλληνικῆς μας ταυτότητας εἶναι ἡ θρησκεία
μας, ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανική Πίστι μας. Οἱ ἀγωνιστές τοῦ ’21 ἀγωνίστηκαν ὄχι μόνο γιά τήν Πατρίδα, ἀλλά καί γιά τήν Πίστι τους. «Ὅταν πήραμε τά ὅπλα», λέει ὁ Κολοκοτρώνης, «εἴπαμε “πρῶτα ὑπέρ Πίστεως καί ἔπειτα ὑπέρ Πατρίδος”».
μας, ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανική Πίστι μας. Οἱ ἀγωνιστές τοῦ ’21 ἀγωνίστηκαν ὄχι μόνο γιά τήν Πατρίδα, ἀλλά καί γιά τήν Πίστι τους. «Ὅταν πήραμε τά ὅπλα», λέει ὁ Κολοκοτρώνης, «εἴπαμε “πρῶτα ὑπέρ Πίστεως καί ἔπειτα ὑπέρ Πατρίδος”».
Σήμερα, οἱ ἀξίες αὐτές, πού μᾶς ἐκληροδότησαν οἱ ἀγωνιστές τοῦ 1821,
δέν εἶναι μουσειακός θησαυρός, ἀλλά εἶναι στάσις ζωῆς, εἶναι ὁ λόγος πού ὑπάρχουμε ὡς Ἕλληνες καί εἶναι ἀνάγκη νά συνειδητοποιήσωμε ὅτι οἱ μάχες τοῦ μέλλοντος δέν θά εἶναι μάχες αἵματος, ἀλλά μάχες πνεύματος καί οἱ θυσίες τῶν ἀγωνιστῶν θά δικαιωθοῦν μόνον
ἐάν μείνωμε πιστοί στό πνεῦμα καί στό ἦθος τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821.
δέν εἶναι μουσειακός θησαυρός, ἀλλά εἶναι στάσις ζωῆς, εἶναι ὁ λόγος πού ὑπάρχουμε ὡς Ἕλληνες καί εἶναι ἀνάγκη νά συνειδητοποιήσωμε ὅτι οἱ μάχες τοῦ μέλλοντος δέν θά εἶναι μάχες αἵματος, ἀλλά μάχες πνεύματος καί οἱ θυσίες τῶν ἀγωνιστῶν θά δικαιωθοῦν μόνον
ἐάν μείνωμε πιστοί στό πνεῦμα καί στό ἦθος τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821.
Δημοσίευση σχολίου