Νικήθηκε από τον κορονοϊό ο Μιχάλης Τσουκιάς

O Μιχάλης Τσιουκιάς είναι ένα από τα θύματα της επιδημίας του COVID-19, άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Σωτηρία.

Ο Μιχάλης Τσιουκιάς ήταν πραγματικά ένας άνθρωπος που είχε καταφέρει πάρα πολλά πράγματα και ήδη πολλά ΜΜΕ σήμερα κάνουν αναφορά σε μερικά από αυτά. Εμείς θέλουμε να σας θυμίσουμε ότι είχε μεγάλη δραστηριότητα στην περιοχή της Καρύταινας και τον Λούσιο ποταμό. Είχε πλούσια ορειβατική ενασχόληση και μεγάλη εμπειρία και ήταν συνιδρυτής της Trekking Hellas . Ήταν πρόεδρος του Αναπτυξιακού Συλλόγου Αλφειός-Μαίναλο 2020, από τους πρωτεργάτες του ΤΑΠΤΟΚ και είχε κάνει πολλές παρεμβάσεις εκφράζοντας τις προτάσεις και τις αγωνίες του και για το μέλλον του λεκανοπεδίου Μεγαλόπολης.

Σαν Καφενείο της Μεγαλόπολης είχαμε καταγράψει την τοποθέτηση του στο αναπτυξιακό συνέδριο που έγινε στην Τρίπολη τον Μάρτιο του 2018 και από τότε είχε θέσει επί τάπητος τα θέματα που έπρεπε να μας απασχολήσουν εν όψει της μεταλιγνιτικής εποχής.

Δείτε το σχετικό θέμα ΕΔΩ

Θέλουμε να τονίσουμε επίσης επειδή ακούστηκαν πολλά, ότι ο Μιχάλης Τσιουκιάς ήταν το “κρούσμα” που χρεώθηκε στην Αρκαδία τις προηγούμενες ημέρες και σας είχαμε αναφέρει σε άρθρο μας. Θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι το τελευταίο διάστημα ο Μιχάλης Τσιουκιάς δεν βρέθηκε καθόλου στην περιοχή μας και όσα ακούστηκαν για εμφάνιση του στην Μεγαλόπολη δεν είναι αληθή.

Δείτε την αναφορά που κάνει στον Μιχάλη Τσιουκιά το advendure.com

Όπως έχει φανεί ο κορονoϊός δεν κάνει διακρίσεις και χτυπά αλύπητα. Το ίδιο αλύπητα χτύπησε και τον Μιχάλη Τσουκιά, έναν πρωτοπόρο ορειβάτη με πλούσια δράση στα βουνά του κόσμου, αρχηγό της πρώτης ελληνικής αποστολής στα Ιμαλάια (Annapurna) το 1985, συνιδρυτή της εταιρείας συνώνυμο με τα outdoor αθλήματα, της Trekking Hellas. O Τσουκιάς μετά από άνιση πολυήμερη μάχη με τον νέο αυτό ιό άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Σωτηρία σε ηλικία 64 ετών. Το Advendure εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Λίγα για τον Μιχάλη Τσουκιά από το Σωματείο Ελλήνων Οδηγών Βουνού (ΣΕΟΒ) του οποίου άλλωστε για την δημιουργία πρωτοστάτησε …

Ορειβατική εκπαίδευση:Σχολή Πρωτοβάθμιων Εκπαιδευτών Γαλλικού Ορειβατικού Συνδέσμου, Σχολή Τεχνικών Διάσωσης Ιταλικού Ορειβατικού Συνδέσμου

Παρακολούθησε με επιτυχία τη Σχολή Πρωτοβάθμιων Εκπαιδευτών του Γαλλικού Ορειβατικού Συνδέσμου (CAF), 15 ημέρες στις Άλπεις – Mt Blanc, το 1972, σε ηλικία 17 ετών.

Παρακολούθησε με επιτυχία τη Σχολή Τεχνικών Διάσωσης / Επικεφαλής Ομάδων Διάσωσης του Ιταλικού Ορειβατικού Συνδέσμου (CAI), 25 ημέρες στις Άλπεις – Mt Blanc, το 1977.

Συμμετείχε σε 4 δεκαπενθήμερα εκπαιδευτικά ταξίδια στις Άλπεις – Mt Blanc, του ΕΟΣ Κεντρικό Συμβούλιο (πρόδρομος της Ε.Ο.Ο.Α.), από το 1972 έως και το 1976.

Πρωτοστάτησε στην δημιουργία του σημερινού ομοσπονδιακού εκπαιδευτικού συστήματος, ανακηρύχτηκε (ένας από τους 15) Εκπαιδευτής Ορειβασίας και Αναρρίχησης, διετέλεσε υπεύθυνος της Πρώτης Ομοσπονδιακής Σχολής Εκπαιδευτών και παρέμεινε σε αυτή τη θέση για τα τέσσερα επόμενα 4 χρόνια.

Πρωτοστάτησε στην ανακήρυξη των πρώτων Οδηγών Βουνού (1993) από την Ομοσπονδία Ορειβασίας και Αναρρίχησης και στην δημιουργία του ΣΕΟΒ, του οποίου υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος.

Αρχηγός 3 Ελληνικών ορειβατικών αποστολών στα Ιμαλάια, το 1985 στο βουνό Annapurna (η πρώτη ελληνική αποστολή στα Ιμαλάια ), το 1987 στο βουνό Ama Dablam (πρώτη επιτυχής ελληνική αποστολή στα Ιμαλάια και το πιο δύσκολο τεχνικά βουνό που έχει γίνει στα Ιμαλάια από Έλληνες μέχρι σήμερα) και το 1989 στα βουνά Lobuche και Island Peak, εκπαιδευτική αποστολή για την Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας και Αναρρίχησης.

Μέλος της πρώτης επιτυχούς ορειβατικής αποστολής στις Άνδεις, στο βουνό Alpamayo , το 1987.

Αρχηγός της πρώτης Διεθνούς Εκπαιδευτικής Ορειβατικής Αποστολής για νεαρούς ορειβάτες στα Ινδικά Ιμαλάια, στο βουνό Kamet, το 1990. Η αποστολή είχε 47 μέλη από όλο τον κόσμο και πλήρη επιτυχία.

Αρχηγός της πρώτης και με απόλυτη επιτυχία Ελληνικής αποστολής στην Ανταρκτική , το 2000, με ανάβαση της υψηλότερης κορυφής (Vinson – 5140μ).

Αναβάσεις στα βουνά Kinabalou – 4001μ, στο Βόρνεο και στο Kilimanjaro – 5.895μ, στην Τανζανία.

Είναι ένας από τους πρώτους Έλληνες ορειβάτες που ασχολήθηκε με διαδρομές πάγου και μικτές και έχει πραγματοποιήσει πολλές και σημαντικές αναρριχήσεις (συχνά χειμερινές) στα βουνά των Άλπεων, στους Δολομίτες και στη Σκοτία (Ben Nevis).

Εργάστηκε για 2 χρόνια στον Ιταλικό Οργανισμό Ορειβατικής Διάσωσης (Socorso Alpino) στο Mt Blanc (1978 – 1980).

Συμμετείχε σαν επικεφαλής σε πολλές διασώσεις στην Ελλάδα.

Διετέλεσε για 4 χρόνια πρόεδρος του ΕΟΣ (Ελληνικός Ορειβατικός Σύνδεσμος) Αθήνας και αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Ορειβασίας και Αναρρίχησης με αρμοδιότητα την εκπαίδευση και ορεινή διάσωση και αντιπρόσωπος της Ομοσπονδίας στην Διεθνή Ένωση Αλπινισμού (UIAA), στην Επιτροπή Ορειβατικών Αποστολών.

Επίσης διετέλεσε για 4 χρόνια πρόεδρος του επαγγελματικού σωματείου των Ελλήνων Οδηγών Βουνού.

Το 1996 εισήγαγε στην Ελλάδα το νέο σπορ της κατάβασης φαραγγιών με σχοινιά (Canyoning) ανοίγοντας τις πιο πολλές από τις σήμερα γνωστές διαδρομές.

Το 1986 ξεκίνησε την πρώτη στην Ελλάδα εταιρία υπαίθριων δραστηριοτήτων (Trekking Hellas) και έκτοτε ασχολείται επαγγελματικά με πολλές από τις υπαίθριες δραστηριότητες.

πηγή:
https://kafeneio-megalopolis.gr/νικήθηκε-από-τον-κορονοϊό-ο-μιχάλης-τσ/?fbclid=IwAR2FSZgxsTqEkzPpSIZrNJ8JRl6zpCPyptCK6fRaC3Ml4ZZls-nGmBbY5KY