Γιώργος Παπαηλιού :
Ο τίτλος του νομοσχεδίου είναι ψευδεπίγραφος. Ομιλεί για αγροτικούς συνεταιρισμούς, αλλά με τις ρυθμίσεις του, αυτοί μετατρέπονται σε ενώσεις κεφαλαίων-κεφαλαιουχικές εταιρίες
Αλλοιώνεται πλήρως ο χαρακτήρας των αγροτικών συνεταιρισμών
Η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της ΝΔ και η εκ μέρους της στήριξη ισχυρών ιδιωτικών συμφερόντων, την οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση των πάντων και στην εκχώρηση, στην παράδοση των σημαντικότερων τομέων-κλάδων της οικονομίας σε ιδιωτικά συμφέροντα
Tο νομοσχέδιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς εντάσσεται στη σειρά ήδη ψηφισθέντων νομοσχεδίων (ενδεικτικά για την εκπαίδευση, την υγεία, την ενέργεια, την ασφάλιση, τις υποδομές και άλλους τομείς), που αποσκοπούν στην άλωση του συνόλου της οικονομίας από ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα
Ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Παπαηλιού, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς (4.3.2020), είπε μεταξύ των άλλων, τα εξής :
1) Ο αγροτικός τομέας της χώρας αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, δομικά και οικονομικά.
Το εισόδημα των αγροτών και των κτηνοτρόφων μειώνεται δραματικά, η τιμή πώλησης των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων βρίσκεται κάτω από το κόστος παραγωγής και συνεχώς καταρρέει, όπως ενδεικτικά του ελαιολάδου και του γάλακτος. Ειδικά σε προβληματικές περιοχές, όπως της Γορτυνίας και της Κυνουρίας, της ιδιαίτερης πατρίδας μου της Αρκαδίας, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, αφού, μεμονωμένοι, είναι ευάλωτοι και υπόκεινται στις πιέσεις των μεγάλων επιχειρήσεων που ελέγχουν τη διανομή και το λιανεμπόριο.
Παρά ταύτα, ο πρωτογενής τομέας μπορεί να αποτελέσει τον βασικό πυλώνα για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και την παραγωγική
ανασυγκρότηση της χώρας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι αγροτικοί συνεταιρισμοί θεωρούνται και είναι το όχημα γι’ αυτές.
Στο παρελθόν το σχετικό εγχείρημα απέτυχε, με αποτέλεσμα το αίσθημα αποστροφής των αγροτών προς το συνεταιρίζεσθαι.
2) Με το νομοσχέδιο για τους «αγροτικούς συνεταιρισμούς» δεν προωθούνται πολιτικές στήριξης και ενίσχυσης της αγροτικής παραγωγής, μέσω της συνεταιριστικής οργάνωσης.
Τουναντίον το υπό κρίση νομοσχέδιο οδηγεί το συνεταιριστικό κίνημα σε οπισθοδρόμηση χωρίς να επιλύονται τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες της κρίσης και της προ κρίσης περιόδου της επίπλαστης ανάπτυξης, ούτε το θέμα της ρευστότητας, για την οποία το «ξεπούλημα» της Αγροτικής Τράπεζας αποτέλεσε αποφασιστικό πλήγμα.
Με πρόσχημα λοιπόν την ενίσχυση της ρευστότητας, μέσω χρηματοδότησης των συνεταιρισμών από ιδιώτες, επιδιώκεται «να περάσει» ο έλεγχος των αγροτικών συνεταιρισμών σε ιδιωτικές εμπορικές εταιρίες.
Ο τίτλος του νομοσχεδίου είναι ψευδεπίγραφος. Ομιλεί για αγροτικούς συνεταιρισμούς, αλλά με τις ρυθμίσεις του, αυτοί μετατρέπονται σε ενώσεις κεφαλαίων-κεφαλαιουχικές εταιρίες.
Αλλοιώνεται πλήρως ο χαρακτήρας των αγροτικών συνεταιρισμών, ως «ενώσεων προσώπων που συνεργάζονται για έναν κοινό σκοπό με κοινωνικό χαρακτήρα, την προαγωγή των επαγγελματικών, περιουσιακών και λοιπών συμφερόντων και μέσω αυτών την ενίσχυση της αγροτικής οικονομίας», αφού πλέον οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου δεν αφορούν αγροτικούς συνεταιρισμούς αλλά κεφαλαιουχικές εταιρίες-επιχειρηματικά κέντρα.
Συγκεκριμένα με το νομοσχέδιο παραβιάζονται οι αρχές της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας που πρέπει να έχει ένας αγροτικός συνεταιρισμός. Παραβλέπεται το γεγονός ότι οι αγροτικοί συνεταιρισμοί αποτελούν αυτόνομες και ανεξάρτητες ενώσεις προσώπων, οι οποίες συγκροτούνται εθελοντικά, βάσει των αρχών της αυτοδιοίκησης, της αυτευθύνης, της αλληλεγγύης, της ισότητας και της ισοτιμίας και δεν συνιστούν ένα οικονομικό μόρφωμα, όπως οι εταιρίες κεφαλαίου.
Η θεσμοθέτηση της δυνατότητας εισόδου ιδιωτών-«επενδυτών» στους αγροτικούς συνεταιρισμούς με ποσοστό 35 % συνδυάζεται με τη θεσμοθέτηση διαφορετικής αξίας στις συνεταιριστικές μερίδες και την κατάργηση της αρχής «μία συνεταιριστική μερίδα-μία ψήφος», προς όφελος
των ιδιωτών-μελών, ώστε αυτοί με το ένα δέκατο της αξίας της συνεταιριστικής μερίδας και με περισσότερες ψήφους, να εξασφαλίζουν τον πλήρη έλεγχο του αγροτικού συνεταιρισμού.
Εξάλλου όλες οι άλλες παραμετρικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου κατατείνουν σε αυτό.
Καταργούνται οι δύο θητείες του προέδρου των αγροτικών συνεταιρισμών και ο αναλογικότερος τρόπος εκλογής των διοικήσεών τους, με ορατό τον κίνδυνο επαναφοράς νοσηρών φαινομένων του παρελθόντος και θέσης εμποδίων για την ανανέωση του δυναμικού των αγροτικών συνεταιρισμών και την είσοδος νέων αγροτών-παραγωγών σ΄ αυτούς.
Σε αντίθεση με όσα προβλέπονται για τα φυσικά πρόσωπα-μέλη του αγροτικού συνεταιρισμού, το νομοσχέδιο δεν προβλέπει υποχρέωση των ιδιωτών-«επενδυτών» να συναλλάσσονται με αυτόν (τον αγροτικό συνεταιρισμό) και τους επιτρέπει να ασκούν ανταγωνιστική δραστηριότητα προς αυτόν.
Όσον αφορά στην εμπορική σχέση των αγροτικών συνεταιρισμών με τα μέλη τους, το ποσοστό ετήσιας παραγωγής, το οποίο κάθε μέλος-συνεταιριστής υποχρεούται να παραδίδει στον αγροτικό συνεταιρισμό, καθώς και το ποσοστό εφοδίων, που κάθε μέλος-συνεταιριστής οφείλει να προμηθεύεται από τον αγροτικό συνεταιρισμό, δεν μπορεί να είναι κατώτερο του 75 % (από το 80 %, που ισχύει σήμερα).
Η συνεταιριστική εκπαίδευση, μία από τις βασικές δραστηριότητες των αγροτικών συνεταιρισμών, αφήνεται στην τύχη της, αφού καταργείται το σχετικό ταμείο.
Καταργείται ο ΟΔΙΑΓΕ, για την προστασία και την αξιοποίηση της πτωχευμένης περιουσίας των αγροτικών συνεταιρισμών προς όφελός τους, μετά την ολοκλήρωση της πτωχευτικής διαδικασίας.
Καταργείται η δυνατότητα που προβλέπονταν για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς να δημιουργούν μεταξύ τους κλαδικούς (αγροτικούς) συνεταιρισμούς προκειμένου να αποκτούν και να εξασφαλίζουν μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ προς όφελος των συνεταιρισμένων παραγωγών.
Στο βαθμό δε που δεν υπάρχει ρύθμιση στο υπό κρίση νομοσχέδιο, προβλέπεται η εφαρμογή του νόμου για τις ανώνυμες εταιρίες !!! και του Α.Κ.
Περαιτέρω, στο νομοσχέδιο δεν προβλέπονται ουσιαστικά κίνητρα ούτε για νέους αγροτικούς συνεταιρισμούς ούτε και για παλαιούς με τα γνωστά προβλήματα που έχουν. Δεν χορηγούνται κίνητρα συγχώνευσης αλλά ούτε και κίνητρα δημιουργίας νέων.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να ενισχυθεί ο θεσμός των αγροτικών συνεταιρισμών, απαιτείται να συνεχιστεί και να εφαρμοστεί ένα σχέδιο ανασυγκρότησης και επιχειρηματικής ανάπτυξής τους.
3) Συμπερασματικά, η ΝΔ «θέλει» να συγχέει τα πράγματα. Άλλο αγροτικός συνεταιρισμός και άλλο κεφαλαιουχική εταιρία. Με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου ακυρώνεται ο χαρακτήρας του αγροτικού συνεταιρισμού. Η είσοδος ιδιωτών στο κεφάλαιό τους, και μάλιστα με δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου στα όργανα διοίκησης, ευνοεί σκανδαλωδώς όλους αυτούς που θέλουν «να περάσουν» τα περιουσιακά στοιχεία των αγροτικών συνεταιρισμών, αντί ελάχιστου ανταλλάγματος, σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της ΝΔ και η εκ μέρους της στήριξη ισχυρών ιδιωτικών συμφερόντων, την οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση των πάντων και στην εκχώρηση, στην παράδοση των σημαντικότερων τομέων-κλάδων της οικονομίας σε ιδιωτικά συμφέροντα. Και το υπό κρίση νομοσχέδιο εντάσσεται στη σειρά ήδη ψηφισθέντων νομοσχεδίων (ενδεικτικά για την εκπαίδευση, την υγεία, την ενέργεια, την ασφάλιση, τις υποδομές και άλλους τομείς), που αποσκοπούν στην άλωση του συνόλου της οικονομίας από ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα
Δημοσίευση σχολίου