ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ***
Εν μέσω πανδημίας και με κλειστά τα σχολεία το Υπουργείο Παιδείας, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έφεραν σε διαβούλευση νέο νομοσχέδιο για την Παιδεία για να ψηφιστεί άμεσα.
Πρόκειται για εχθρική ενέργεια ενάντια σε χιλιάδες εκπαιδευτικούς που δίνουν τη μάχη της στήριξης των μαθητών σε δύσκολες και πρωτόγνωρες συνθήκες. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κυβερνήσεις έρχονται σαν τον κλέφτη για να αδράξουν την ευκαιρία. Η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει Πρωτοχρονιά νόμο για τους αναπληρωτές, Πάσχα για το νέο Λύκειο. Η Νέα Δημοκρατία κατακαλόκαιρο κατάργησε το Πανεπιστημιακό άσυλο. Τώρα εν μέσω κορονοϊού ξεπέρασε το «όριο» της πολιτικής αθλιότητας.
Το κυρίαρχο όμως δεν είναι από μόνη της αυτή η μεθόδευση αλλά το περιεχόμενο ενός νομοσχεδίου που εν μέσω πανδημίας κάνει το δημόσιο σχολείο πιο ταξικό, βάζοντας περισσότερα εμπόδια στη μόρφωση των παιδιών, ειδικά αυτών που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα.
Από το Νηπιαγωγείο έως το Πανεπιστήμιο, από την προσχολική αγωγή μέχρι τα μεταπτυχιακά, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, έχοντας ως παρακαταθήκη το στρωμένο έδαφος που της παρέδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση, ξαναζεσταίνει δικές της καταδικασμένες από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας συνταγές.
Το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί γιατί:
· Προωθεί εν μέσω πανδημίας την αύξηση των μαθητών στο Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό (καθιέρωση του ελάχιστου αριθμού των 20 μαθητών ανά τάξη στα 7θέσια και πάνω Δημοτικά και των 16 στα διθέσια και πάνω Νηπιαγωγεία) που αυτό με τη σειρά του θα προκαλέσει ειδικά σε σχολεία της περιφέρειας κατάργηση και συγχωνεύσεις τάξεων, υποχρεωτικές μετακινήσεις μαθητών με ότι αυτό συνεπάγεται σε αυτές τις τρυφερές ηλικίες.
· Διατηρεί το λύκειο του Γαβρόγλου και το επεκτείνει με την τράπεζα θεμάτων από την πρώτη κιόλας τάξη του Λυκείου σε ΓΕΛ και ΕΠΑΛ και αυξάνει τον αριθμό των εξεταζομένων μαθημάτων.
· Ειδικά για τα ΕΠΑΛ με τη ρύθμιση που κάνει για τις εγγραφές μέχρι τα 17 έτη κλείνει το δρόμο για χιλιάδες μαθητές να συνεχίσουν να φοιτούν στην ειδικότητά της επιλογής τους. Αυτό σε συνδυασμό με το ταξικό φίλτρο της τράπεζας θεμάτων ένα κομμάτι μαθητών θα βρεθεί εκτός σχολείου, βορά στην ιδιωτική εκπαίδευση για όσους βέβαια έχουν τη δυνατότητα. Για τα σχολεία, ημερήσια και εσπερινά ΕΠΑΛ, το αναιτιολόγητο διώξιμο των μεγαλύτερων σε ηλικία μαθητών, σημαίνει μεγάλη αναδιάταξη του τοπίου σε τομείς και ειδικότητες, διευκόλυνση καταργήσεων τμημάτων, τομέων και ειδικοτήτων (π.χ. στο ΕΠΑΛ Μεγαλόπολης ένα μέρος των μαθητών είναι μεγάλοι σε ηλικία).
· Τιμωρούν για μία ακόμη φορά τους αναπληρωτές που με μία βαλίτσα στο χέρι την τελευταία εικοσαετία μετακινούνται σε όλη την Ελλάδα για να στηρίξουν τη λειτουργία του Δημοσίου σχολείου. Θα τιμωρούνται οι
αναπληρωτές με διετή ή Τριετή αποκλεισμό σε περίπτωση που δεν κάνουν ανάληψη υπηρεσίας.
· Η εισαγωγή των λεγόμενων «εργαστηρίων δεξιοτήτων» δεν έχει σκοπό την κάλυψη υπαρκτών αναγκών των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Αντίθετα αλλού έχουν στόχευση. Θέλουν να ανοίξουν το δρόμο για νέες αντιδραστικές αλλαγές στο περιεχόμενο του σχολείου. Αντί να δοθεί προτεραιότητα στις αναγκαίες αλλαγές των Αναλυτικών Προγραμμάτων και των Σχολικών Εγχειριδίων (ειδικά για τα ΕΠΑΛ χρειάζεται η αναπροσαρμογή τους με τις τεχνολογικές εξελίξεις), προωθούν τα Μαθηματικά του «περίπου», τη διδασκαλία της Γλώσσας μέσα από συνταγές μαγειρικής, την αποσπασματικότητα στη γνώση, τελικά ενισχύονται όλα εκείνα τα στοιχεία, που έχουν οδηγήσει το σχολείο στα σημερινά αδιέξοδα.
Γιατί οι νέες θεματικές δεν εντάσσονται και μέσα στα γνωστικά αντικείμενα του σχολείου, μέσα από τη συνεργασία των διάφορων ειδικοτήτων, στη βάση ενός στέρεου επιστημονικού παιδαγωγικού υπόβαθρου;
Γιατί δεν παίρνεται ούτε ένα μέτρο για την ενίσχυση των σχολικών υποδομών σε εργαστήρια, τεχνολογικά μέσα, εποπτικό υλικό, ώστε να μπορεί ο εκπαιδευτικός της τάξης να δουλέψει πιο δημιουργικά με τους μαθητές;
Μήπως τελικά το Υπουργείο Παιδείας σκοπεύει να ανοίξει τις πύλες στους κάθε λογής ιδιώτες, σε φορείς άσχετους με την εκπαιδευτική κοινότητα για να «διδάσκουν» στους μαθητές; Θα ξαναβάλουν το χέρι στην τσέπη οι γονείς; Αναρωτιόμαστε, τελικά αυτό που λείπει από το σημερινό σχολείο είναι η διδασκαλία της επιχειρηματικότητας;
· Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχουμε την εισαγωγή εσωτερικών κανονισμών λειτουργίας των σχολείων με τη συμμετοχή του συλλόγου γονέων και την άμεση εμπλοκή της τοπικής Διοίκησης. Θα καλείται ο σύλλογος διδασκόντων σε συνεργασία με τους γονείς να διαχειριστεί τη φτώχεια από την ελλιπή κρατική χρηματοδότηση έτσι ώστε να αναζητά χορηγούς και χρηματοδότες.
· Το νέο πλαίσιο λειτουργίας των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων οδηγεί στην ακόμα μεγαλύτερη διαφοροποίηση στην εκπαίδευση. Οδηγεί στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Η κυβέρνηση προωθεί τη λεγόμενη Αριστεία για τους λίγους σε αντίθεση με την αναγκαιότητα της εποχής μας, που είναι η ενιαία, καθολική, δημόσια και δωρεάν παιδεία, που θα εξυψώνει το μορφωτικό επίπεδο του λαού μας. Το αντιδραστικό πλαίσιο λειτουργίας που θεσμοθετείται θα διαχυθεί συνολικά στην Εκπαίδευση.
· Βέβαια το κερασάκι στην τούρτα και διακαής πόθος της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας είναι να πάει ένα βήμα παραπέρα το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει σχετικά με την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και του εκπαιδευτικού έργου. Η κυβέρνηση θέλει την αξιολόγηση για να επιβάλει μέχρι κεραίας όλο το αντιλαϊκό της οπλοστάσιο στην εκπαίδευση. Στην πράξη
θέλει να επιβάλει την κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων με διαφορά και «ειδικά κριτήρια» και «ειδικά αποτελέσματα». Ενοχοποιούνται οι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία, οι ίδιοι οι μαθητές και οι γονείς τους για το ότι δεν πάει καλά στη παιδεία για να μείνουν στο απυρόβλητο οι αντιλαϊκές πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης αναθέτοντας τα πάντα στην ατομική ευθύνη (σας θυμίζει κάτι αυτό;). Η πολιτική των κυβερνήσεων έχει αξιολογηθεί και παίρνει κάτω από τη βάση. Δεν μπορούν να κουνάνε το δάχτυλο αυτοί που καταδίκασαν την εκπαίδευση στην αυτοχρηματοδότηση, στην αδιοριστία, δάσκαλος/α ετών 67, χωρίς ουσιαστικά έως τώρα καμία στήριξη στο εκπαιδευτικό έργο ( επιστημονική επιμόρφωση εποπτικά μέσα κ.α.).
· Προωθείται το Πανεπιστήμιο Α.Ε. Ανοίγει ο δρόμος για να μπουν και να γενικευτούν τα δίδακτρα στα προπτυχιακά, με το πρόσχημα των ξενόγλωσσων φοιτητών, που αποτελεί συνέχεια αντίστοιχων ρυθμίσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Απελευθερώνεται περαιτέρω η αγορά κάθε είδους εκπαιδευτικών προϊόντων, προγραμμάτων σπουδών και κατάρτισης (Ας ελπίσουμε να μην εννοούν τα γνωστά «Voucher» για τους επιστήμονες). Ως «κόφτης» για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας θα λειτουργήσουν και οι ρυθμίσεις για τις μετεγγραφές.
Το συνδικαλιστικό κίνημα, ο κλάδος η κοινωνία οφείλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Να απορρίψουν τους νέους ταξικούς φραγμούς και να ορθώσουν ανάστημα με γνώμονα το σχολείο των λαϊκών αναγκών. Για ένα σχολείο, που θα δίνει όλη την αναγκαία μόρφωση και τις ικανότητες που απαιτείται να έχουν οι μαθητές σήμερα, με επιστημονικό και παιδαγωγικό τρόπο. Σχολεία ασφαλή με σύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις και εξοπλισμό, υλικοτεχνική υποδομή στήριξης των μαθητών με όλα τα μέσα, με κρατική ευθύνη και δωρεάν. Με επίλυση εδώ και τώρα του προβλήματος των χρόνιων κενών στα σχολεία με την άμεση μονιμοποίηση των χιλιάδων αναπληρωτών όλων των ειδικοτήτων που βρίσκονται στα σχολεία. Με ολόπλευρη στήριξη του εκπαιδευτικού, ώστε να μπορεί να ανταπεξέρχεται ολοκληρωμένα στον παιδαγωγικό του ρόλο!
Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει τη δύναμη και την πείρα να εμποδίσει, να ακυρώσει τους αντιεκπαιδευτικούς σχεδιασμούς, να οργανώσει τον αγώνα κάτω από όλες τις συνθήκες. Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας θα μας βρουν απέναντί τους έτοιμους και αποφασισμένους.
*** Ο Ανδρέας Γιαννόπουλος είναι μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Αρκαδίας και στέλεχος του ΠΑΜΕ, εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ.
Δημοσίευση σχολίου