Κολλίνες. Ορεινό χωριό του Δήμου Τρίπολης στο νομό Αρκαδίας. Σε υψόμετρο 780 μέτρα, σκαρφαλωμένο στα σύνορα των πρώην νομών Αρκαδίας και Λακωνίας, το χωριό διεκδικούν δύο μυθικά βουνά, ο Ταΰγετος και ο Πάρνωνας.
Όσο προχωρούσε το πρόγραμμα «Αγροτουρισμού» της ΑΤΕ, με μοναδικό και έντονα αυτοαπασχολούμενο τον υπογράφοντα, όλο νέα αιτήματα προέρχονταν από τα ορεινά και λιγότερο αναπτυγμένα μέρη, αλλά και απομονωμένα νησιά της πατρίδας μας.
Ανάμεσα στα πρώτα αιτήματα, ήταν εκείνο που προερχόταν από την ορεινή Αρκαδία και συγκεκριμένα τις Κολλίνες (παλαιότερα, «άνω» και «κάτω», κάτι που δικαιολογούσε εν μέρει τον πληθυντικό Κολλίνες).
«Κομιστής του αιτήματος-πέραν του επισήμου από την Τοπική Ένωση Δήμων (και Κοινοτήτων, τότε, πρώην ΤΕΔΚ) Αρκαδίας, υπήρξε ένας υπέροχος Άνθρωπος (με Α κεφαλαίο) τ. Διευθυντής του Γραφείου του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τέως καθηγητής επικοινωνίας, τοπικιστής και βραβευμένος ποιητής, Δρ Παναγιώτης Καραφωτιάς.
Κρατάμε το χαρακτηριστικό του έντονα ευαισθητοποιημένου τοπικιστή για τις Κολλίνες για να εξετάσουμε τις δυναμικές που δημιουργήθηκαν από την πειραματική εφαρμογή αγροτουρισμού στο Ακρωτήρι Ειρήνης, στα Χανιά.
Ο κος Καραφωτιάς προσκλήθηκε από τον Σεβασμιότατο Ειρηναίο, για την εισήγησή του πάνω στα θέματα ανάπτυξης και για την πανηγυρική μετονομασία του ακρωτηρίου από «Σπάθα» σε «Ειρήνης». Αν και είχαν γίνει τόσες πολλές ετοιμασίες, η μετονομασία δεν έγινε ποτέ.
Ωστόσο από το «πολλαπλασιαστικό» αποτέλεσμα της ανάπτυξης δημιουργήθηκαν μια σειρά από προϋποθέσεις για όλα τα άλλα. Η περιοχή του «Ακρωτηρίου Σπάθα/Ειρήνης» εντάχθηκε σε πρόγραμμα ανάπτυξης αγροτουρισμού και μετά στο L.E.A.D.E.R. Ο κόσμος αποκτούσε γνώσεις και ευαισθησίες για την ανάπτυξη του τόπου τους. Επιπλέον, ο κος Καραφωτιάς ευαισθητοποιήθηκε τόσο πολύ με αυτή την «πολυτομεακή και ολοκληρωμένη- σφαιρική παρέμβαση στον χώρο, ώστε να ζητήσει μέσω του Συμβουλίου των Ομογενών Κολλινιατών, με έδρα το Σικάγο να ξεκινήσουμε άμεσα, εργασίες μελέτης και ανάπτυξης στο γραφικό και τόσο όμορφο χωριό, τις Κολλίνες, ένα διαμάντι μέσα στο άγριο αρκαδικό ορεινό τοπίο.
Ήταν ένα χιονισμένο απόγευμα όταν φτάσαμε στις Κολλίνες. Για μια πρώτη προσέγγιση παρακαλέσαμε τους κατοίκους να έλθουν στο κεντρικό-μοναδικό καφενείο. Αν και δεν είχαν ιδέα από σφαιρικά αναπτυξιακά προγράμματα, οι κάτοικοι στο σύνολό τους μας κατέπληξαν με τις τοποθετήσεις τους. Ήξεραν να συζητήσουν, ήξεραν τι να ζητήσουν. Μία άτυπη “bottom-up approach”, προσέγγιση δηλαδή από κάτω προς τα άνω, από αυτούς που ζουν και ξέρουν τον τόπο τους. Έτσι όπως πρέπει να γίνονται αυτά τα πράγματα. Όχι από γραφεία, πολυώροφα κτίρια και έδρανα στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες.
Τις επόμενες 7 ημέρες επισκεπτόμασταν με το κ. Καραφωτιά και τον Γραμματέα του χωριού τους οικισμούς τις συνοικίες και ακόμα πόρτα-πόρτα για τη μέγιστη δυνατή αποδοχή. Η μελέτη αγροτουρισμού στις Κολλίνες ήταν η πρώτη σε αρκαδικό έδαφος. Η μελέτη έγινε δεκτή τιμήθηκε από το Σύλλογο Κολλινιατών στις ΗΠΑ.
Μετά από καιρό εφαρμόστηκε στη πράξη.
Δημοσίευση σχολίου