Η άγνωστη λίμνη της Αρκαδίας και οι θεραπευτικές της ιδιότητες!

Ο υδροβιότοπος του Μουστού, εκτός από εξαιρετική ομορφιά και τεράστια περιβαλλοντική σημασία, εμφανίζει και ιαματικές ιδιότητες λόγω των θειούχων αλάτων που περιέχει.

Ιστορία

Η λίμνη του Μουστού ως τη δεκαετία του 1950 είχε συνολική έκταση 2500 στρέμματα, όμως η επέκταση των καλλιεργειών στα ελώδη εδάφη περιόρισε την έκταση της κατά 1000 στρέμματα.

Η λίμνη περιλαμβάνει δύο κύριες και μόνιμες παράλιες λίμνες, των οποίων το βάθος δεν ξεπερνά τα 5 μέτρα, την ομώνυμη λίμνη και μία μικρότερη που ονομάζεται Χερονήσι. Συνδέεται με τη θάλασσα με δύο τεχνητά κανάλια, τα οποία αποτέλεσαν έργο του Βαυαρού μηχανικού του Όθωνα προκειμένου να αποξηράνει ένα μέρος της λίμνης, επειδή οι κάτοικοι των γύρω χωριών υπέφεραν από ελονοσία. Από τον Βαυαρό αρχιτέκτονα ανοίχθηκε το πρώτο κανάλι, που αποκαλείται μέχρι και σήμερα «βαυαρικό».

Στις αρχές του 20ού αιώνα τα ψάρια του Μουστού ήταν άφθονα και η αλίευσή τους παραχωρείτο σε ενοικιαστές. Εκείνα τα χρόνια δημιουργήθηκε ο μύθος του «Θηρίου του Μουστού», ενός στοιχειού που το μουγκρητό του ακουγόταν τις νύχτες ως το Χάνι του Κοπανίτσα.

Σήμερα

Εντεταγμένος στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000, ο υδροβιότοπος της Κυνουρίας έχει χαρακτηριστεί ως προστατευόμενη περιοχή, καθώς αποτελεί καταφύγιο για σημαντικό πληθυσμό αποδημητικών πουλιών τα οποία διαχειμάζουν σε αυτόν (αγριόκυκνοι, ερωδιοί, αγριόπαπιες, νερόκοτες).

Στους πυκνούς καλαμιώνες του φωλιάζουν γεράκια, πορφυροτσικνιάδες αλλά και μικρός αριθμός από τους απειλούμενους με εξαφάνιση καλαμοκανάδες. Από τα υπόλοιπα είδη της πανίδας του συναντώνται κέφαλοι, χέλια, κρασπεδοχελώνες και είδη φρύνων και σαυρών που προστατεύονται από τη συνθήκη της Βέρνης και από την ελληνική νομοθεσία.

Η βλάστηση που αναπτύσσεται στις άκρες του υδροβιότοπου χαρακτηρίζεται κυρίως από υδρόβια φυτά όπως: Καλάμια, είδη αγκαθιών και αρμυρίκια ενώ περιμετρικά ανθούν ο λευκός κρόκος, κόκκινες και λευκές ανεμώνες, κυκλάμινα, παπαρούνες και ο λευκός νάρκισσος, ένα πανέμορφο λουλούδι με μεθυστικό άρωμα που οι κάτοικοι ονομάζουν Μανουσάκι.

αματικά νερά

Η ιαματική επίδραση της λίμνης του Μουστού που βρίσκεται σε σταθερή θερμοκρασία όλο το χρόνο, 20 βαθμών της κλίμακας Κελσίου, επιτυγχάνεται με το χημικό ερέθισμα: Αυτό προκαλείται από τα διαλυμένα στα ιαματικά νερά στερεά συστατικά τα οποία βρίσκονται υπό μορφή ιόντων. Αυτά κατά τη διάρκεια του λουτρού προσκολλώνται στο δέρμα ερεθίζουν τις νευρικές ίνες και δια της νευρικής οδού το ερέθισμα μεταφέρεται σ’ ολόκληρο τον οργανισμό αντίθετα τα αέρια που βρίσκονται σε αεριώδη κατάσταση προσκολλώνται για λίγο, απορροφώνται, διεισδύουν βαθύτερα στο δέρμα και με την κυκλοφορία μεταφέρονται σ’ όλα τα όργανα και τους ιστούς του οργανισμού (CO2 , H2s, ραδόνιο).

Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν για τις θεραπευτικές ιδιότητες των νερών της λίμνης αλλά πολύς είναι ο κόσμος που σταματάει να χαζέψει, να φωτογραφίσει ακόμα και να βουτήξει στα κρύα νερά του υδροβιότοπου.

Οι επισκέπτες του Μουστού είναι όλων των ηλικιών, καθώς θα δεις μικρά παιδιά να βουτούν στα νερά αλλά και ηλικιωμένους με προβλήματα υγείας.

Ο Υδροβιότοπος του Μουστού αποτελεί ένα ακόμη εκπληκτικό αρκαδικό μέρος, το οποίο θα πρέπει να επισκεφτεί ο καθένας από εμάς!