Πώλῳ καθίσας, ὁ λόγῳ τείνας πόλον,
Βροτοὺς ἐκζητεῖ λῦσαι τῆς ἀλογίας.
Τήν ἡμέρα αὐτή ἑορτάζουμε τήν πανηγυρική εἴσοδο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ στήν Ἱερουσαλήμ. Τότε, ἐρχόμενος ὁ Ἰησοῦς ἀπό τήν Βηθανία στά Ἱεροσόλυμα, ἔστειλε δύο ἀπό τούς Μαθητές του καί του ἔφεραν ἕνα γαϊδουράκι, στό ὁποῖο κάθισε γιά να μπεῖ στήν πόλη.
Ὁ δέ λαός, ἀκούγοντας ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται, ἐπῆραν στά χέρια τους βάγια ἀπό φοίνικες καί βγῆκαν να τόν ὑποδεχτούν. Καί ἄλλοι μέν με τά ρούχα τους, ἄλλοι δε κόβοντας κλαδιά ἀπό τα δέντρα, ἔστρωναν το δρόμο ἀπ’ ὅπου ὁ Ἱησοῦς θα περνούσε. Καί ὅλοι μαζί, ἀκόμα καί τά μικρά παιδιά, φώναζαν: «Ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ».
Ὁ Χριστός εἰσέρχεται στά Ἱεροσόλυμα «ἐπί πῶλον ὄνου». Πορεύεται καί οἱ Ἰσραηλίτες τόν ὑποδέχονται μέ τιμές ὠς Βασιλιά. Ἐκείνος δέν δίνει ἰδιαίτερη σημασία στίς τιμές, δέν περιορίζεται στό πανηγύρι, στήν πρόσκαιρη δόξα, ἀλλά προχωρεί στό σταυρό καί τήν Ἀνάσταση.
Τό Ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων ψάλλεται ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τῆς Μ. Δευτέρας, ἡ Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου.
Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῶ μέσῳ τῆς νυκτός·
καί μακάριος ὁ δοῦλος, ὅν εὐρήσει γρηγοροῦντα·
ἀνάξιος δέ πάλιν, ὅν εὑρήσει ραθυμοῦντα.
Βλέπε οὖν ψυχή μου, μή τῶ ὕπνω κατενεχθῆς,
ἵνα μή τῶ θανάτω παραδοθῆς,
καί τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῆς·
ἀλλά ἀνάνηψον κράζουσα·
Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός·
διά τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἠμᾶς.
Ἀπό σήμερον ἄρχονται τά ἅγια πάθη τοῦ Σωτῆμος ἡμῶν· καί πρῶτον πάντων λαμβάνεται εἰς τύπον αὐτοῦ Ἰωσήφ ὁ πάγκαλος.
Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, σύμφωνα μέ τό Μηνολόγιο ἡ Μεγάλη Δευτέρα εἶναι ἀφιερωμένη στή μνήμη τοῦ Ἰωσήφ, τοῦ ἐπονομαζόμενου «Παγκάλου» τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἰακώβ, πού ἀναφέρεται στή Παλαιά Διαθήκη καί στήν ἄκαρπη συκιά, πού τήν καταράστηκε ὁ Χριστός καί ξεράθηκε μ’ ἕνα του λόγο.
Εἰκόνιζε δέ αὕτη τῶν Ἰουδαίων τήν συναγωγήν, ἥτις, μή ἕχουσα τόν ἀπαιτούμενον καρπόν τῆς ἀρετῆς καί εὐσεβείας, ἐγυμνώθη πάσης χάριτος πνευματικῆς διά τῆς κατάρας.
ΧΑΜ
Δημοσίευση σχολίου