Ακριβώς 40 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα Κυριακή 6 Φεβρουαρίου από την κατάργηση της ποδιάς από τα δημόσια σχολεία της επικράτειας.
Ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε ακριβώς από τότε από την ελληνική βουλή και ο Υπουργός Παιδείας, εκείνη την εποχή, Λευτέρης Βερυβάκης συνέδεσε το όνομά του με μία μεταρρύθμιση συμβουλισμού και ουσίας.
Η σχετική συζήτηση στο δημόσιο διάλογο είχε ανοίξει ήδη από το 1964, επί κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, ωστόσο η πολιτική ανωμαλία του 1965 και φυσικά η Χούντα των Συνταγματαρχών το 1967 ανέβαλαν τις όποιες αποφάσεις.
Η κυβέρνηση Καραμανλή, η πρώτη της Μεταπολίτευσης, δεν τόλμησε και εν τέλει η σχετική νομοθετική ρύθμιση ήρθε στη Βουλή από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου στις 6 Φεβρουαρίου του 1982, μόλις τέσσερις μήνες μετά τη θριαμβευτική νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Οκτωβρίου του 1981.
Σύμφωνα με αυτή οι μαθητές ήταν πλέον ελεύθεροι να φορούν στο σχολείο ρούχα της επιλογής τους, εξέλιξη που ανακούφισε κυρίως τα κορίτσια αφού αυτά αφορούσε κυρίως το μέτρο της ποδιάς (η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, αγοραζόταν από τους γονείς και δεν δινόταν από το σχολείο).
Πέρασαν περίπου δύο χρόνια μετάβασης (ανάλογα με την περιοχή και το σχολείο) και οι ποδιές, μέτρο αναχρονιστικό, που έκανε τα σχολεία να μοιάζουν με στρατόπεδα, καταργήθηκαν οριστικά στα μέσα της δεκαετίας του 80 ακόμα και στο τελευταίο σχολείο της χώρας.
Το μέτρο, όχι άδικα, θεωρήθηκε μέτρο εκδημοκρατισμού της εκπαίδευσης μετά από δεκαετίες αυταρχισμού και συντηρητισμού στο ελληνικό δημόσιο σχολείο
msn
Δημοσίευση σχολίου