Ο Ελληνισμός έχει ζήσει μέρες μεγάλης δόξας αλλά και μέρες μεγάλου πόνου. Και οι μέρες μεγάλου πόνου και θλίψης είναι αυτές που έχουν χαράξει βαθιά την ιστορία του και αποτελούν ορόσημο.
Η γενοκτονία των Ποντίων είναι ένα ανεξίτηλο στίγμα στην ιστορία της πολιτισμένης ανθρωπότητας. Τιμάμε σήμερα τη μνήμη των χιλιάδων Ποντίων που θανατώθηκαν βάναυσα και πέρα από κάθε δεοντολογία που μπορεί να διέπει έναν πόλεμο, και που τα κόκαλα τους παρέμειναν στα ιερά χώματα του Πόντου.Ιδιαίτερη τιμή αποτίνουμε όμως και σε όσους επέζησαν από αυτή τη θηριωδία. Τους ξεριζωμένους πρόσφυγες, που ξεκίνησαν μια καινούργια ζωή σε νέες πατρίδες διατηρώντας σε πείσμα των καιρών και συνθηκών τα ήθη, έθιμα και την αρχαία τους ελληνική γλώσσα.Οι Πόντιοι κατέκτησαν δικαιωματικά την δική τους περίοπτη θέση στην ιστορία του ελληνισμού. Με τον καθημερινό αγώνα για τη διαβίωσή τους, με την προκοπή τους, και με την εργατικότητα που τους διακρίνει, συνέβαλαν τα μέγιστα στην ανάπτυξη της Ελλάδας και την μπόλιασαν με τον ξεχωριστό πολιτισμό τους.Η προσφυγιά όμως θα είναι πάντα μια θλιβερή ανάμνηση, μια πληγή που δεν θα επουλωθεί ποτέ. Στην ανάμνηση αυτή πάντως, καίει η ολοζώντανη και περήφανη φλόγα των αλησμόνητων πατρίδων που χαρακτηρίζει όλους τους Χριστιανικούς πληθυσμούς που υπέστησαν αυτά τα Πάθη.
Αυτή τη φλόγα θα τη δείτε ακόμη στα μάτια και των προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή των Φιλικών και ρίζωσαν εκεί αποτελώντας σημαντικό και δυναμικό τμήμα της πόλης μας.
Τσιαμούλος ΝικόλαοςΕπικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης "Τρίπολη - αλλάζουμε τα δεδομένα" &Πρόεδρος της Πανπροσφυγικής Ένωσης Νομού Αρκαδίας
Δημοσίευση σχολίου