Στις 4 Φεβρουαρίου 1843, πέθανε στην Αθήνα ο Πατέρας της Λευτεριάς Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Τη βραδιά του θανάτου του ήταν προσκεκλημένος στον Βασιλικό χορό του Παλατιού. Εκεί χόρεψε, έφαγε και ήπιε περισσότερο απ’ ότι συνήθιζε, ευτυχής καθώς ήταν, αφού προ δύο ήμερων είχε παντρέψει το μικρότερο παιδί του, τον Κωνσταντίνο (Κολίνο). Μετά τον χορό γύρισε σπίτι του, το οποίο βρισκόταν πολύ κοντά στα Παλάτι, την σημερινή Βουλή των Ελλήνων.
«Έπαθε αποπληξία (τον βρήκε κόλπος όπως λένε) κατά τον ύπνο, «κατά την 4η ώρα της νύκτας». Δεν μπορούσε να κουνηθεί ούτε να μιλήσει, και μετά βίας ανέπνεε. Αν και ήρθαν οι καλύτεροι γιατροί της εποχής, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε περισσότερο απ’ το να παρατείνουν τις στιγμές του. Τον φλεβοτόμησαν και του έβαλαν βδέλλες (αφαίμαξη), χιόνι στην κεφαλή, καταπλάσματα από σιναπόσπορο στα πόδια.
Η τελευταία του κουβέντα ήταν αυτή προς το παιδί του τον Γενναίο: «σου αφήνω τόσους φίλους, όσα φύλλα έχουν τα κλαριά, και φρόντισε να τους φυλάξεις».
Πέθανε σε ηλικία 73 ετών, στις 04/02/1843 και «ώρα 11η” πρωινή». Τάφηκε στο Α’ Νεκροταφείο, όπου παρέμειναν και τα οστά του. Στις 10 Οκτωβρίου 1930 τα οστά του Γέρου του Μοριά, ύστερα από αίτημα των Αρκάδων, μεταφέρθηκαν σιδηροδρομικώς, με απόφαση του Ελ. Βενιζέλου, στην Τρίπολη τοποθετημένα μέσα σε ειδικά διαμορφωμένο βαγόνι, διακοσμημένο με τα εθνικά χρώματα και με δάφνες.
Ήταν μια φορτάμαξα με αριθμό κυκλοφορίας Ζ11 2317, που κατασκευάστηκε στο βελγικό εργοστάσιο της Baume Marpent στα τέλη του 19ου αιώνα (1888 – 1892) για λογαριασμό μίας εκ των πρώτων εταιρειών που είχαν αναλάβει την κατασκευή και λειτουργία σιδηροδρόμου στην Ελλάδα. Όπως αναφέρουν φίλοι του σιδηροδρόμου, πρόκειται για μία μικρού μεγέθους, κομψή κατασκευή από μεταλλικό σκελετό και ξύλινη επένδυση με χαρακτηριστικό καγκελόφρακτο μπαλκονάκι, που έχει επιβιώσει περί τα 130 χρόνια.
Ο αρκαδικός λαός σύσσωμος και μέσα σε κλίμα εθνικής έξαρσης υποδέχθηκε στην Τρίπολη τα οστά του Κολοκοτρώνη, τα οποία διακομίστηκαν στο Ναό του Προφήτη Ηλία, εκεί που βρίσκεται το Μνημείο των Προκρίτων επί της Πλατείας Άρεως.
Το βαγόνι με το οποίο μεταφέρθηκαν τα οστά του Αρχιστράτηγου βρέθηκε διατηρημένο, ως ιστορικό μνημείο, στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό των Μύλων Αργολίδος, ώσπου πέρυσι δόθηκε άδεια να διαλυθεί μαζί με άλλα παλιά βαγόνια που βρίσκονταν εκεί!!! ΕΥΤΥΧΩΣ, βρέθηκε ένας γνήσιος Έλληνας και αντέδρασε! Ήταν ο πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Λυγουριού Θανάσης Γαλάνης, ο οποίος με παρέμβασή του ανάγκασε τον τότε υφ/γό υποδομών να δώσει εντολή, ώστε να προφυλαχθεί η φορτάμαξα από την καταστροφή, διασώζοντας έτσι ένα ζωντανό μνημείο της ιστορίας μας! Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της κοπής των υπόλοιπων βαγονιών (για το φόβο των Ιουδαίων και την προστασία του βαγονιού) παρέστησαν στο σιδηροδρομικό σταθμό των Μύλων Φίλοι του Σιδηροδρόμου Αργολίδας και αντιπροσωπεία Φίλων Σιδηροδρόμου Τρένου από Αθήνα (ΑΜΙΖΙΑ).
Μένει να δούμε αν το ιστορικό αυτό βαγόνι θα συντηρηθεί και θα τοποθετηθεί σε κάποιο χώρο όπου θα «διδάσκει» τη ιστορία του Γέρου του Μοριά και του Αγώνα του 1821, στις νεότερες γενιές.
Σήμερα, τα οστά του Κολοκοτρώνη βρίσκονται, από τις 25 Σεπτεμβρίου 1993, σε ειδική κρύπτη στη βάση του ανδριάντα του, που τον αναπαριστά πάνω στο άλογό του στο κάτω μέρος της πλατείας Άρεως στην Τρίπολη.
Υ.Σ. Για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
Το προεδρείο του Συνδέσμου Σιδηροδρομικών Πελοποννήσου της εποχής εκείνης έπραξε και εκείνο το αυτονόητο ,εξάλλου Η Ιστορία δεν παραγράφεται, δεν διαγράφεται!!!
ΠΗΓΗ.ΓΜ-lakonikos.gr
https://septrainose.gr/article/2511?fbclid=IwAR2oPX2r6DRf4cv-M1CvVe9Nx5A2Zi3FYGumTp69YDB-ob3wI3Bk0Qj7Bkk
Δημοσίευση σχολίου