Γράφει ο Ηλίας Βασ. Γιαννικόπουλος
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΩΝ ΚΤΙΣΤΩΝ (1934)
Είναι γνωστό ότι εδώ και τρεις τουλάχιστον αιώνες οι συμπατριώτες μας Λαγκαδινοί ασχολούνταν κατά κύριο λόγο με την οικοδομική τέχνη, όχι μόνο σε ολόκληρη την Πελοπόννησο αλλά και πέραν αυτής, σε όλη την Ελλάδα. Φαίνεται ότι οι λόγοι αυτής της σχεδόν αποκλειστικής απασχόλησης των Λαγκαδινών συνδέονται περισσότερο με οικονομικοκοινωνικές αιτίες και όχι τόσο ιστορικές, όπως ισχυρίζονταν παλιότερα μερικοί.
Η ορεινή φύση του εδάφους, η έλλειψη γονίμων εδαφών και ο μικρός κλήρος των υπαρχόντων κτημάτων, ανάγκαζε τους κατοίκους να αναζητούν εργασία και πόρους σε ξένους τόπους ασχολούμενοι με την τέχνη του χτίστη. Η επιλογή αυτής της συγκεκριμένης τέχνης, και όχι κάποιας άλλης, έχει οπωσδήποτε αρκετά στοιχεία κάποιου ανεξήγητου μυστηρίου και είναι δύσκολο να εξηγηθεί επαρκώς.
Είναι επίσης γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας πολλοί επαγγελματίες, για να προστατέψουν τα συμφέροντά τους και για να προσφέρουν βοήθεια στους ομοτέχνους τους, σχημάτιζαν τα λεγόμενα σινάφια ή εσνάφια, είδη σωματείων τα οποία αναγνωρίζονταν από τις αρχές και πολλές φορές απολάμβαναν πολλά και ποικίλα προνόμια. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε αν οι λαγκαδινοί χτίστες είχαν οργανωθεί σε σινάφια,
ούτε όσοι συγγραφείς ασχολήθηκαν με αυτούς παρέχουν κάποια σχετική πληροφορία. Ίσως τους αρκούσε μόνο η οργάνωση κατά μπουλούκια με επικεφαλής τον Πρωτομάστορα και δεν χρειάζονταν κάποια ευρύτερης φύσης διοργάνωση. Αλλά και μετά τη δημιουργία του ελεύθερου ελληνικού κράτους δεν έχουμε καμμία πληροφορία για επαγγελματική οργάνωση των λαγκαδινών χτιστών.
Φαίνεται ότι η ιδέα για έναν τέτοιο επαγγελματικό σωματείο ωρίμασε και υλοποιήθηκε τη δεκαετία του 1930. Τότε ιδρύθηκε από δεκάδες Λαγκαδινούς χτίστες σωματείο με την επωνυμία «Σύνδεσμος Λαγκαδινών Χτιστών» με έδρα τα Λαγκάδια. Του σωματείου αυτού έχουμε στην κατοχή μας το εγκεκριμένο Καταστατικό το οποίο και παρουσιάζουμε στο σημερινό σημείωμα. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε άλλες πληροφορίες για το σωματείο αυτό, αν πράγματι λειτούργησε, για πόσα χρόνια, με ποια δραστηριότητα και πότε έπαψε να υπάρχει. Διακινδυνεύουμε την άποψη ότι το σωματείο αυτό διαλύθηκε κατά την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας, επομένως μάλλον εμαράνθη πριν ακόμα ανθοφορήσει!
Σύμφωνα με το υπάρχον Καταστατικό η ιδρυτική επιτροπή συνήλθε στις 26 Δεκεμβρίου 1933, αξιοποιώντας τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και την επιστροφή στο χωριό, αποφάσισε την ίδρυση του εν λόγω επαγγελματικού σωματείου και εψήφισε το σχετικό Καταστατικό, το οποίο αποτελείτο από 40 άρθρα.
Το Καταστατικό αυτό εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο Τριπόλεως με την υπ’ αριθμό 50 της 25 Ιανουαρίου 1934 απόφασης, με την οποία το σωματείο έλαβε νομική μορφή και διεπόταν από τον νόμο 281 περί σωματείων, δεδομένου ότι ακόμη δεν είχε ισχύσει ο σήμερα ισχύων Αστικός Κώδικας.
Σκοπός του σωματείου ήταν 1) η εξεύρεση εργασίας στα μέλη του, 2) η προαγωγή των επαγγελματικών συμφερόντων των μελών και η πνευματική αυτών ανάπτυξη και 3) η επίλυση των διαφορών τους και των δικαστικών υποθέσεών τους συμβιβαστικά. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι τα μέλη του σωματείου δικαιούντο κάποιο χρηματικό βοήθημα
αλληλοβοήθειας, σε περίπτωση ασθένειας πέρα των 15 ημερών, για σοβαρές εγχειρίσεις και σε περίπτωση θανάτου (η οικογένεια ή οι νόμιμοι κληρονόμοι του). Το σωματείο διοικείτο από 5μελές Διοικητικό Συμβούλιο, αποτελούμενο από τον Πρόεδρο, τον
Αντιπρόεδρο, τον Γεν. Γραμματέα, τον Ταμία και τον Έφορο (υπεύθυνο για τη διατήρηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του). Είχε σφραγίδα, που περιμετρικά ανέφερε τον τίτλο του σωματείου και στο κέντρο είχε παράσταση ενός καλαίσθητου κτιρίου. Εόρταζε την Παρασκευή του Πάσχα «εις μίαν των εξοχών της κωμοπόλεως Λαγκαδίων», ασφαλώς στη γραφική τοποθεσία του Γούναρη, όταν εόρταζε εκεί το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής.
Αξίζει τον κόπο να παραθέσουμε τα ονόματα των ιδρυτών του σωματείου, για να ανακαλύψουν οι συμπατριώτες μας κάποιον γνωστό πρόγονό τους! Δεν χρειάζεται να τονίσουμε ότι όλοι αυτοί έχουν πλέον καλυφθεί από τα άγια χώματα της πατρίδας μας, στα οποία βρήκαν την αιώνια ανάπαυση, αφού εργάστηκαν από την παιδική ηλικία τους μέχρι τα βαθιά γεράματά τους με το πηλοφόρι και το μυστρί, για να αφήσουν σε όλη τη χώρα τα αθάνατα πέτρινα έργα της μεγάλης χτιστικής τέχνης τους.
Ας είναι αιωνία η μνήμη όλων!!!
Οι ιδρυτές του σωματείου «Σύνδεσμος Λαγκαδινών Χτιστών» ήσαν οι εξής:
1)Ηλίας Ρ. Ρόδης, 2) Ευάγγελος Αρμύλαγος, 3) Βασίλειος Π. Τσιάπας, 4) Δημ. Π. Τσιάπας, 5)
Γεώργιος Π. Ρούτσης, 6) Βασ. Α. Φωτόπουλος, 7) Γεώργιος Π. Καλαβρυτινός,
Κων. Απ.Κούλης, 9) Γεώργιος Στ. Γκιώκας, 10) Ασημ. Μ. Κουτσονικόλης, 11) Δημ. Ιω. Κιάμος, 12)
Θεόδ. Κ. Κρατημένος, 13) Δημ. Χ. Γεωργακόπουλος, 14) Γ. Α. Μπακρισιώρης, 15) Διονύσιος
Αν. Κοκολιάς, 16) Σταύρος Γ. Δουλτσίνος, 17) Κων. Αποστ. Τσαούσης, 18) Δημ. Μαρ.
Καλογερόπουλος, 19) Δημ. Ηλ. Λάσσης (ασφαλώς Πάτσης), 20) Παρ. Γ. Χαρούλης, 21)
Γεώργιος Ι. Κριάρας, 22) Νικ. Ηλ. Καλότυχος, 23) Παν. Θ. Καντιάνης, 24) Δημ.
Αθανασόπουλος, 25) Σπύρος Π. Γιαννίτσας, 26) Κων/νος Αν. Γιαννικόπουλος, 27) Παν. Ιω.
Τσιότρας, 28) Νικ. Π. Κύτταρης, 29) Σπ. Γ. Σπηλιόπουλος, 30) Δ. Γ. Φανός, 31) Νικ. Μ.
Γεωργενούλης, 32) Αν. Θεοδ. Γύφτος, 33) Αν. Θ. Καντιάνης, 34) Γεώργιος Θ. Κιάμος, 35) Π.
Θ. Βέργος, 36) Χαρ. Γ. Καγιούλης, 37) Νικ. Α. Μπαριάμης, 38) Γ. Στ. Γεωρνταμιλής, 39) Νικ.
Β. Δεσποτόπουλος, 40) Παρ. Ι. Κύτταρης, 41) Νικ. Ι. Κύτταρης, 42) Παν. Χ. Ρούμπας, 43) Στ.
Θ. Γύφτος, 44) Ευστ. Σαμαράς, 45) Θεόδ. Χ. Φατούρος, 46) Τάκης Δ. Ρούτσης, 47) Κων. Χ.
Καλότυχος. 48) Κανέλλος Αν. Γιαννικόπουλος, 49) Γεώργιος Δ. Χουντής, 50) Αντ. Αγγ.
Μπαριάμης, 51) Αλ. Ι. Μπράβος, 52) Απ. Αν. Μπαριάμης, 53) Μιχ. Κ. Μποζίκας, 54) Αλέξ.
Α. Μπακρισιώρης, 55) Αθ. Πολυχρονόπουλος.
Πρώτος Πρόεδρός του διετέλεσε ο Ευάγγελος Αρμύλαγος και πρώτος Γενικός
Γραμματέας ο Ηλίας Ρ. Ρόδης.
ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
το παρών άρθρο έχει δημοσιευθεί στην ΗΧΩ ΤΩΝ ΛΑΓΚΑΔΙΩΝ
Δημοσίευση σχολίου