Η Πρωταθλήτρια Ευρώπης Αντιγόνη Ντρισμπιώτη φωτογραφίζεται στο Παράλιον Άστρος

 

Η Πρωταθλήτρια Ευρώπης Αντιγόνη Ντρισμπιώτη φωτογραφίζεται στο Παράλιον Άστρος

όπου έγινε και η προετοιμασία της για την κατάκτηση του Χρυσού Μεταλλίου

με τον Αστρινό προπονητή Ναπολέων Κεφαλόπουλο !!!

Στη σύγχρονη κοινωνία, τα πάντα, ακόμη κι ο αθλητισμός, ζουν και κινούνται στους ρυθμούς που επιτάσσει το εκάστοτε star system. Τεράστια συμβόλαια, μεγάλες χορηγικές συμφωνίες, υπερπολυτελή σπίτια και συνήθως ατελείωτη επίδειξη χλιδής από κάθε λογής αστέρες όλων των σπορ. Αθλητές που πολλές φορές ξεχνούν ποιο είναι το αντικείμενό τους στην προσπάθειά τους απλώς και μόνο να έχουν μια εξέχουσα θέση στον μαγικό κόσμο των sports business, να γίνουν σελέμπριτι απολαμβάνοντας τη δόξα και τα φώτα της δημοσιότητας.

Δεν είναι όμως όλοι οι πρωταθλητές τόσο «τυχεροί» και υπάρχουν πολλοί περισσότεροι οι οποίοι χρειάστηκε να κάνουν τεράστιες θυσίες για να φτάσουν στη δική τους κορυφή, χωρίς η επιτυχία να σημάνει ή να συνδυαστεί με την (εντυπωσιακή) αλλαγή στη ζωή τους... Κάποιοι ήταν και παραμένουν οι πρωταθλητές της διπλανής πόρτας, απλοί άνθρωποι που έκαναν (και εξακολουθούν να κάνουν) τεράστιες θυσίες για να μπορέσουν να φτάσουν στο σημείο να φορούν μετάλλια στο στήθος και να ακούν με περηφάνια τον εθνικό μας ύμνο σε όλες τις άκρες της Γης. Κι αυτές είναι ορισμένες από τις ιστορίες τους για το πώς κατάφεραν να ξεπεράσουν τις όποιες δυσκολίες και να φτάσουν εκεί που ονειρεύονταν.

Αντιγόνη Ντρισμπιώτη
Στα 38 της σερβίρει πλέον... μετάλλια και επιτυχίες

Το μακρινό 1976 η Χάρις Αλεξίου κυκλοφορεί τον δεύτερο προσωπικό της δίσκο και μέσα στα κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι και η «Γκαρσόνα» (σε στίχους και μουσική Πάνου Τούντα). Κι αν οι Γερμανοί διοργανωτές του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στίβου είχαν καλή αίσθηση χιούμορ, το μεσημέρι της περασμένης Τρίτης (16/8), λίγο πριν η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, θα έπαιζαν από τα μεγάφωνα τους πρώτους στίχους αυτής της μεγάλης επιτυχίας: «Η πιο καλή γκαρσόνα είμαι εγώ, γιατί με τέχνη όλους τους κερνώ...». Κι όσοι αναρωτιούνται γιατί να το κάνουν αυτό οι Γερμανοί, η εξήγηση είναι πάρα πολύ απλή: γιατί η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης στα 35 χλμ. βάδην, για να μπορέσει να φτάσει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου (και να πετύχει όλα τα απίθανα που έχει κάνει), δούλευε και θα εξακολουθεί να δουλεύει ως σερβιτόρα στην οικογενειακή επιχείρηση (μεζεδοπωλείο και τσιπουράδικο) στην Καρδίτσα! Και ίσως κάποιος από εσάς να έχει σερβιριστεί τα προηγούμενα χρόνια από τα χέρια της.

Και η δική της ιστορία είναι από αυτές που τις διαβάζεις και καταλαβαίνεις πως η ανθρώπινη θέληση πραγματικά μπορεί να ξεπεράσει την κάθε δυσκολία. Γεννήθηκε, μεγάλωσε και εξακολουθεί να ζει στην Καρδίτσα, όπου σε μικρή ηλικία ασχολήθηκε με το βάδην εξαιτίας της παρατηρητικότητας του πρώτου της προπονητή Θανάση Δεληγιάννη. Στις εξετάσεις που έδινε για να περάσει στο αθλητικό σχολείο, παίζοντας τένις τής έφυγε το μπαλάκι και για να το πιάσει βάδισε πιο γρήγορα. «Αυτή η μικρή κάνει για βάδην», είπε ο Δεληγιάννης, αλλά δεν την... έπεισε και χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια για να βρεθεί στο στάδιο, να δει μια προπόνηση και να ξεκινήσει. Εναν χρόνο αργότερα κέρδιζε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και όλα έδειχναν ότι είχε λαμπρό μέλλον, ωστόσο στην περίπτωσή της τίποτα δεν είναι απλό. Το 2003, έχοντας μπει στο πανεπιστήμιο, διάφορες καταστάσεις την οδήγησαν στην απόφαση να πει «τέλος ο αθλητισμός». Για επτά χρόνια δεν είχε καμία επαφή, αλλά όσο ξαφνικά σταμάτησε, τόσο ξαφνικά αποφάσισε να ξαναμπεί στο στάδιο.

Στα 27 της χρόνια σχεδόν κανείς δεν πίστευε ότι είχε κάτι να δώσει, αλλά, όπως αποδείχθηκε, δώσε στην Αντιγόνη αμφισβήτηση και θα πάρεις πληρωμένες απαντήσεις! Πρωινή προπόνηση και αμέσως μετά δουλειά στο μαγαζί μέχρι αργά το απόγευμα ή κάποιες φορές και μέχρι τα μεσάνυχτα, αλλά μετά κανονικά στον δρόμο ή στο στάδιο για τη δεύτερη προπόνηση της ημέρας. «Το παν είναι η θέληση», είχε εξηγήσει η ίδια, ωστόσο ποτέ δεν άφηνε τα όνειρά της να την κυριεύσουν. «Δεν μπορούσα να σκεφτώ καν τους Ολυμπιακούς Αγώνες όταν ξεκίνησα ξανά», ωστόσο το 2016 βρέθηκε στο Ρίο όπου κατέλαβε τη 15η θέση, ενώ μέχρι το 2021 προστέθηκαν τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα (καλύτερη θέση η 22η) και δύο Ευρωπαϊκά (καλύτερη θέση η 13η). Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο κάνει για πρώτη φορά αίσθηση καθώς στις 16/5/2021 κατέκτησε την πρώτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα βάδην ομάδων καταρρίπτοντας και το πανελλήνιο ρεκόρ στα 35 χλμ. Στο Τόκιο (στα 20 χλμ.) κάνει απίθανη κούρσα καταλαμβάνοντας την 8η θέση (που της χαρίζει και επίσημα τον τίτλο της Ολυμπιονίκη), αλλά λίγους μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 2021, ενημερώνεται ότι η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή την άφησε εκτός Ολυμπιακών υποτροφιών (πρόγραμμα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής) βάζοντας αυθαίρετα ηλικιακά κριτήρια. Κι η Αντιγόνη που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε πει το παραμικρό δεν άντεξε...

Εχοντας λάβει την προηγούμενη τετραετία το ιλιγγιώδες ποσό των 4.000 ευρώ για την Ολυμπιακή της προετοιμασία ξέσπασε κάνοντας λόγο για ιδιόμορφο ρατσισμό, ωστόσο όπως ξεκαθάρισε: «Μπορεί να έχουν το δικαίωμα να αγνοήσουν την πρόταση της ΔΟΕ για το πώς πρέπει να διατεθούν οι Ολυμπιακές υποτροφίες, εκείνο που δεν μπορούν όμως είναι να μας αποτρέψουν να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, έστω και αυτοχρηματοδοτούμενοι. Δεν μπορούν να μας στερήσουν το όνειρο και την αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε. Εμείς θα φέρουμε ακόμη μεγαλύτερες διακρίσεις στην Ελλάδα και, όπως τα καταφέραμε το 2021, θα τα καταφέρουμε και το 2022 και το 2023 και το 2024, αλλά από εδώ και στο εξής δεν πρόκειται να σωπάσουμε σε οποιασδήποτε μορφής ρατσιστική συμπεριφορά». Το ξέσπασμά της προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις, ωστόσο η ίδια φρόντισε με τις πράξεις της να αποδείξει ότι το εννοούσε.

Συνέχισε να δουλεύει ως σερβιτόρα και συνέχισε να ξεπερνά τα όριά της. Στις 23 Ιανουαρίου του 2022 η αθλήτρια του Ναπολέοντα Κεφαλόπουλου (αυτός που, από τη στιγμή που την ανέλαβε, την απογείωσε) σημείωσε νέο πανελλήνιο ρεκόρ στα 35 χλμ., με επίδοση 2:47.48 (2:49.55 το προηγούμενο, δικό της και αυτό), που ήταν η κορυφαία στον κόσμο για το 2022 (και η 9η καλύτερη όλων των εποχών). Καθόλου άσχημα για μια σερβιτόρα 38 ετών, η οποία λίγες ώρες μετά τον άθλο της ξεκαθάριζε: «Φυσικά και δεν θα σταματήσω να σερβίρω στην ταβέρνα».

Μόνο που δεν σταμάτησαν και οι επιτυχίες: τον Μάρτιο κατέκτησε τη 2η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του ομαδικού στο Μουσκάτ του Ομάν, τον Ιούνιο κατέρριψε το πανελλήνιο ρεκόρ στα 5 χλμ. και στις 23 Ιουλίου τερμάτισε 4η στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Ορεγκον στα 35 χλμ., συντρίβοντας πάλι το ρεκόρ της με επίδοση 2:41.58. «Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσοι δεν με πιστεύουν επειδή είμαι μεγάλη σε ηλικία, γιατί είναι ένα από τα πιο μεγάλα μου κίνητρα», δήλωσε με τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό της, για να φτάσουμε στο Μόναχο όπου σε ηλικία 38 ετών και 148 ημερών κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ως η μεγαλύτερη σε ηλικία αθλήτρια που έχει πετύχει κάτι τέτοιο! Η ίδια έπεσε στην αγκαλιά του προπονητή της και του συζύγου της, Αγγελου, που είναι πραγματικός φύλακας άγγελος στο πλευρό της, κάνοντας κι αυτός μαζί της μεταμεσονύχτιες προπονήσεις.

Το σίγουρο είναι ότι τώρα που πήρε φόρα, η Αντιγόνη δεν θα σταματήσει... Κι ας είναι 38 και 155 ημερών! Επίτηδες γράφουμε την ηλικία της για να την τσιγκλήσουμε δίνοντάς της κίνητρο για το επόμενο μετάλλιο! Ως επίλογο στη δική της απίθανη ιστορία θα αναφέρουμε τι έκανε πέρυσι το καλοκαίρι, μετά την 8η θέση τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επιστρέφοντας από το Τόκιο στην Καρδίτσα δεν πήγε διακοπές αλλά κατευθείαν στη δουλειά προκειμένου να ξεκουραστούν όλοι όσοι δούλευαν καλύπτοντας τα δικά της κενά λόγω προπονήσεων! Κι αφού πήραν όλοι άδεια, πήρε κι αυτή τις δικές της ανάσες...

protothema.gr