Σε ένα εντυπωσιακό ως σκηνικό, στο Κεφαλάρι του Αη Γιαννιού παίχτηκε ένα μουσικοχορευτικό θέαμα σπό τη Λαογραφική Εστία Τρίπολης με τίτλο "Ο τόπος που κυλάει". Ήταν ένας συνδυασμός της νεώτερης ελληνικής ιστορίας με τις τοπικές μνήμες μέσα από τον φακό του φωτογράφου της Δημητσάνας Μιχαλάκη Παναγόπουλου.
Με άψογη και ευρηματική σκηνοθεσία, άρτια επιμελημένα κοστούμια και λιτά σκηνικά που αναδείκνυαν την όψη του περιβάλλοντος χώρου και με δουλεμένο σενάριο, προφανές προϊόν έρευνας, στήθηκε μια ζηλευτή παράσταση.
Αδυναμίες; Είχε, όπως συνήθως συμβαίνει, όταν μεταφέρεις την ιστορία στη 'σκηνή'. Γιατί η ισορροπία ανάμεσα στην ιστορία και τη μυθοπλασία είναι πάντα το ζητούμενο. Το αποτέλεσμα όμως ήταν εν συνόλω εξαιρετικό. Εύγε τους!
(πηγη Vasilis Kardasis)
Δημοσίευση σχολίου