"Θείο Δώρο"….. πρόταση χρυσάφι για Χράνους και την ευρύτερη περιοχής της Μεγαλόπολης! Με γνώμονα την αγάπη του για το χωριό του, και την πολιτισμική ανάπτυξη της περιοχής ξεδιπλώνει το όραμά του ο Νίκος Σίκαλης αρθρογραφόντας πάλι και "διεκδικώντας"!
Εδώ το πλήρες άρθρο:
Από τους Χράνους στη Βάστα.
Πρόταση για την τουριστική και περιηγητική αξιοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής μέσα από εκπληκτικά τοπία της αρκαδικής φύσης που ενέπνευσε ζωγράφους, ποιητές και φιλοσόφους, μέσα από αρχαία μνημεία και ιστορικούς τόπους της Πελοποννήσου, από τους γραφικούς Χράνους ως την μοναδική Αγία Θεοδώρα (Βάστα Αρκαδίας). Μιά μοναδική εμπειρία και διαδρομή ως το μοναδικό φαινόμενο του μικρού ναού της Αγίας Θεοδώρας, όπου ακόμα κι όσοι δεν πιστεύουν στο υπερφυσικό, θεϊκό θαύμα της ύστατης επιθυμίας της εκτελεσθείσας Αγίας Θεοδώρας, δεν μπορούν παρά να διαπιστώσουν ένα θαύμα της φύσης: 17 δέντρα στέκουν σε ύψος πάνω από δέκα μέτρα, να στηρίζονται πάνω στην οροφή από ένα υπερχιλιετές εκκλησάκι, (του 10ου αιώνα μ.Χ.), με τις ρίζες και τους κορμούς να «χάνονται» στους περιμετρικούς τοίχους αφήνοντας άθικτη την δομή και το εσωτερικό του ναού για τους προσκυνητές και τους επισκέπτες. Τα τελευταία χρόνια η φήμη του έχει απλωθεί σε πολλές χώρες του κόσμου, ειδικά όπου υπάρχουν Χριστιανικοί ορθόδοξοι πληθυσμοί, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες όπου ταξιδευτές ενδιαφέρονται για μοναδικά αξιοθέατα. Εδώ μπορεί κάποιος να συναντήσει επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Άλλωστε η Αγία Θεοδώρα, κατέχει μια θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Guinness!
Στόχος της πρότασης είναι η δημιουργία ενός θεματικού τουριστικού προϊόντος, όπως ακριβώς συμβαίνει σε πολλές 'πολιτισμένες' χώρες της Ευρώπης, που θα προσελκύει επισκέπτες, με ισχυρό οικολογικό, πολιτιστικό και πολιτισμικό επίχρισμα, με σημαντικό όφελος στις τοπικές οικονομίες, στην προσοδοφόρα αναζωογόνηση μιας εγκαταλελειμμένης υποδομής, στη διακίνηση επισκεπτών - τουριστών, με το χαμηλότερο δυνατό περιβαλλοντικό αποτύπωμα (φιλικού προς το περιβάλλον, μέσο μαζικής μεταφοράς).
Στην ανάδειξη επίσης περιπατητικών - πεζοπορικών διαδρομών, με άξονα την επαναλειτουργούσα σιδηροδρομική γραμμή, στην αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας ΟΣΕ & ΓΑΙΑΟΣΕ, με “κορωνίδα” τους ανενεργούς σιδηροδρομικούς σταθμούς Χράνων και Ίσαρι οι οποίοι αποτελούν δείγμα ιδιαίτερης και εξαίρετης αρχιτεκτονικής και παράλληλα στην ανάπτυξη του θρησκευτικού-προσκυνηματικού τουρισμού.
Οι παλαιοί σιδηροδρομικοί σταθμοί, όχι μόνον είναι δυνατόν να επανέλθουν για τη χρήση για την οποία οικοδομήθηκαν, αλλά μπορούν να αποτελέσουν ορμητήρια επισκεπτών, στεγάζοντας για παράδειγμα οικονομικές οντότητες που να παραπέμπουν σε επίσης θεματικού χαρακτήρα τουριστικά καταλύματα.
Οι συγκεκριμένοι σιδηροδρομικοί σταθμοί μπορούν να στεγάσουν επίσης μουσειακές εκθέσεις, να αποτελέσουν «φυτώρια» δημιουργικότητας αλλά και αστικής ανάπλασης. Για παράδειγμα στην Δράμα τα κτίρια του σταθμού, ο ΟΣΕ τα επισκεύασε και τα μετέτρεψε σε ξενώνα και εστιατόριο και τα παραχώρησε στην Περιηγητική Λέσχη Νέστου η οποία τα λειτουργεί, προσφέροντάς τα προς ενοικίαση, στους επισκέπτες της περιοχής. Ο ξενώνας, που παλιά ήταν το σπίτι του σταθμάρχη έχει ανασκευαστεί κατά τον καλύτερο τρόπο και στα δύο διαμερίσματά του φιλοξενεί 16 άτομα.
Μικρά ή μεγαλύτερα χωριά, που στο σύνολό τους μοιράζονται το γνώρισμα του μη προσδιορισμού τους ως Τουριστικών Προορισμών ακόμη και “Δεύτερης Γραμμής” αποκτούν ταυτότητα στον τουριστικό – οικονομικό χάρτη της περιοχής, μέσω και της προβολής και διάθεσης αμιγώς τοπικών (πιστοποιημένα τοπικών) προϊόντων συνεπικουρούμενα από τοπικά έθιμα και δρώμενα.
Ξεκινώντας από το πανέμορφο χωριό των Χράνων με την απεριόριστη θέα στον Μεσσηνιακό κάμπο, ο επισκέπτης θα αντικρίσει παλιούς νερόμυλους, πέτρινα παραδοσιακά σπίτια με
αλώνια, και θα απολαύσει το ελικοειδές κατέβασμα της γραμμής σε τρία επίπεδα, βλέποντας στο κενό από κάτω την γραμμή τριακόσια μέτρα χαμηλότερα.
Η διάρκεια αυτής της πανέμορφης διαδρομής είναι περίπου 30 ́. Η φιδοειδής διαδρομή ελίσσεται ανάμεσα σε δάση άγριων βελανιδιών, πλατάνων, ευκαλύπτων και φτέρης, ακολουθώντας την πορεία ορμητικών χειμάρων, περνά από δώδεκα πέτρινες και μεταλλικές γέφυρες και διασχίζει εξι σήραγγες. Η πανέμορφη αυτή περιοχή ονομάζεται Ισαρέικα. Επίκεντρο αυτής της αμόλυντης από τον άνθρωπο περιοχής, ο εγκαταλελειμμένος σταθμός του Ίσσαρι, ο οποίος έως και την 10ετία του
60 έσφυζε από ζωή, καθώς ο “Μουτζούρης” σταματούσε για περίπου μισή ώρα, ώστε να γεμίσει τα σωθικά του με το πολύτιμο νερό.
‘Ενα νέο τουριστικό cluster, το τρενοποδήλατο, που μπορεί να κάνει σιδηροδρομικά ταξίδια στους Χράνους. Η διαδρομή από Χράνους-Ίσαρι- Αγία Θεοδώρα μέχρι ∆εσύλλα Μεσηνίας είναι ιδανική για ποδηλατο-δρεζίνες (rail bike).
Δράσεις που έγιναν από την Άνοιξη του 2012 με τα αυτοκινούμενα οχήματα στο τμήμα της μετρικής γραμμής Χράνοι -Ίσαρι - ∆εσύλλα, απέδειξε ότι είναι εφικτή η χρήση του αυτού για χρήση ποδηλατο-δρεζινών παράλληλα με σιδηροδρομική λειτουργία. Πάντως ο σχεδιασμός αυτού του είδους τουριστικής σιδηροδρομικής εκμετάλλευσης και ο τρόπος λειτουργίας του στα πρότυπα ξένων χωρών όπως η διαδρομή Χράνοι -Ίσαρι - Αγία Θεοδώρα - ∆εσσύλας είναι η πλέον κατάλληλη και ασφαλής για να λειτουργήσουν σιδηροδρομικά ποδήλατα που θα δώσουν ζωή στην περιοχή αλλά και στην ευρύτερη περιοχή Αρκαδίας- Μεσσηνίας .Η εμπειρία θα ήταν
μοναδική του είδους στην Ελλάδα, που θα αναδείκνυε τις δυνατότητες σύμπραξης ποδηλάτου και τρένου. Το τρένο υπόσχεται έναν ασυνήθιστο περίπατο στην καρδιά της φύσης με την οικογένεια ή τους φίλους. Ακόμα περισσότερο στην εποχή μας, όταν η φύση βρίσκεται στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων όλων και ένα σημαντικό στοίχημα για το μέλλον μας, αυτή η φοβερή μηχανή που είναι το 'τρενάκι' επιτρέπει σε όλους να απολαύσουν υπέροχα τοπία, ασκώντας μια τουριστική δραστηριότητα «μηδενικού άνθρακα».
Η διαδρομή γεμίζει με εικόνες πλούσιας φύσης και αρχιτεκτονικής με παλαιές, αλλά περίτεχνες κατασκευές λαξευτής μαρμαρόπετρας και γκρίζου ασβεστόλιθου που διαμόρφωσαν τις αντιστηρίξεις, τα τοξωτά γεφύρια, τις καμάρες και τα στόμια των σηράγγων, σε ένα εξαιρετικό περιβάλλον που διατηρεί τον χαρακτήρα του χθες σε μια ατμόσφαιρα ζωής που χρονολογείται από τα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ού αιώνα.
Νέα «πνοή» θα δώσει στο κτίριο του ιστορικού σταθμού των Χράνων και στον περίβολο, η δημιουργία μικρού σιδηροδρομικού μουσείου, χώρου πολιτισμού και αναψυχής. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο σιδηροδρομικός τουρισμός αναπτύσσεται ως σημαντικός πυλώνας ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών, και συνδυάζεται με πολλαπλές δράσεις και δραστηριότητες.
Η πρόταση για την επέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής από το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας μέχρι την κεντρική σιδηροδρομική γραμμή Τρίπολης- Καλαμάτας, συνολικού μήκους 3.600 μέτρων, έχει υποβληθεί τόσο στο Δήμο της Μεγαλόπολης, όσο και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και στην Διοίκηση του ΟΣΕ, ο οποίος αναμένει επίσημη πρόταση από τις αρμόδιες αρχές της Πελοποννήσου για να προβεί κατ’ αρχήν στις αναγκαίες μελέτες για την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής. Η υλοποίηση αυτού του έργου θα αποτελέσει ένα σημαντικότατο παράγοντα ανάπτυξης της υποβαθμισμένης περιοχής της Μεγαλόπολης μετά την απολιγνιτοποίηση. Αλήθεια πόσο δύσκολο είναι να γίνει αντιληπτό ότι μία τέτοια επέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής προς το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας, με το τόσο φυσικό κάλλος, δεν έχει τίποτα να στερηθεί συγκρινόμενο με τις αντίστοιχες σιδηροδρομικές γραμμές των Καλαβρύτων και του Αγίου Ιωάννη στο Πήλιο; Μήπως η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα έπρεπε ήδη να έχει προβεί στις σχετικές ενέργειες ή μήπως η αποχή της από κάτι τέτοιο έχει σχέση με το ότι η περιοχή της Μεγαλόπολης εκπροσωπεί μικρό ποσοστό του εκλογικού σώματος;
Νίκος Σίκαλης
Δημοσίευση σχολίου