Ορειβατικός Σύλλογος Λεωνιδίου- Κείμενο γροθιά στο στομάχι για τα αιολικά στα βουνά

Το Σκ που μας πέρασε βρεθήκε αντιπροσωπεία του Συλλόγου μας στα Βραγγιανα Αγραφων, μαζι με πολλούς ανα την Ελλάδα συλλόγους για το ‘αντάμωμα’ τους στο Βοιδολίβαδο . Μια υψίστης οικολογικής αξίας περιοχή καθώς αποτελεί πέρασμα και κούρνια του μεταναστευτικού πουλιού γυπα/όρνεο. Το βοιδολίβαδο , μαζί με την κορυφή Καταραχιάς και το οροπέδιο της Νιάλας σώθηκαν από τις μπολντόζες της «ανάπτυξης» (προορίζονταν για εγκατάσταση ανεμογεννητριών) .

Στο ταξίδι μας απο το Λεωνίδιο1000 και πλέον χιλιομέτρων μεχρι την επιστροφή, ήμασταν σίγουροι ότι θα αποζημιωθούμε για άλλη μια φορά από την ομορφια , ενός μοναδικού οικοσυστήματος, που βρίσκεται μέσα στην πεντάδα καθαρότερων περιοχών της Ευρώπης. Τα Άγραφα!
Και εδώ ξεκινανε οι εκπλήξεις…
Στην κορυφή Καταραχιάς έκαναν την εμφάνισή τους οι σπάνιοι γύπες. Είχαμε την τύχη να τους θαυμάσουμε από εξαιρετικά κοντινή απόσταση, στο αιώνια χαραγμένο δρομολόγιο εύρεσης τροφής τους. Το δρομολόγιο αυτό που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά αιώνες τώρα και θα σταμάταγε ξαφνικά στις λεπίδες των ανεμογεννητριών. Για πάντα.
Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως ήταν οι Βραγγιανίτες. Άνθρωποι γνήσιοι βουνίσιοι, αυθεντικοί, περήφανοι, μερακλήδες , ταπεινοί και γλεντζέδες! Γιατί όταν έχεις νιώσει ότι απειλείται ο κόσμος σου όπως τον γνώρισες, γιατί όταν αντιλαμβάνεσαι ότι οι επόμενες γενιές θα σταματάν το βλέμμα τους στα κουφάρια και στους δρόμους νταμάρια των αιολικών, γιατί όταν έχεις δει και άλλους τόπους να καταστρέφονται προκειμένου να γεμίζει ένας τραπεζικός λογαριασμός στην Ελβετία γεμίζεις οργή. Και η οργή πρέπει να γίνει αγώνας . Για το δίκιο, των δέντρων, των πουλιών, των λύκων , των αρκούδων, των λιβαδιών και των ανθρώπων που θέλουν να περπατάν και να ζουν εκεί πάνω ελεύθεροι. Γιατί όταν τα φλογισμένα μάτια, που πνίγονται στο δίκιο τους συναντάνε άλλα μάτια που αγωνίζονται για τους δικούς τους τόπους, το θάρρος μοιράζεται και η οργή καταλαγιάζει και γίνεται κουράγιο και δύναμη. Και τα φλογισμένα μάτια χαμογελούν, γλυκαίνουν και τα χέρια από 3 γενιές πιάνονται και παρασύρονται γύρω από ένα καζάνι φασολάδα που βράζει στη μέση της πλατείας, στο χορό της εφήμερης νίκης, της χαράς, της ανάσας των κορυφών και των πλασμάτων τους.
Με όσους λοιπόν δεν ξεπουλήθηκαν για ένα δρόμο ή μια καρότσα τριφύλλι. Με όσους πετάνε κόντρα στον καιρό. Με όσους υπερασπίζονται τους τόπους τους και την ελευθερια θα είμαστε πάντα δίπλα!
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΙΟΛΙΚΑ
#SAVE_PARNONAS
#SAVE_AGRAFA