Θεοδώρητος Βρεσθένης: Γεννήθηκε στη Νεμνίτσα (σημ. Μεθύδριο) της Αρκαδίας το 1787. Μία από τις ηγετικές μορφές ιερωμένων αγωνιστών τής ελληνικής Επανάστασης ήταν και ο επίσκοπος Βρεσθένης Θεοδώρητος, «κατά κόσμον Θωμάς Κωστάκης ή Βελέντζας. Σπούδασε στη φημισμένη Σχολή της Δημητσάνας. Το 1819 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία. Υπήρξε από τους πρώτους .Ήταν αφιλοκερδής και άκρως πατριωτικός. Διετέλεσε επίσκοπος στην επισκοπή Βρεσθένης με έδρα τα Βρέσθενα της Λακωνίας. Με την κήρυξη τού Αγώνα πρωτοστάτησε στην ίδρυση στρατοπέδου στα Βέρβενα από ομάδα Βρεσθενιτών και άλλων αγωνιστών. Πολέμησε στο Βαλτέτσι, στη Βέρβαινα και στα Δολιανάκαι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην άλωση τής Τριπολιτσάς. Ο Κολοκοτρώνης σε μια επιστολή του προς τον Θεοδώρητο τον προσφωνεί “καπετάν δεσπότη”. Επίσης αναφέρεται ότι αντί για ράσα φορούσε φουστανέλλα. Μετά την άλωση της Τριπολιτσάς ακολούθησε πολιτική σταδιοδρομία. Διετέλεσε πρόεδρος της Πελοποννησιακής Γερουσίας, αντιπρόεδρος της Β΄Εθνοσυνελεύσεως στο Άστρος και αντιπρόεδρος του Βουλευτικού, μέχρι τον θάνατό του. Το 1822 υπέστη μια επτάμηνη σκληρή δοκιμασία στο Ναύπλιο. Θέτοντας το συμφέρον της Πατρίδας πάνω από τον εαυτό του αποδέχθηκε τον κίνδυνο να εισέλθει στο τουρκοκρατούμενο Παλαμήδι για να διαπραγματευθεί την παράδοση του. Οι Τούρκοι τον κράτησαν όμηρο, τον βασάνισαν ανελέητα και απειλούσαν συνεχώς τη ζωή του. Ημιθανής εξήλθε της αιχμαλωσίας, αλλά βρήκε τη δύναμη να συνεχίσει την προσφορά του. Υποστήριξε την παιδεία και ίδρυσε στην επισκοπή του το «Βρεσθένειο» και το «Βαμβακώο» Ελληνικό σχολείο, που φρόντισε να στελεχώσει με καλούς δασκάλους. Το 1837 εξελέγη μέλος της Ιεράς Συνόδου και ήρθε στην Αθήνα. Τότε έγινε και μέλος τής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά το ενδιαφέρον του για την παιδεία. Ήταν φλογερός πατριώτης, γενναίος, έξυπνος και πρωταγωνίστησε στις εμφύλιες διενέξεις. Τολμηρός, φιλόδοξος και αποφασιστικός, αγωνίστηκε για την ελευθερία τής πατρίδας του και έδωσε θάρρος στο αγωνιζόμενο έθνος. Προς το τέλος του βίου του τού αφαιρέθηκε η επισκοπή και παρέμεινε στην Αθήνα, στη Μονή Πετράκη. Πέθανε πάμφτωχος στην Αθήνα στις 26 Απριλίου 1843 σε ηλικία 56 ετών.
Δημοσίευση σχολίου