H κυβερνήτης της Βικτώριας, Linda Dessau, απένειμε την βασιλική διάκριση στον Ανδρέα Ανδριανόπόυλο
Την πρώτη Δευτέρα του Απρίλη 2023 στο Κυβερνείο της Βικτωρίας, στη Μελβούρνη, η Κυβερνήτρια της Βικτώριας, The Hon. Linda Dessau AC CVO απένειμε βασιλική διάκριση και παρασημοφόρησε τον επιχειρηματία και ευεργέτη του Ελληνισμού, Ανδρέα Γεωργίου Ανδριανόπουλο. Η επάξια αυτή αναγνώριση έρχεται ως αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας συμβολής στα κοινοτικά δρώμενα του Αρκαδικού Ελληνισμού, αλλά και ως δίκαια κρίση μιας πολυετούς προσφοράς και ευεργεσίας σε διάφορες δραστηριότητες του Ελληνισμού, από τα γράμματα και τον πολιτισμό μέχρι και την έρευνα στον αντικαρκινικό αγώνα των επιστημόνων.
Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος τιμήθηκε από τους αξιολογητές του και η ετυμηγορία τους αυτή εγκρίθηκε από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Διακρίσεων δίκαια, διότι η προσφορά του υπήρξε όχι μόνον γενναιόδωρη, αλλά και σημαντική, σχεδόν θεμελιώδης. Οι χορηγίες του και η ηθική και υλική προσφορά του συνετέλεσαν να δημιουργηθεί νέα γνώση, να προωθηθεί η έρευνα, να υλοποιηθούν προγράμματα μάθησης, να τυπωθούν βιβλία, να εξωραϊστούν ναοί και κτήρια των Ελλήνων Ορθοδόξων, να περιφρουρηθεί η ασφάλεια των κοινοτικών κτηρίων.
Τα επιτεύγματά του και η προσφορά του Ανδρέα Ανδριανόπουλου αναγνωρίζονται από όλους.
Η BP, για παράδειγμα, στο συγχαρητήριο μήνυμά της αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Ο Ανδρέας λειτουργεί με όραμα, εντιμότητα και αφοσίωση. Ο ίδιος και η οικογένειά του αποτελούν ξεχωριστά παραδείγματα για τον κλάδο μας αλλά και υπενθύμιση προς όλους για το τι μπορεί να πετύχει κανείς στην Αυστραλία. Συνεργαζόμαστε μαζί του πάνω από 50 χρόνια στην διεύθυνση 55 πρατηρίων».
«Πρωτοπόρο» χαρακτηρίζει το ΔΣ της AACS τον ομογενή επιχειρηματία για την δράση του στην λιανική διάθεση καυσίμων (και όχι μόνο) και μόνο τυχαίο δεν είναι που έχει γίνει μέλος του AACS Hall of Fame. Μια διάκριση που δόθηκε σε ελάχιστους.
O Nicholas Kirke (συνιδρυτής και διευθυντής του Recruitment Centre Philippines γράφει μεταξύ άλλων:
«Είναι γενναιόδωρος και καλός. Έφτιαξε μια αυτοκρατορία, έκανε έναν επιχειρηματικό κολοσσό αλλά έδωσε και σε πολλούς πολλά και βοήθησε αυτούς που τον στήριξαν να γίνει εκατομμυριούχος».
H κυβερνήτης της Βικτώριας, Linda Dessau με τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο και τους γιους του. Φώτο: SuppliedΟ Ανδρέας Ανδριανόπουλος γεννήθηκε στο Πικέρνι της Αρκαδίας και έφτασε στην Αυστραλία στις 9 Σεπτεμβρίου του 1955.
Η επιχειρηματική του καταξίωση αναμφισβήτητα εντυπωσιάζει. Εργάστηκε σκληρά, επένδυσε σε πρατήρια βενζίνης, και μετά σε αλυσίδα πρατηρίων και αργότερα σε μεγάλους σταθμούς πρατηρίων και τελικά σε Κέντρα και Υπεραγορές με δεκάδες καταστήματα να πλαισιώνουν τα πρατήριά του. Κύριες δεξιότητες και αρετές του υπήρξαν ο τρόπος της προσέγγισης, η κοινωνική φιλικότητά του, η γενναιοδωρία του και η ικανότητά του να αποφεύγει, όταν μπορούσε, να προκαλέσει αντίδραση και ανταγωνισμό.
Στον δρόμος προς την επιτυχία δεν ξέχασε ποτέ την καταγωγή του. Στήριξε οικονομικά πολλές πρωτοβουλίες της ομογένειας και της ευρύτερης αυστραλιανής κοινωνίας.
Μετά τον θάνατό της λατρευτής του συζύγου Σοφίας, από καρκίνιο, η εταιρία του διέθεσε μεγάλο ποσό στο McGraith Foundation και στη συνέχεια ανανέωσε την συμφωνία με το ίδιο ίδρυμα και για το ίδιο ποσόν.
Ταπεινός ο ίδιος, συχνά μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αλλά βοηθάει όπου μπορεί και έχει ενισχύει το Salvation Army και World Vision,
Έχει ενισχύει και έχει τιμηθεί από πολλούς οργανισμούς και φορείς όπως οι εξής:
The Cancer Council of Victoria, Children’s Cancer Institute (NSW), One Heart Foundation Koala kids, Ivanhoe Grammar και πολυάριθμους άλλους φορείς.
Στην παροικία μας έχει προσφέρει σημαντικά ποσά σε εκκλησίες της Μελβούρνης όπως ο Ευαγγελισμός, ο Άγιος Γεώργιος, Οι Άγιοι Μεθόδιος και Κύριλλος, Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Άξιον Εστί αλλά και στην Ελληνική Κοινότητα Ν. Αυστραλίας.
Για δεκαετίες στηρίζει τον Παναρκαδικό Σύλλογο «Ο Κολοκοτρώνης»
και την εφημερίδα του όπως έχει ενισχύει την Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης, την «Φροντίδα» και την Ομοσπονδία Συλλόγων Ελλήνων Ηλικιωμένων.
ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Φτάνοντας στην Αυστραλία ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος είχε τις δικές του αρχές, τους δικούς του στρατηγικούς στόχους. Να είσαι αξιοπερίεργος, ατίθασος, ανυπόταχτος αλλά και πανέξυπνα εφευρετικός, δημιουργικός και εργατικός. Ήθελε τον εαυτό του και τους συνεργάτες του να κατέχουν δεξιότητες που σε φέρνουν κοντά στον άνθρωπο, να διαθέτουν ικανότητες που ενισχύουν τη διορατικότητά τους και τους καταξιώνουν στη συνείδηση των συνανθρώπων τους ως αξιόπιστων ατόμων. Όλα αυτά αποτέλεσαν συστατικά επιτυχίας, προσόντα μιας ζωής με στόχους και προσδοκίες. Έτσι είδε τον εαυτό του ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, όταν άρχισε να κτίζει την οικογένειά του και να θεμελιώνει τις επιχειρήσεις του.
Στα είκοσί του ήρθε μετανάστης στην Αυστραλία και βρέθηκε να ζει με τους Αβοριγινούς στην έρημο της Σεντούνα, επιδιορθώνοντας τις γραμμές των τραίνων, μετά στα τραμ της Μελβούρνης, αργότερα στους σιδηροδρόμους, και μετά στις φάμπρικες της General Motors με χιλιάδες άλλους Αρκάδες που συνέρρεαν από τα 280 τόσα χωριά της Αρκαδίας, και μετά ήρθε το πρώτο ταξί, το δεύτερο, το τρίτο και μετά ένα εγκαταλειμμένο μηχανουργείο, συνεργείο αυτοκινήτων με μία παλιογκαιρίσια αντλία βενζίνης.
Στα εικοσιπέντε του είχε πλέον παντρευτεί την καλή του γυναίκα, την αείμνηστη Σοφία (Λορέν την αποκαλούσε), οδηγούσε μια πανέμορφη Holden, τη Ριρίκα, είχε τα ταξί του, γνωρίστηκε με τον μακαριστό Κουρτέση, τους φωτογράφους της εποχής, αναλάμβανε εργολαβικά γάμους, με άσπρα γάντια, καπέλο, κουστούμι και γραβάτα. Έκανε φίλους έβαζε τις βάσεις του αύριο.
Στα τριάντα του άρχισε την πορεία προς τον θρίαμβο. Είχε φτιάξει εκεί στο Collingwood το στέκι των Ελλήνων ταξιτζήδων, που περίμεναν ουρές να βάλουν σε φθηνή τιμή τη βενζίνη, να ρουφήξουν τον ελληνικό τους καφέ, να συζητήσουν τα ντέρτια τους, να μιλήσουν για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, για τους ανταγωνισμούς στην παροικία, τις ιδεολογικές τους διενέξεις. Το στέκι του Ανδρέα, το αποκαλούσαν ορισμένοι.
Στα σαράντα ήρθε ο θρίαμβος. Εμπνεύστηκε και καθιέρωσε τη φθηνή βενζίνη στην Βικτώρια. Ουρές πεντακοσίων μέτρων στήνονταν έξω από το πρατήριο της οδού Elgin στο Κάρλτον, με φρούρηση ακόμη και της αστυνομίας, η «χρυσή γωνιά» όπως αργότερα ονομάστηκε από τον ίδιο. Μετά το τρίτο και το τέταρτο πρατήριο, μετά ξαφνικά τα τέσσερα έγιναν οκτώ και πριν μπει στα πενήντα του χρόνια έγιναν δέκα.
Ήρθαν και τα τέσσερα αγόρια του (Γιώργος, Χρήστος, Νίκος και Δημήτρης), που δούλευαν μετά το σχολείο στην οικογενειακή επιχείρηση. Τελικά όλοι μαζί θα αναλάμβαναν να συνεργαστούν με τον πατέρα τους.
Στα εξήντα του είχε κατακτήσει την αγορά πετρελαίου, συνομιλούσε με τους δυνατούς των κραταιών πολυεθνικών επιχειρήσεων. Έπαιρνε πρατήρια βενζίνης της ΒΡ και τα έκανε πηγή δύναμης και πλούτου, τα μετέτρεπε, τα εξωράιζε, έδινε στα πρατήρια το δικό του χρώμα. Κι αυτά έγιναν είκοσι και μετά τριάντα, και μετά πάνω από πενήντα.
Στα εβδομήντα του έστησε τα κέντρα βενζίνης στο έμπα και έβγα των μεγάλων οδικών αρτηριών, πολυκαταστήματα, με οκτώ δέκα μαγαζιά το καθένα, με ανέσεις και διευκολύνσεις, με πλυντήρια και αίθουσες ξεκούρασης των οδηγών. Αγοράσθηκαν μεγάλες εκτάσεις γης γύρω τους και κόπηκαν αργότερα τα πρώτα οικόπεδα.
Για ογδόντα-επτά του χρόνια τώρα ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος δημιουργεί, χτίζει, ονειρεύεται, μεγαλουργεί. Αγόρασε το Ξενοδοχείο Σεμίραμις στην Τρίπολη, έκτισε πύργο περηφάνειας και τάματος στο Πικέρνι, εργοδότησε εκεί για χρόνια δεκάδες εργάτες. Στην Αυστραλία η μία επιτυχία διαδεχόταν την άλλη. Ωστόσο, το νόημα της ζωής δεν είναι η συγκέντρωση πλούτου. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ο άνθρωπος που ζει μόνον για να μαζεύει πλούτο και χρήματα πρέπει να θεωρείται ανόητος και τον αξιολογούσε ως τελευταίο στην κοινωνική τάξη. Όταν όμως ο άνθρωπος που αποκτά χρήματα γίνεται κοινωνικός χορηγός, μαικήνας των γραμμάτων, προστάτης της έρευνας και της τεχνολογίας, των τεχνών, της μάθησης και του θεάτρου, τότε αυτός ο πλούσιος ανέρχεται πρώτος στην κοινωνική τάξη. Χωρίς χορηγούς δεν θα υπήρχε γνώση και δημιουργία στην Αρχαία Ελλάδα. Χωρίς χορηγούς δεν θα υπήρχε η Αναγέννηση στην Ευρώπη. Έτσι είδε ο Ανδρέας το νόημα της ζωής του. Μέρισμα από τα κέρδη επιστρέφει στην ανθρωπότητα, μέσα από δωρεές σε ιδρύματα έρευνας του καρκίνου, σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, σε ερευνητικά προγράμματα, σε εκδόσεις. Έτσι αντιλήφθηκε και τη ζωή της και η καλή και συνετή του συντρόφισσα η Σοφία, που εγκατέλειψε τα γήινα πριν από χρόνια. Έτσι ζουν και αντιλαμβάνονται την επιχείρησή τους και τα παιδιά και τα εγγόνια του, που έχουν επιστελεχώσει τις επιχειρήσεις του.
Έτσι είδε και το Ελληνικό Αυστραλιανό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο την πρόοδο του πολύτιμου αυτού ανθρώπου, του Ανδρέα Ανδριανόπουλου και τον τίμησε πριν τρία χρόνια με το Βραβείο Σπύρος Σταμούλης για την πολύτιμη προσφορά του, ως Αριστείο Επιχειρησιακής Κατάκτησης και Επιτυχίας Ζωής. Έτσι τιμήθηκε και πρόσφατα με τη βασιλική διάκριση. Εμείς αισθανόμαστε υπερήφανοι που μοιραζόμαστε τη φιλία του. Η παρουσία του μάς κάνει όλους πλουσιότερους, ενεργητικότερους και πλέον ευαισθητοποιημένους πολίτες.
neoskosmos.com
Δημοσίευση σχολίου