«Μια φορά επήγα εις το πανηγύρι της Αγίας Μονής. Αυτό το μοναστήρι ήταν μεγάλο και εχαλάσθη εις την πρώτη Τουρκιά. Όταν επέρασα, ήτον μια μάνδρα χαλασμένη και σκεπασμένη εκκλησιά με κλάδους δένδρων. Τότε έταξα ότι: Παναγιά μου, βοήθησέ μας να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα μας από τον Τύραννο και να σε φκιάσω καθώς ήσουν και πρώτα. Με εβοήθησε, και εις τον δεύτερον χρόνον της επαναστάσεώς μας επλήρωσα το τάμα μου και την έφκιασα».
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Η Παναγία του Κολοκοτρώνη. Περίκλειστη η εκκλησία μέσα στο κτίριο της Μονής με την επιγραφή να αναφέρει την ημερομηνία του τάματος του Αρχιστράτηγου, περί το 1804 και όχι το 1824 που έγινε η αναστήλωση στη σημερινή μορφή της Μονής. Ενδιαφέρον έχει πως, όπως και σε πολλές εκκλησίες και κτίσματα σε όλη την Ελλάδα, για την αναστήλωση χρησιμοποιήθηκαν πέτρες από το αρχαίο θέατρο Μεγαλόπολης. Αυτό το πάντρεμα της αρχαιότητας με τη νεότερη ιστορία μας που μεγάλο μέρος της αποτελεί η θρησκεία, και χαρακτηρίζει τη διαχρονικότητα της παρουσίας του Έλληνα στον τόπο του.
Κοντά στη Μεγαλόπολη καθ' οδόν προς Καρύταινα, δεξιά προς Μερζέ και από εκεί πάλι δεξιά σε μια διαδρομή γεμάτη φύση, βελανιδιές και γκοριτσες, ιδανικό τοπίο για τη λατρεία της Παναγίας μας. Ο Ηγούμενος στο μοναστήρι κάνει μια μεγάλη προσπάθεια για την ανάδειξη και τη συντήρηση του χώρου. Αξίζει η επίσκεψη σας αν βρεθείτε προς το εκεί!
Δημοσίευση σχολίου