Προσπαθώ για την Αρκαδία και τους ανθρώπους της (οχι όπου φυσάει ο άνεμος πάμε)Πολλές φορές στη ζωή ερχόμαστε αντιμέτωποι με κάποια διλήμματα.Καλουμαστε να δώσουμε έναν αγώνα, προσανατολισμένο στην προσφορά.Προσφέρουμε στους ηλικιωμένους προσφέρουμε στα παιδιά, προσφέρουμε στην κοινότητα.Το νόημα της προσφοράς αυτής, το μάθαμε από τους παλιούς, αυτους που αγωνιστηκαν για τις ιδέες, για την πατρίδα, για την ελευθερία και τη δημοκρατία, μη εισπράττοντας καμιά αμοιβή.Εξάλλου, αυτό το νόημα της προσφοράς και του σθενούς με το οποίο πρέπει να προσφέρεται ανεξαρτήτως ανταλλαγμάτων, μου τονίστηκε και στις Ακαδημαϊκές σπουδές και πρωιμη Ακαδημαϊκή καριέρα.Θεωρώ λοιπόν, ότι το ζητούμενο στην πολιτική διαδικασία δεν μπορεί να είναι η επιδίωξη της καρέκλαςΟύτε μπορεί κάποιος να τα δινει ολα προκειμένου να αποκτήσει ανταμοιβήΠολλώ δε μάλλον, να συντάσσεται με πολιτικές που προηγουμένως τον χώριζε-υποτιθεται- ιδεολογική άβυσσος.Δηλαδή η λογική του "όπου φυσάει ο άνεμος πάμε" ταιριάζει σε άλλους, και όχι σε εμένα.Εγώ συντασσομαι με τον αγώνα και την προσφορά και όχι με τις φθοροποιους ροπές που δημιουργεί το λαμβάνειν.Γι'αυτό θα εξακολουθήσω να αγωνίζομαι σε ευθυγράμμιση με τις αρχές και τις αξίες μας.Δρ. Γεώργιος Ι. Φαραντος
Δημοσίευση σχολίου