Περνώντας απο τον Υδροβιότοπο στη Λμνοθάλασσα Μουστού κάναμε για πρώτη φορά στάση.
Εκεί συναντήσαμε κόσμο όπου απολάμβανε πρωινό μπάνιο.
Ήταν κάτοικοι απο το Αρκαδικό χωριό και μας είπαν ότι φημίζεται το νερό για τις θεραπευτικές ιδιότητες και μίλησαν στην κάμερα του voltastintripoli.gr
Μετά μας ¨προκάλεσαν¨ λέγοντας αν δεν το δοκιμάσεις δεν μπορεί να ξέρεις.
Τι να κάνουμε;;;;
Δεχθήκαμε την πρόκληση!!!
Όταν μπαίνεις είναι παγωμένο το νερό και θέλεις αμέσως να βγείς.
Ωστόσο έδωσα λίγο χρόνο στον εαυτό μου να δει αν μπορεί να συνηθίσει. Τελικά δεν ήθελα με τίποτα να βγω. Και ναι, σίγουρα θα ξαναπάω.
Άλλωστε το καλοκαιράκι δεν έχει τελειώσει και με τέτοια ζέστη απολαμβάνεις το πρωινό μπάνιο εκεί..
Η Λίμνη του Μουστού είναι υδροβιότοπος που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Άστρος, στον Νομό Αρκαδίας, και χωρίζει τη Θυρεατική πεδιάδα σε δύο τμήματα, τον κάμπο του Άστρους και τον κάμπο του Αγίου Ανδρέα.[1][2][3]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έως τη δεκαετία του 1950 είχε συνολική έκταση 2.500 στρέμματα, όμως η επέκταση των καλλιεργειών στα ελώδη εδάφη περιόρισε την έκταση της στα 850 στρέμματα.[4] Η λίμνη περιλαμβάνει δύο κύριες και μόνιμες παράλιες λίμνες, των οποίων το βάθος δεν ξεπερνά τα 5 μέτρα, την ομώνυμη λίμνη και μία μικρότερη που ονομάζεται Χερονήσι. Συνδέεται με τη θάλασσα με δύο τεχνητά κανάλια, τα οποία αποτέλεσαν έργο του Βαυαρού μηχανικού του Όθωνα προκειμένου να αποξηράνει ένα μέρος της λίμνης, επειδή οι κάτοικοι των γύρω χωριών υπέφεραν από ελονοσία. Από τον Βαυαρό αρχιτέκτονα ανοίχθηκε το πρώτο κανάλι, που αποκαλείται μέχρι και σήμερα «βαυαρικό».[5] Στις αρχές του 20ού αιώνα τα ψάρια του Μουστού ήταν άφθονα και η αλίευσή τους παρεχωρείτο σε ενοικιαστές. Εκείνα τα χρόνια δημιουργήθηκε ο μύθος του «Θηρίου του Μουστού», ενός στοιχειού που το μουγκρητό του ακουγόταν τις νύχτες ως το Χάνι του Κοπανίτσα.Ο υδροβιότοπος και στο φόντο το Παράλιο Άστρος
Η λίμνη σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εντεταγμένος στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000,[6] ο υδροβιότοπος της Κυνουρίας έχει χαρακτηριστεί ως προστατευόμενη περιοχή,[7] καθώς αποτελεί καταφύγιο για σημαντικό πληθυσμό αποδημητικών πουλιών τα οποία διαχειμάζουν σε αυτόν (αγριόκυκνοι, ερωδιοί, αγριόπαπιες, νερόκοτες). Στους πυκνούς καλαμιώνες του φωλιάζουν γεράκια, πορφυροτσικνιάδες αλλά και μικρός αριθμός από τους απειλούμενους με εξαφάνιση καλαμοκανάδες. Από τα υπόλοιπα είδη της πανίδας του συναντώνται κέφαλοι, χέλια, κρασπεδοχελώνες και είδη φρύνων και σαυρών που προστατεύονται από τη συνθήκη της Βέρνης και από την ελληνική νομοθεσία. Η βλάστηση που αναπτύσσεται στις άκρες του υδροβιότοπου χαρακτηρίζεται κυρίως από υδρόβια φυτά όπως: καλάμια, είδη αγκαθιών και αρμυρίκια ενώ περιμετρικά ανθούν ο λευκός κρόκος, κόκκινες και λευκές ανεμώνες, κυκλάμινα, παπαρούνες και ο λευκός νάρκισσος, ένα πανέμορφο λουλούδι με μεθυστικό άρωμα που οι κάτοικοι ονομάζουν μανουσάκι.[8][9]
Λίμνη του Μουστού - Βικιπαίδεια (wikipedia.org)
Η λιμνοθάλασσα του Μουστού βρίσκεται στην Αρκαδία της Πελοποννήσου, βόρεια του όρμου του Άστρους, και αποτελεί τον κεντρικό υγρότοπο του συμπλέγματος που περιλαμβάνει (βόρεια προς νότια) το έλος Κάτω Βερβένων, την εκβολή του Τάνου ποταμού και τις εναπομείνασες υγροτοπικές εκτάσεις στην περιοχή Ατσίγγανος, τη λιμνοθάλασσα Μουστού έως την υγροτοπική έκταση του Χερονησίου και την εκβολή του Βρασιάτη. Οι υγρότοποι αυτοί έχουν σχηματιστεί από την δράση των ποταμών Τάνου και Βρασιάτη και από υπόγεια νερά (καρστικές πηγές). Η λιμνοθάλασσα του Μουστού δέχεται γλυκά νερά από πηγή και θαλασσινό νερό από το κανάλι.
Η λιμνοθάλασσα Μουστού και οι παρακείμενοι υγρότοποι αποτελούν τις κυριότερες περιοχές διαχείμασης των υδρόβιων πουλιών στην ανατολική Πελοπόννησο, ενώ επίσης είναι πολύ σημαντικοί για τη διαχείμαση και μετανάστευση των υδρόβιων, αρπακτικών και στρουθιόμορφων πτηνών, καθώς βρίσκονται στο μεταναστευτικό διάδρομο των ανατολικών ακτών της Ελλάδας. Ειδικότερα, το υγροτοπικό σύμπλεγμα Μουστού είναι τμήμα της μεταναστευτικής πορείας Αφρική – Κρήτη – Αντικύθηρα – Κύθηρα – ακρωτήριο Μαλέας – ανατολική ακτή Πελοποννήσου – ανατολική ηπειρωτική Ελλάδα – βόρεια Ευρώπη.
Επίσης, έχει καταγραφεί πλήθος ερπετών, αμφιβίων, μικρών θηλαστικών, καθώς και ψαριών. Σημαντικότατο το είδος της βίδρας Lutra lutra, με έναν μικρό πληθυσμό να οριοθετείται στον υγρότοπο του Μουστού, καθώς επίσης και το τσακάλι Canis aureus, το οποίο έχει μεγάλη οικολογική σημασία για τη περιοχή. Σε ότι αφορά στην ιχθυοπανίδα καταγράφονται 11 είδη ψαριών, με το είδος Aphanius almiriensis/fasciatus να είναι είδος προτεραιότητας για την ΕΕ και ενδημικό είδος του υγροτόπου.
Η περιοχή του Μουστού υφίσταται ανθρωπογενείς πιέσεις με κυριότερα προβλήματα τις εκχερσώσεις και την επέκταση των καλλιεργούμενων εκτάσεων, την επέκταση της αστικής οικοδόμησης και κατασκευές τουριστικών και παραθεριστικών υποδομών, καθώς και τη ρύπανση των υγροτοπικών ενδιαιτημάτων από υπολείμματα γεωργικών φαρμάκων και εντομοκτόνων, που χρησιμοποιούνται στις παρακείμενες καλλιέργειες. Αξίζει να σημειωθεί, ότι στις αρχές της δεκαετίας του ‘70 η υγροτοπική έκταση καταλάμβανε περίπου 6.700 στρ. ενώ το 2012 περίπου 2.950 στρ., δηλαδή συρρικνώθηκε κατά περίπου 44%.
Δημοσίευση σχολίου