ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΛΑΓΟΣ ΤΗ ΦΤΕΡΗ ΕΣΕΙΕ, ΚΑΚΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ...
Σε άλλες συνθήκες ένα τέτοιο προβοκατόρικο γεγονός θα είχε μια άλλη ερμηνεία και ίσως να είχε περάσει απαρατήρητο. Έτσι είχαν περάσει απαρατήρητοι και οι τόνοι σκουπιδιών, μπάζων, στρωμάτων, ξυλείας εκτός των κάδων στον ίδιο χώρο, με τους οποίους ρύπαιναν παράνομα οι επιτήδειοι. Έξι – εφτά φορές τα συνεργεία του Δήμου τα τελευταία χρόνια, με δικές μου παρεμβάσεις, μεταφόρτωσαν τη ρύπανση που κάποιοι προκαλούσαν.
Σε συνδυασμό με αιτήματα εργαζομένων καθαριότητας των σχολικών μονάδων, για λόγους απόστασης και ασφάλειας, καθώς και για να απομακρυνθούν οι κάδοι που εφάπτονταν στην περίφραξη του παιδικού σταθμού αλλά και με τη σύμφωνη γνώμη των γειτόνων και με τις διαδικασίες που προβλέπονται, οι κάδοι μεταφέρθηκαν σε ασφαλές και λειτουργικό σημείο για την αποκομιδή του περιεχομένου και μάλιστα με αυτό επετεύχθη, λόγω εμφανών σημείων και ορατότητας, να μην ξαναπαρουσιαστεί το φαινόμενο ανεξέλεγκτης απόθεσης κάθε λογής απορριμμάτων.
Αυτοί οι οποίοι μετακίνησαν τους κάδους εν αγνοία μου θα πρέπει να δώσουν απαντήσεις, γιατί δεν ενημέρωσαν και αγνόησαν τους λόγους της προγενέστερης μετακίνησής τους για τους οποίους όψιμα αναρωτιούνται. Και ω του θαύματος! Κάποιοι έσπευσαν αμέσως μετά να φωτογραφίσουν τους αναποδογυρισμένους κάδους και τα διασκορπισμένα σκουπίδια, αλλά και να στήσουν το τρισάθλιο σχέδιο υπονόμευσης εις βάρος μου, εξαπολύοντας το βόρβορο. Βλέπε ορισμένα επιτηδευμένα σχόλια στη σελίδα του συλλόγου και αποδοχή ανερμάτιστου και δόλιου σχολίου στο fb μιας Δήμητρας Γιουρούκου που “επιχειρηματολογεί” σε προηγούμενη παρέμβασή μου (μη μπορώντας ούτε καν να αντιγράψει σωστά τον τίτλο) με τίτλο “Παιδιά ενός κατώτερου θεού” (και παρακαλώ τον αναγνώστη να τη βρει στα τοπικά ηλεκτρονικά μέσα στις 26/7) αφήνοντας αιχμές και υπονοούμενα, και την αποδοχή της “προέδρου” του Δ.Σ. του “συλλόγου” και της συν αυτής παρεούλας, που στο όνομα του πολιτισμού – λαχτάρα τους – θέλουν να “εκπολιτίσουν” τους συγχωριανούς μας μέσα από τη λογική της γουρουνοπούλας και του ντίρι ντάχτα, που εδώ και χρόνια αναπαράγουν.
Είχε δίκιο ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου Γιάννης Δημητρακόπουλος, Πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου της Κοινότητας Αλέας, όταν μου έλεγε “κακό χωριό τα λίγα σπίτια” και “αν ασχοληθείς ποτέ θέλει νά’χεις μεγάλη γκούσια”.
Για τον αναγνώστη στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο: η αντίδρασή μου ήταν ακαριαία. Κάλεσα την αστυνομία και ζήτησα να καταγραφεί το γεγονός, να παρθούν αποτυπώματα, να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες που αναλογούν γιατί προτίθεμαι να καταθέσω μήνυση κατ’ αγνώστων. Το ποιος μάζεψε τα σκουπίδια εν ριπή οφθαλμού, το ποιος ειδοποίησε να παρευρίσκεται εκεί, όταν ήρθε η αστυνομία, την “πρόεδρο” και ένα μέλος του συλλόγου, με ξεπερνά.
Για μένα υπάρχουν φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί για το έγκλημα που εδώ και χρόνια συντελείται σε σχέση με το ρόλο του εκλεγμένου προέδρου μιας κοινότητας και το ρόλο πάσης φύσεως συλλόγων (πολιτιστικών, αγροτικών κ.α.). Είναι η επικάλυψη αρμοδιοτήτων που ορισμένοι έντεχνα και συστηματικά έχουν στο κεφάλι τους και θέλουν να γίνουν “χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη” καταπατώντας τη λαϊκή ετυμηγορία όπως αυτή εκφράστηκε σε τρεις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις σε ότι με αφορά, υποβοηθούμενοι από ένα υποσύστημα παρα εξουσίας που δημιουργείται στη σκιά της εκάστοτε δημοτικής αρχής προς έλεγχο συνειδήσεων, θεσμών και πρακτικών, προς άγραν ψηφαλακίων και μόνον.
Αλλά για την ενημέρωση των αναγνωστών θα πρέπει να παραθέσω μια σειρά αποκαλύψεων, αναφορών και παρεμβάσεών μου, όχι μόνο προς αυτή τη δημοτική αρχή, για τη σφαιρική ενημέρωση όλων. Ξεκαθάρισα εδώ και χρόνια ότι εγώ με αυτό το σύλλογο μόρφωμα δεν επιθυμώ να συνεργάζομαι, γι’αυτό και αποχώρησα από μέλος του. Οι λόγοι είναι οι εξής: δεν μπορεί κανείς ποτέ να προσπαθεί να κάνει αντιποίηση ιδιότητας, αντικαθιστώντας με τα προσωπικά
ή συλλογικά του θέλω την ιδιότητα εκλεγμένου προέδρου και να παρουσιάζονται ως τιμητές ακόμα και στην τελευταία τους καταγγελία για ενέργειες και πρακτικές που δεν τους αναλογούν.
Αρνήθηκα και αρνούμαι να συναινέσω σε σύλλογο - μεσίτη που νοικιάζει ανύπαρκτες ιδιοκτησίες ως δικές του, υποχρεώνοντας μέσα από “δημοπρασίες” εμμέσως πλην σαφώς κτηνοτρόφο του χωριού να πληρώνει παράνομα ενοίκιο στο σύλλογο με τη μορφή συνδρομής.
Αρνήθηκα και αρνούμαι να συμπορευτώ μαζί τους και να συγκαλύψω τη βιομηχανία απευθείας αναθέσεων από το Δήμο ενώ ΟΛΟΙ και οι ηγεσίες του συλλόγου γνώριζαν, σιωπούσαν και σιωπούν, ακολουθώντας την τακτική της OMERTA.
Αρνήθηκα και αρνούμαι να συμπορευτώ με ανθρώπους που δεν παρουσιάζονται ποτέ όλ’ αυτά τα χρόνια στις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης που γίνονται από την Κοινότητα, το Δήμο και την Περιφέρεια προς τιμήν των δεκαοχτώ παλληκαριών που πότισαν με το αίμα τους το χώμα του χωριού μας για εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά.
Αρνήθηκα και αρνούμαι να συμπορευτώ με ανθρώπους που, όταν οι Αλεάτες, σύσσωμοι οι πρόεδροι της Τεγέας και της Σκυρίτιδας αγωνιζόμαστε να κρατηθεί ο Παιδικός Σταθμός Αλέας, ήσαν επιδεικτικά και προκλητικά απόντες και έρχονται σήμερα, μέσα από ένα γεγονός το οποίο και με την πρακτική μου κατήγγειλα, να μου κουνήσουν τη φέρμελή τους, βάζοντας ζητήματα ηθικής τάξης, θίγοντας την τιμή και την υπόληψή μου. Τους απαντώ δημόσια και παλληκαρίσια ότι “για να το κάνετε αυτό πρέπει να έχετε πρώτα φέρμελη” και δεν την έχετε και πολύ περισσότερο να’ χετε τσίπα που, εσείς με την ανοχή των εκάστοτε “αφεντικών σας” ραδιουργείτε, μεθοδεύετε μέσα από ανήκουστες, αβάσιμες και αίολες ψευτοκατηγορίες, θέλοντας να εξυφανθεί το σενάριο που προηγούμενα βράδια είδατε στον ύπνο σας.
Αρνήθηκα και αρνούμαι να συνεργαστώ με ανθρώπους που επικυρώνουν ρόλους Τεγεαρχών σε “εκλεγμένους” με δύο ψήφους μόνο στο σύνολο των προέδρων του Δήμου και νομιμοποιούν τέτοιες ιδιότητες.
Αρνήθηκα και αρνούμαι να συνεργαστώ με όποιους παραγοντίζουν και αναπαράγουν λογικές του τύπου “κατόπιν ενεργειών μου” υπερσκελίζοντας θεσμικά όργανα.
Αρνήθηκα και αρνούμαι να συμπορευτώ με ανθρώπους που δεν έχουν πει μια καλή κουβέντα για το μεγαλύτερο έργο που γίνεται σε τοπική κοινότητα του Δήμου (αρχαιολογικός περίπατος Μουσείου – Ναού Αλέας Αθηνάς), ύστερα από δική μου πρόταση και ομόφωνη απόφαση της συνέλευσης των Αλεατών και υιοθέτησή της από τους δύο βαθμούς αυτοδιοίκησης.
Όλα τα παραπάνω είναι θέματα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και διαφάνειας και αφορούν όλους, αιρετούς και μη.
Όλ’ αυτά τα χρόνια ανεχόμουν και ουδέποτε έβαλα εμπόδια, όπως σε προγενέστερο έγγραφό τους ψευδώς με κατηγόρησαν, στοχεύοντας να κρατήσω την συνοχή της κοινότητας.
Και δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η ανείπωτη, ολομέτωπη επίθεση γνωστών και αγνώστων κουκουλοφόρων του διαδικτύου συμπίπτει με την πιο δημοκρατική διεργασία ίδρυσης αυτοδιοικητικής παράταξης την οποία μαζί με τη Μαρία Νικολάου και τον Ανδρέα Ρήγα πήραμε την πρωτοβουλία να ιδρυθεί.
Ο κόμπος έφθασε στο χτένι.
ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ
Υ.Γ.1. Όσα δημόσια πρόσωπα έχουν εμπλακεί άμεσα ή έμμεσα είναι υποχρεωμένα να βγουν δημόσια να μιλήσουν.
Υ.Γ.2. Μεταξύ των τελευταίων συμβάντων ο βανδαλισμός κατόπτρου που εξυπηρετούσε την οδική κυκλοφορία και το αποκορύφωμα η δολιοφθορά στο μνημείο του θυσιαστηρίου των 18 παλληκαριών σπάζοντας κυπαρίσσι και βγάζοντας προστατευτικούς πασσάλους.
Πάνος Ι. Δημητρακόπουλος
-Πρόεδρος Τ.Κ. Αλέας
-Μέλος της επιτροπής πρωτοβουλίας για
την ίδρυση αυτοδιοικητικής παράταξης
Δημοσίευση σχολίου