Σταμάτα να τρως κινόα (;)
Η κινόα μάς έρχεται από τη Λατινική Αμερική. Εκεί πρωτοκαλλιεργήθηκε, εκεί είναι το φυσικό της κλίμα, περιβάλλον. Έθρεψε τους αρχαίους λαούς της περιοχής (Ίνκας). Ο πλούτος της κυρίως σε πρωτεΐνη την κάνει σε ένα χρήσιμο φυτικό τρόφιμο. Η vegan κοινότητα έχει αγκαλιάσει την κινόα. Το ίδιο συμβαίνει με τους «ψαγμένους» καταναλωτές και σεφ. Όμως εγείρονται ζητήματα για το αν και πόσο πρέπει να τρώμε συχνά κινόα.
Η κινόα διατροφικά
Ανήκει στα ψευδοδημητριακά. Ο μεγάλος ντόρος γύρω από την κινόα δεν είναι ανεξήγητος. Περιέχει αρκετή και υψηλής ποιότητας πρωτεΐνη. Αποτελεί πολύ καλή πηγή μαγνησίου, ψευδαργύρου, και σιδήρου. Περιέχει πολλές φυτικές ίνες και παρουσιάζει πλούτο σε βασικά αντιοξειδωτικά που μας προστατεύουν από τις ελεύθερες ρίζες, όπως η κουερσετίνη και η καμπεφερόλη. Βράζει εύκολα, μπαίνει επίσης εύκολα σε συνταγές διάφορες. Δεν περιέχει γλουτένη, οπότε μετατρέπεται σε ένα πολύ χρήσιμο τρόφιμο για όσους παρουσιάζουν δυσανεξία στη γλουτένη (πχ κοιλιοκάκη).
1 κούπα μαγειρεμένη κινόα (185γρ) περιέχει:
222 θερμίδες,
8 γρ πρωτεΐνης
5 γρ φυτ. ινών,
15% των αναγκών μας σε σίδηρο, 18% των αναγκών μας σε ψευδάργυρο, 28% των αναγκών μας σε μαγνήσιο, 19% των αναγκών μας σε φυλλικό οξύ κ.α.
Τα food trends έχουν συνέπειες
Βασικά, η ζήτηση έχει υπερβεί κατά πολύ την ικανότητα για τον κανονικό ρυθμό με τον οποίο παράγεται η κινόα, κάτι που αυξάνει την τιμή και αποκλείει τους αρχικούς καταναλωτές της (αγρότες της Λ. Αμερικής, του τόπου παραγωγής- συνήθως φτωχότεροι από το μέσο Δυτικό πληθυσμό).
Η επιπλέον παραγωγή έχει οικολογικές και γεωργικές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της διάβρωσης του εδάφους, της μείωσης της γονιμότητας του εδάφους και της αύξησης των προβληματικών παρασίτων. Η γη παραγωγής της κινόα δουλεύεται όλο το χρόνο για να καλύψει τη ζήτηση, οπότε αυξάνεται και η πιθανότητα ερημοποίησης.
Αυτό οδηγεί τους αγρότες να αναζητούν ολοένα και περισσότερη γη για παραγωγή κινόα, η οποία δεν είναι βιώσιμη για τη συνεχή αύξηση της ζήτησης και είναι επιζήμια για τη βιοποικιλότητα και την επισιτιστική ασφάλεια της περιοχής. Τέτοιου είδους εξαγωγικές δραστηριότητες δεν απέχουν πολύ από αυτό που υπήρχε την εποχή της αποικιοκρατίας.
Τι κάνουμε λοιπόν;
1. Μια πρώτη λύση είναι να αγοράζουμε ως καταναλωτές κινόα πιστοποιημένη από το Fair Trade, έναν οργανισμό που συνεργάζεται απευθείας με αγρότες.
2. Μια άλλη λύση είναι να παραχθεί κινόα εκτός από την περιοχή των Άνδεων. Υπάρχουν δοκιμές χρηματοδοτούμενες είναι η αλήθεια, όμως είναι αμφισβητήσιμες λόγω απώλειας οργανικών ιδιοτήτων της κινόα μέσω χρήσης φυτοφαρμάκων ή γενετικής τροποποίησης.
3. Μια καλή λύση είναι σιγά-σιγά να σταματήσουμε την κατανάλωση κινόα. Δε χρειάζεται σε ανεπτυγμένα κράτη τόσο πολύ. Μπορούμε να αυξήσουμε την κατανάλωση τοπικών καλών δημητριακών. Να θυμηθούμε το πλιγούρι το ελληνικό. Να το κάνουμε trendy, ένα τρόφιμο πραγματικά πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά. Το πλιγούρι είναι τρόφιμο πλούσιο σε πρωτεΐνη (πάνω από 3γρ πρωτεΐνη σε 100 γρ πλιγούρι μαγειρεμένο), πολύ καλή πηγή φυτικών ινών και κατάλληλο και για διαβητικούς καθώς έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc, MΕd
Μέλος Ομάδας Ειδικών Αθλητικής Διατροφής
Μέλος Ομάδας Ειδικών Δημόσιας Υγείας
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
e-mail: bertzeletos@gmail.com
site: www.dbertzeletos.gr
blog:nutripolitics.blogspot.
Δημοσίευση σχολίου