Η εργατική Πρωτομαγιά παραπέμπει στην ιστορία του εργατικού κινήματος και των όποιων κατακτήσεων αυτό επέφερε, σήμερα δε, σε άλλη ιστορική φάση, σηματοδοτεί τους αγώνες των εργαζομένων κατά της αδικίας και των ανισοτήτων.
Η επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, τα «απόνερα» της «μνημονιακής» λαίλαπας (στη χώρα μας και όχι μόνον) και οι πολιτικές της κυβέρνησης της ΝΔ του «συστήματος Μητσοτάκη» έχουν κατεδαφίσει εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικές κατακτήσεις χρόνων.
Η παροχή εργασίας καθίσταται αντικείμενο συναλλαγής εις βάρος των εργαζομένων, και αυτοί, όπως και οι «μικρομεσαίοι», καθίστανται «ανελεύθεροι» άνθρωποι χωρίς αξιοπρέπεια. Ενώ πρόκειται για ουσιαστικό στοιχείο της προσωπικότητάς τους, αφού οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας και συνεπώς αυτοί πρέπει να καρπώνονται την αξία του.
Η πλήρης απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και η βίαιη μετατροπή του εργατικού δικαίου από ασπίδα προστασίας για τους εργαζόμενους σε πεδίο επιβολής των κανόνων των «αγορών», εις βάρος των εργαζομένων, αλλάζουν τον χαρακτήρα του (του εργατικού δικαίου), καθιστώντας το εν πολλοίς «άδειο πουκάμισο».
Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΕΒ υπαγορεύει και η κυβέρνηση του «συστήματος Μητσοτάκη» νομοθετεί, εντείνοντας και θεσμοποιώντας τη «ζούγκλα» της εργασιακής καθημερινότητας.
Οι συνθήκες επιτάσσουν, οι δυνάμεις της εργασίας, της παραγωγικής δημιουργίας και της νεολαίας μαζί με τους πολιτικούς εκπροσώπους τους, να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να αγωνιστούν για την υπέρβαση του συστήματος που αποδομεί κοινωνικές κατακτήσεις, καταστρατηγεί τα εργασιακά δικαιώματα και αναπαράγει κρίσεις.
Οι λαϊκοί αγώνες μπορούν να καταστήσουν εφικτή την οικοδόμηση μιάς άλλης, δικαιότερης κοινωνίας.
Η εργατική Πρωτομαγιά δείχνει το δρόμο
Δημοσίευση σχολίου