Λεπτομερής σχεδιασμός και σωστή προετοιμασία επέτρεψαν στο σύλλογό μας να ανέβει για άλλη μια φορά στο βουνό των θεών.
Την πρώτη μέρα μια ομάδα 20 ατόμων ξεκινώντας από την Άνω Βροντού μέσα από το ρέμα Παπά, ανέβηκε μετά από επίπονα 10 km στο καταφύγιο «Κρεβάτια», όπου και διανυκτέρευσε.
Η δεύτερη μέρα αποτέλεσε το δυσκολότερο κομμάτι της εξόρμησης. Ανεβήκαμε στην κορυφή
«Μπαρμπαλάς», διασχίσαμε τη ράχη Παπά
και συνεχίσαμε κερδίζοντας ύψος διερχόμενοι με ομίχλη προσεκτικά από το επικίνδυνο πέρασμα του
«Άδη»
για να καταλήξουμε καταγράφοντας μια υψομετρική ανάβαση περίπου 1900 m, κατάκοποι πλέον στο καταφύγιο «Γιόσος Αποστολίδης» όπου συναντήσαμε τα άλλα μέλη του συλλόγου μας. Παρόλη την
κούραση κάποιοι επισκέφθηκαν και τις γειτονικές κορφές Προφήτης Ηλίας και Τούμπα.
Ξημερώσαμε με άψογες καιρικές συνθήκες. Μια μικρή ομάδα με 8 συνορειβάτες, μετά τα «Ζωνάρια», αναρριχηθήκαμε μέσα από τα «μυτίκια» της κορυφής
μέχρι το μέσον της «Κακόσκαλας», έχοντας στα δεξιά μας την κορυφή του Ολύμπου. Αργά και με
προσοχή στα πατήματα μας διασχίσαμε δυτικά την Κακόσκαλα και στη συνέχεια μετά τις απαραίτητες φωτό ανεβήκαμε στις κορυφές «Σκολιό» και «Αγ. Αντώνης».
Κατηφορίσαμε μέχρι τη βάση των «Σταυροϊτιών» και τερματίσαμε την κάθοδό μας στο καταφύγιο
«Σπήλιος Αγαπητός».
Νωρίς το επόμενο πρωί αρχίσαμε την κάθοδο μας. Ξεκουραστήκαμε για λίγο στα «Πριόνια» και μετά
μπήκαμε στο φαράγγι του ποταμού «Ενιπέα». Επισκεφθήκαμε για προσκύνημα την υπό ανακαίνιση Ι.Μ Αγ. Διονυσίου του εν Ολύμπω,
το ασκητήριο του Αγίου και διερχόμενοι από στέρεες αλλά και γκρεμισμένες γέφυρες αφού απολαύσαμε κρύο μπάνιο
σε βάθρες του ποταμού, καταλήξαμε για τα περαιτέρω στο Λιτόχωρο.
Να και τα περαιτέρω μετά τα 21 km καθόδου από το καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός».
Θα ήθελα κλείνοντας να δώσω θερμές ευχαριστίες στις «σκούπες» των ομάδων, αλλά και συγχαρητήρια στα νεαρά μέλη και ελπίδα του συλλόγου, που μας ακολούθησαν στο απαιτητικό αυτό τόλμημα.
Κείμενο: Δημήτρης Βλάσσης & Φωτογραφίες: Χρήστος Μαρκαντές.
Δημοσίευση σχολίου