Με μια νοσταλγική επιστροφή στην περιφέρεια, η Ειρήνη Ματσακά, εκπαιδευτικός που υπηρέτησε για χρόνια σε μεγάλες πόλεις, βρήκε νέο νόημα στη ζωή της στο μικρό χωριό Κορακοβούνι, νότια του Άστρους Κυνουρίας, στην Αρκαδία.
Αφήνοντας πίσω την απρόσωπη καθημερινότητα των μεγαλουπόλεων, ζει στο ήρεμο και δεμένο κοινωνικά χωριό, ανακαλύπτοντας τη δύναμη να πραγματώσει τα όνειρά της.
Ως μέλος του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου, η Ειρήνη, είναι ο κινητήριος μοχλός για τη διατήρηση των παραδόσεων και την ενίσχυση του πολιτισμού του χωριού.
Μέσα από μια πληθώρα δραστηριοτήτων, από αθλητικές ομάδες και χοροεσπερίδες μέχρι εκδρομές, εκθέσεις και πολιτιστικά δρώμενα, ο Σύλλογος κρατάει ζωντανό το χωριό, προσελκύοντας ντόπιους και επισκέπτες.
Εργάζεται ως δασκάλα στο Άστρος και αναγνωρίζει τα πλεονεκτήματα της ζωής στην επαρχία, όπως την ελευθερία και την ανεξαρτησία των παιδιών, σε αντίθεση με την ανασφάλεια και τα άγχη των μεγαλουπόλεων. Διαμορφώνοντας μια ποιοτική καθημερινότητα για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, η Ειρήνη ανακαλύπτει την αληθινή ευτυχία.
Παρά τις αρχικές δυσκολίες προσαρμογής, η δημιουργική της ενασχόληση με τον Σύλλογο και η ζεστή αγκαλιά της τοπικής κοινωνίας μετέτρεψαν το Κορακοβούνι σε ένα καταφύγιο, που της παρέχει γαλήνη και ανθρώπινο ενδιαφέρον.
Πλέον, η μόνη σκέψη να εγκαταλείψουν αυτόν τον ήσυχο παράδεισο τούς προκαλεί ανασφάλεια και άγχος. Την συναντήσαμε στην πλατεία του χωριού και κάναμε μία μικρή βόλτα, συζητώντας για όλα αυτά.
Στα 18 μου. Έφυγα για σπουδές στο Βόλο και για τα επόμενα 20 χρόνια ζούσα σε διάφορες πόλεις ανάλογα με τις ανάγκες της δουλειάς μου. Προτιμούσα πάντοτε να εργάζομαι σε μικρές επαρχιακές πόλεις, όπως το Άργος, το Ναύπλιο, η Σπάρτη, η Κόρινθος, το Λουτράκι.
Οι μεγάλου πληθυσμού πόλεις μου φαίνονταν πολύ απρόσωπες και τρομακτικές.
Πώς ήρθαν τα πράγματα και επέστρεψες;
Ο σύζυγός μου είναι από Αθήνα και αυτός με παρότρυνε να έρθουμε στο Κορακοβούνι. Ήθελε πολύ να ζήσει σε ένα χωριό. Αρχικά δεν ήθελα. Στο τέλος, όμως, με έπεισε. Πιστεύοντας ότι αυτή η προσωρινή μετακόμιση δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση μόνιμη, αποφάσισα να έρθουμε στο χωριό για 1-2 χρόνια.
Πώς ήταν ο πρώτος καιρός;
Αρχικά, ήταν δύσκολα για μένα. Οι περισσότεροι φίλοι που είχα εδώ παλιά είχαν φύγει και αισθανόμουν μοναξιά. Δεν έκανα προσπάθειες να ανοίξω τον κοινωνικό μου κύκλο, γιατί όπως άλλωστε προανέφερα, αυτή η μετακόμιση ήταν για μένα προσωρινή.
Όμως, είμαστε ήδη 8 χρόνια εδώ και, στην παρούσα φάση, η σκέψη και μόνο να φύγω από εδώ, μού δημιουργεί τεράστια ανασφάλεια και άγχος.
Τι διαφορετικό ξαναβρίσκεις εδώ;
Το Κορακοβούνι μού δίνει δύναμη και η αγάπη που παίρνω και δίνω στους ανθρώπους εδώ, με βοηθάει να ονειρεύομαι ένα πολύ όμορφο μέλλον.
Η ζωή εδώ κυλάει με ήρεμους ρυθμούς, οι ανθρώπινες σχέσεις είναι όντως ανθρώπινες και τα παιδιά μου δεν τα έχω κλείσει μέσα σε ένα διαμέρισμα.
Αντιθέτως, είναι ελεύθερα και απολαμβάνουν τα βιολογικά, αγνά και φρέσκα προϊόντα που καλλιεργούμε μόνοι μας στον κήπο μας, τρώνε καθαρό κρέας από τα ζώα που εκτρέφει η γιαγιά τους και χαίρονται με παιχνίδια στη φύση και στον καθαρό αέρα.
Ποιες διαφορές βλέπεις γενικότερα και στα παιδιά στο σχολείο;
Αυτό το βλέπω και μέσα από τη δουλειά μου. Όλα τα παιδιά που ζουν στα χωριά μας είναι τυχερά γιατί κάθε απόγευμα, μετά από τη μελέτη τους, συναντώνται στις γειτονιές και στις πλατείες και παίζουν μέχρι να νυχτώσει.
Είναι πιο αυτόνομα και πιο ανεξάρτητα σε σχέση με τα παιδιά των μεγάλων πόλεων και αναπτύσσουν πιο γρήγορα και πιο εύκολα κοινωνικές δεξιότητες.
Θεωρώ ότι, σίγουρα, θα είναι τα τελευταία, τα οποία θα έχουν ανάγκη την ηλεκτρονική απεξάρτηση, αφού οι ώρες που βρίσκονται μπροστά από μια οθόνη μειώνονται εξ ορισμού, όταν οι προκλήσεις της φύσης είναι τόσες πολλές. Ιδιαίτερα δε το καλοκαίρι, απολαμβάνουν τη θάλασσα σε καθημερινή και πολύωρη βάση αφού την έχουν τόσο κοντά τους.
Και η ενασχόλησή σου με τον σύλλογο;
Το γεγονός ότι αποφάσισα να ασχοληθώ με τον Αθλητικό Εκπολιτιστικό Επιμορφωτικό Σύλλογο Κορακοβουνίου (Α.Ε.Ε.Σ.Κ.) θεωρώ ότι έγινε η κινητήριος δύναμη για την εξέλιξη, τα όνειρα και την ικανοποίηση των αναγκών και επιθυμιών μου.
Πιστεύω ότι η κάθε περιοχή έχει τη δική της μοναδικότητα και, ως μέλος του Συλλόγου μας, οραματίζομαι να αναδείξουμε τη μοναδικότητα του χωριού μας σε όσους περισσότερους επιθυμούν να μας γνωρίσουν και να περάσουν όμορφα μαζί μας.
Ποιες είναι οι δράσεις του συλλόγου;
Προκειμένου να κρατήσουμε τον τόπο μας ζωντανό, ενισχύουμε με κάθε δυνατό τρόπο τις δράσεις μας μέσω του Συλλόγου μας. Έχουμε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, το οποίο περιλαμβάνει την οργάνωση τοπικών εκδηλώσεων.
Έχουμε την αθλητική ομάδα ποδοσφαίρου όπου μπορούν να συμμετέχουν τα παιδιά και οι νέοι του χωριού μας.
Διοργανώνουμε χοροεσπερίδες και πανηγύρια με παραδοσιακά εδέσματα και παραδοσιακή μουσική, όπως και καρναβάλι με παρέλαση καρναβαλιστών και αρμάτων, όπου συμμετέχουν και οι υπόλοιποι σύλλογοι της περιοχής. Επίσης, διαθέτουμε μια πλούσια βιβλιοθήκη 15.000 ελληνόγλωσσων και ξενόγλωσσων βιβλίων.
Μας είπατε νωρίτερα ότι πραγματοποιούνται και διάφορα μαθήματα;
Ναι, βέβαια. Λειτουργεί τμήμα yoga για τις γυναίκες του χωριού μας, τμήμα παραδοσιακών χορών ενηλίκων και δύο παιδικά τμήματα. Λειτουργεί θεατρική ομάδα παιδιών και ενηλίκων και ανεβάζουμε θεατρικές παραστάσεις.
Πραγματοποιούνται σεμινάρια ηλεκτρονικών υπολογιστών, για άτομα τρίτης ηλικίας, ενώ τα καλοκαίρια και τα Χριστούγεννα γίνονται προβολές παιδικών ταινιών.
Για το καλοκαίρι, προγραμματίζετε κάτι συγκεκριμένο;
Είμαστε προ των πυλών της ίδρυσης ενός Μουσείου Σχολικής Ζωής. Παράλληλα, όπως κάθε καλοκαίρι, διοργανώνουμε πλούσια δρώμενα, όπως διαγωνισμό διηγήματος, επίσκεψη και ομιλία της ιστορικού Μαρίας Ευθυμίου, τοίχο αναρρίχησης, νύχτες μουσείου, καλλιτεχνικά εργαστήρια για παιδιά, περιβαλλοντικές εκδηλώσεις και σεμινάρια πρώτων βοηθειών.
Καθώς αποχαιρετάμε την Ειρήνη, είναι εμφανές ότι αξιολογεί την επιστροφή της στο Κορακοβούνι ως μία πολύ θετική απόφαση για τη ζωή της. Μακριά από την ανωνυμία και τα άγχη των μεγαλουπόλεων, βρήκε νέα ζωντάνια στο ήσυχο και ζεστό περιβάλλον του χωριού.
Η ενεργός της συμμετοχή στον τοπικό Πολιτιστικό Σύλλογο, την βοήθησε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάδειξη και διατήρηση των παραδόσεων του τόπου, ενώ η δουλειά της στο σχολείο, την γεμίζει με ενθουσιασμό βλέποντας τα παιδιά να απολαμβάνουν μια ποιοτική καθημερινότητα.
Η Ειρήνη και η οικογένειά της βρήκαν στο Κορακοβούνι ένα νέο σπίτι, όπου ζουν με αρμονία και αληθινό ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους τους. Μια επιστροφή που τους πλημμύρισε με ευτυχία και γαλήνη.
Δημοσίευση σχολίου