Στα μονοπάτια της σάτιρας ( Πραγματικές, διασκεδαστικές ιστορίες από τη ζωή στην Τρίπολη Αρκαδίας)

ΑΔΙΑΚΡΊΤΩΣ

Στα μονοπάτια της σάτιρας

( Πραγματικές, διασκεδαστικές ιστορίες από τη ζωή στην Τρίπολη Αρκαδίας)

ΌΤΑΝ ΔΕΝ ΞΈΡΕΙΣ ΠΌΤΕ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΆΣ

Η βουλιμία ήταν ελάττωμα της Άρτεμης που η Κική και η Χριστίνα προσπαθούσαν να ελέγξουν ή τουλάχιστον να μειώσουν όταν βρίσκονταν σε κόσμο. Έτσι λοιπόν οι φίλες αφού ήταν καλεσμένες για καφέ από την κυρία Άννα που έμενε σε προάστιο της Τρίπολης ( το Μερκοβούνι ), άρχισαν να συμβουλεύουν την Άρτεμη για το πώς πρέπει να φερθεί, να μη ζητάει πράγματα και όταν της προσφέρουν γλυκό, να πάρει ένα κομματάκι και όχι όλη την πιατέλα. Η Κική της θύμισε την ημέρα που είχαν πάει επίσκεψη σε κάποιο μοναστήρι και ενώ αυτές είχαν μπει για εξομολόγηση, η Άρτεμις βρήκε την ευκαιρία και δεν άφησε ελιά για ελιά και λουκούμι για λουκούμι. Οι καλόγριες νόμισαν ότι ήταν νηστικιά ένα μήνα αφού μετά από τα παραπάνω την είδαν να τρώει και δύο πιάτα ρεβίθια.

Και να τες στο καθιστικό της κυρίας Άννας, η οποία επέμενε να τους βγάλει πρώτα να φάνε ( είχε βλέπετε φυλάξει για την περίσταση παστό και χωριάτικα λουκάνικα, πράγμα που τόνισε με καμάρι) και μετά να απολαύσουν τον καφέ τους στον ολάνθιστο κήπο της. Η Χριστίνα αρνήθηκε ευγενικά και η Κική είπε πως για έναν καφέ είχαν έρθει και πως δεν ήταν σωστό να την βάλουν σε κόπο. Είχαν όμως λογαριάσει χωρίς τον ξενοδόχο γιατί η Άρτεμις δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη.

" Εγώ θα ήθελα να δοκιμάσω το παστό και τα λουκάνικα. Έχω να φάω από πέρσι τα Χριστούγεννα" είπε πριν προλάβουν οι άλλες να τη σταματήσουν.

Η κ.Αννα χωρίς δεύτερη κουβέντα, άρχισε να ετοιμάζει και στρώθηκε το τραπέζι, μέσα στα γέλια και τις φλυαρίες τους. 

" Ξεκινήστε" είπε η οικοδέσποινα.

" Πάω να φέρω κρασί" .

Απλώνει το πιρούνι η Κική να καρφώσει ένα μεζέ, αλλά για κακή της τύχη η Άρτεμις που βρισκόταν στην ακριβώς αντίθετη μεριά του τεράστιου τραπεζιού και αρκετά μακριά, ορμάει με το πιρούνι της στον ίδιο μεζέ ( που τον είχε φαίνεται βάλει στο μάτι) και αντί του μεζέ, καρφώνει το χέρι της Κικής, που βγάζει ένα ουρλιαχτό.

Οι επόμενες σκηνές ξετυλίχτηκαν γρήγορα.

Με το ουρλιαχτό, η Άρτεμις, αφήνει το πιρούνι, χάνει την ισορροπία της, πέφτει η καρέκλα της και πηγαίνοντας να κάτσει, σωριάζεται φαρδιά πλατιά στο πάτωμα. Ορμάει η κ.Άννα, τρέχει η Χριστίνα, πού να τη σηκώσουν. Ήταν ασήκωτη.

Αφού είδαν πως δεν είχε πάθει τίποτα, ξεράθηκαν στα γέλια και όταν η γυναίκα πήγε για κρασί, οι φάπες έπεσαν βροχή στην Άρτεμη, η οποία χωρίς να της κοπεί η όρεξη, έφαγε και παστό και λουκάνικα και αυγά, μέχρι που έσκασε.

Η κ.Αννα πρότεινε να βγάλει κι άλλο παστό και ήταν έτοιμη να το δεχτεί, αλλά δεν μίλησε καθόλου από το φόβο των άλλων δύο , που σαν να ήταν συνεννοημένες , της είχαν δώσει μία τσιμπιά και μία κλωτσιά ( η κλωτσιά λόγω απόστασης) κάτω από το τραπέζι.

Εύα Ρούνη

28/10/22

Δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 25 Αυγούστου 2006 στα Αρκαδικά Νέα Τρίπολης Αρκαδίας)