ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΆΤΙΑ ΤΗΣ ΣΆΤΙΡΑΣ
(Πραγματικές, διασκεδαστικές ιστορίες από τη ζωή στην Τρίπολη Αρκαδίας)
ΤΑ ΜΑΎΡΑ ΓΥΑΛΙΆ
Η Χριστίνα ξεκίνησε ένα ζεστό πρωινό του Σεπτέμβρη για μία βόλτα στα μαγαζιά. Όπως συμβαίνει συνήθως στην Τρίπολη, αυτή η βόλτα δεν γίνεται με τα πόδια, μα με αμάξι. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο αυτή η πόλη, όπως την κατάντησαν, δε σε προδιαθέτει για περιπάτους οποιουδήποτε είδους.
Ντυμένη όμορφα, φόρεσε τα καινούργια μοντέρνα της γυαλιά που της έδιναν στυλ και ξεκίνησε. Η πρώτη της στάση, στο περίπτερο που προτιμούσε για εφημερίδες και τσιγάρα, τη γέμισε αυτοπεποίθηση, γιατί ρίχνοντας ένα βλέμμα απέναντι στο καφενείο, είδε τους άνδρες να την κοιτούν επίμονα. Το ίδιο και ο περιπτεράς.
" Ε" είπε μέσα της.
" Σήμερα είναι η ημέρα μου. Πρέπει να δείχνω πολύ όμορφη για να με κοιτάνε έτσι."
Στο επόμενο μαγαζί που σταμάτησε για ψώνια και ήταν χασάπικο, βεβαιώθηκε πως τραβάει τα βλέμματα των αντρών επάνω της σαν μαγνήτης.
Ένας μάλιστα, νόστιμος νεαρός, ήταν έτοιμος κάτι να της πει, αλλά φαίνεται ότι την τελευταία στιγμή δίστασε.
" Αχ αυτοί οι άντρες" μουρμούρισε φεύγοντας .
" Πάντα δειλοί " . Τέτοιο αίσθημα ικανοποίησης, είχε πολύ καιρό να νιώσει. Έτσι της έρχονταν να παρατήσει το αυτοκίνητο και να διασχίσει την πόλη με τα πόδια. Όταν έφτασε στο σπίτι, έτρεξε στον καθρέφτη να απολαύσει την εικόνα της.
Πώς έδειχνε; Πώς την έβλεπαν οι άλλοι;
Όταν κοιτάχτηκε στον καθρέφτη, της κόπηκαν τα γόνατα. Από τα μαύρα της μοντέρνα γυαλιά, έλειπε το ένα τζάμι. Είχε ξεκολλήσει, κάπου της είχε πέσει και αυτή πλέοντας σε πελάγη μέσα στην αυταρέσκειά της, δεν κατάλαβε τίποτα.
" Θεέ μου" ψέλλισε.
" Μοιάζω με μονόφθαλμο πειρατή. Γι'αυτό με κοιτούσαν όλοι περίεργα και εγώ νόμισα πως η ομορφιά μου ήταν αυτή που τραβούσε τα βλέμματά τους" .
Μετά από αυτό έκανε μία εβδομάδα να εμφανιστεί στο κέντρο της Τρίπολης για ψώνια, αποφασισμένη να αλλάξει περιπτερά και χασάπη.
Εύα Ρούνη
31/10/22
Δημοσιεύτηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2006 στην εφημερίδα Αρκαδικά Νέα
Δημοσίευση σχολίου