ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΆΤΙΑ ΤΗΣ ΣΆΤΙΡΑΣ
ΑΔΙΑΚΡΊΤΩΣ
Πραγματικές, διασκεδαστικές ιστορίες από τη ζωή στην Τρίπολη Αρκαδίας
ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΆΒΑΤΕ, ΉΜΑΣΤΑΝ ΜΙΑ ΩΡΑΊΑ ΑΤΜΌΣΦΑΙΡΑ
Πρωί σε κάποιο εκλογικό τμήμα της Τρίπολης.
Οι ψηφοφόροι στη ουρά, αμίλητοι, σκυθρωποί λες και πήγαιναν σε κηδεία, περίμεναν να εκτελέσουν το δικαίωμα που τους έδωσε η Δημοκρατία, ξέροντας πως κατάντησε χωρίς μεγάλη βαρύτητα ή αξία. Τα νέα παιδιά αναρωτιόντουσαν γιατί περίμεναν στη σειρά σαν βλάκες παραπάνω από μία ώρα και μερικά από αυτά , την έκαναν με ελαφρά για την πιό κοντινή καφετέρια.
Μία γηραιά κυρία, με το μαύρο της ταγιέρ να μυρίζει ναφθαλίνη, έχασε το φάκελο που θα έβαζε το ψηφοδέλτιο και ο δικαστικός εκπρόσωπος της επεσήμανε ότι δεν θα της έδινε άλλο. Τα κομματικά στελέχη, με τις κονκάρδες στα πέτα , με ξαναμμένα βλέμματα, κοιτούσαν γύρω τους ύποπτα σαν σαρκοβόρα , να μην τους πάρει κανείς την μπουκιά από το στόμα.
Οι μόνοι χαμογελαστοί, έκαναν την εμφάνιση τους και ήταν οι υποψήφιοι, με ένα παγωμένο χαμόγελο στα χείλη και με ιδρωμένα χέρια. Γύρω τους οι παρατρεχάμενοι, οι αυλικοί, οι κόλακες. ...
Ευτυχώς ο φάκελος της γηραιάς ανευρέθη και ησυχάσαμε.
Κάποιος μιλούσε στο κινητό με τη γυναίκα του περιμένοντας τη σειρά του και τον ακούσαμε να φωνάζει.
" Τώρα ξυπνήσατε το δικαστικό εκπρόσωπο ;... δηλαδή το εκλογικό κέντρο, τώρα άνοιξε; .... δεν πειράζει. Και εδώ που ήταν ξύπνιος από τις επτά, σε καμιά ώρα θα ξεμπλέξουμε ".
Ο Θανάσης όμως , που ήταν πέντε χρόνια άνεργος και κάθε πρωί έπαιρνε χαρτζιλίκι από τη γιαγιά του για καφέ και τσιγάρα, δεν θα σηκωνόταν από το κρεβάτι , παρά μόνον όταν θα ήταν σίγουρος πως οι κάλπες είχαν κλείσει για τα καλά.
Στριφογύριζε στο κρεβάτι και κανά δυό φορές τσέκαρε την ώρα, αλλά κρατήθηκε.
Πέντε χρόνια τώρα όλο υποσχέσεις και υποσχέσεις και θα έπρεπε να ξέρετε μία ακόμα γλώσσα ή να έχετε κάποιο πτυχίο παραπάνω. Έφτασε να φιλάει κατουρημένες ποδιές για το αυτονόητο σε μιά υποτίθεται, Δημοκρατική χώρα.
Μιά δουλειά. ΜΊΑ ΔΟΥΛΕΙΆ, να ζήσει ο άνθρωπος.
Εξευτελίστηκε , πληγώθηκε ο εγωισμός του , έπαψε να πιστεύει στον εαυτό του. Ανασηκώθηκε στο κρεβάτι, κοίταξε το ρολόι, η ώρα ήταν επτά παρά εικοσιπέντε...
" Όχι ρε π@@στη μου, δεν θα τους κάνω τη χάρη να πάω πάλι να τους ψηφίσω " και γύρισε πλευρό.
Ευανθία Ρούνη
18/11/22
Δημοσιεύτηκε στις 20 Οκτωβρίου 2006
Δημοσίευση σχολίου