Πραγματικές διασκεδαστικές ιστορίες από τη ζωή στην Τρίπολη Αρκαδίας

ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΆΤΙΑ ΤΗΣ ΣΆΤΙΡΑΣ

ΑΔΙΑΚΡΊΤΩΣ

Πραγματικές , διασκεδαστικές ιστορίες από τη ζωή στην Τρίπολη Αρκαδίας

ΤΟ ΞΎΔΙ

Η Έφη όταν άνοιξε σπίτι, δεν ήξερε τίποτα από δουλειές και μαγειρική. Χωμένη στα βιβλία της και μοναχοκόρη, δεν χρειάστηκε να ασχοληθεί με πράγματα πεζά και τετριμμένα. Οι γονείς της από την επαρχία, την μεγάλωσαν στην Τρίπολη σαν πριγκίπισσα και όταν έβγαλε το λύκειο, ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τον Πέτρο , ένα παιδί μεγαλωμένο σε χωριό και δουλευταρά. 

Σε τρεις μήνες έμεινε έγκυος και πέντε μήνες είχε τόσες λιγούρες και στομαχικές ανωμαλίες που αντί να παίρνει βάρος, αυτή έχανε. Είχε τις δουλειές του σπιτιού που της φαίνονταν βουνό, είχε τις παραξενιές της και επιπλέον είχε να μάθει να συμβιώνει με τον άντρα της. Βαριά τα καλογερικά , αλλά ήταν επιλογή της και έπρεπε

να την υποστηρίξει. 

Λόγω εγκυμοσύνης της μύριζε το νερό και ανακατευόταν όταν έβλεπε τον Πέτρο να τρώει σούπα με σαλάτα ή ψάρι με πατάτες τηγανητές.

Είχε παραξένεψε ι τόσο που ο ταλαίπωρος Πέτρος , έκανε μαύρη υπομονή αλλά της είχε τάξει πως όταν γεννήσει θα τη χωρίσει. 

Ένα μεσημέρι είχε ετοιμάσει ψητό στο φούρνο με πατάτες, έστρωσε το τραπέζι και θυμήθηκε πως η μητέρα, της είχε φέρει καλό κρασί από το χωριό σε ένα μπουκάλι της κόκα κόλα και σε ένα άλλο, καλό, φτιαχτό ξύδι από το αμπέλι τους.

" Περίμενε" είπε στον άντρα της " να σου φέρω ένα ποτήρι κρασί από αυτό που μου έφερε το πρωί η μαμά μου".

Πήρε το μπουκάλι από το ντουλάπι, γέμισε ένα νεροπότηρο και το άφησε δίπλα του. Αυτός, κουρασμένος όπως ήταν, άδειασε με τη μία το ποτήρι, αλλά το κακό ήταν πως αντί για κρασί, η αγαπημένη του σύζυγος του είχε γεμίσει το ποτήρι με ξύδι. Τα μπουκάλια ήταν ίδια, έτσι έγινε η ζημιά. Ο Πέτρος άρχισε να φωνάζει, η Έφη να μην καταλαβαίνει, αλλά όταν κατάλαβε, δεν ήξερε πού να κρυφτεί. 

Ο άνθρωπος, υπέφερε πέντε ολόκληρες ώρες μέχρι που κάποιος του είπε να πιεί λίγο ελαιόλαδο για να του περάσουν οι καούρες. 

Μετά από αυτό η Έφη έγινε αρνάκι και δεν ξαναγκρίνιαξε για τίποτα.

Εύα Ρούνη

7/11/22

Δημοσιεύτηκε 1 Ιουλίου 2007 στην εφημερίδα Αρκαδικά Νέα