Πραγματικές, διασκεδαστικές ιστορίες από τη ζωή στην Τρίπολη Αρκαδίας
ΑΔΙΑΚΡΊΤΩΣ
ΤΟ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΕΝΌΣ ΠΑΊΧΤΗ
Η συνήθεια του τζόγου δεν κόβεται εύκολα. Ξεκινάς να παίζεις για πλάκα και καταλήγεις μανιώδης τζογαδόρος.
Ο παίκτης είναι υπεραισιόδοξος τύπος, νομίζει δε πως εκτός από τυχερός, είναι και εξυπνότερος από τους συμπαίκτες του , πεποίθηση που ενισχύεται όταν κερδίζει, μα και όταν χάνει ( που χάνει συχνά πυκνά) , τα ρίχνει στην τύχη και ποτέ στον εγκέφαλό του. Έτσι όσο πιό πολλά χάνει τόσο πιό πολύ παίζει, για να ρεφάρει , όπως συνηθίζει να λέει. Φτηνή δικαιολογία για να κοροϊδέψει άλλη μία φορά τον εαυτό του γιατί οι άλλοι ( αν έχει μείνει κανένας δίπλα του) , δεκάρα δεν δίνουν. Το μυαλό του πλέει σε σύννεφα καπνού στις σκοτεινές αίθουσες του πάθους του και το μόνο μέλημά του είναι η πράσινη τσόχα, που επάνω της περνάει ατελείωτες ώρες μοναξιάς και ας μην το " έχει πάρει πρέφα " .
Κινείται μόνο νύχτα γιατί την ημέρα κοιμάται και όταν ξυπνά, νομίζει ότι κάνει καινούργια αρχή, πως η τύχη είναι με το μέρος του και πως η σημερινή μέρα ( συγνώμη, η νύχτα ήθελα να πω) , θα είναι η καλύτερη. Το ξημέρωμα όμως, μετά από το ολονύκτιο ξεπουπούλιασμα , με το κεφάλι σκυφτό, επιστρέφει με δανεικά , ίσα ίσα για ταξί και ένα σάντουιτς. Μία κοπελιά στο φαστφουντάδικο του κάνει καμάκι, μα αυτός στον κόσμο του.
Το χειρότερο είναι ( σκέφτεται) πως τα χρήματα του τελείωσαν και πρέπει να δουλέψει για να μπορέσει να ξαναπαίξει ή στη χειρότερη να δανειστεί από τοκογλύφους και ξέρει καλά πού θα τους βρει. ( Η κοπέλα που του έκανε καμάκι, γύρισε την πλάτη της να φύγει , μουρμουρίζοντας, " πολύ μαλάκας" , μέσα από τα δόντια της) . Μόνο που έπρεπε να κερδίσει με κάθε θυσία, αλλιώς θα πήγαινε χαμένος. Την απόφαση θα την έπαιρνε μετά από έναν καλό ύπνο.
Το ίδιο βράδυ, στο όνειρό του είδε ότι ήταν στο καζίνο και πόνταρε στο 13 κόκκινο. Κοίταζε τη ρουλέτα να γυρίσει σε αργή κίνηση, να φέρνει το 13 κόκκινο ( αυτό που είχε ποντάρει) και να τον σκεπάζουν με χρήματα. Τόσα χρήματα που τον έπνιξαν στην κυριολεξία.
Ξύπνησε ιδρωμένος και ήταν ακόμα πρωί. Ένας ήλιος έλαμπε ψηλά στον ασυννέφιαστο γαλανό ουρανό . Ένας φρικτός πονοκέφαλος τον βασάνιζε , αλλά ήταν ζωντανός.
Μιά καινούργια ημέρα ξεκινά αλλά και μία καινούργια νύχτα έρχεται για το ασίγαστο πάθος του.
Ευανθία Ρούνη
4/12/22
Δημοσιεύτηκε στις 14 Ιανουαρίου 2007
στην εφημερίδα Αρκαδικά Νέα
Δημοσίευση σχολίου