EUROKINISSI.GR
ΕΛΛΑΔΑ
5'
Με τον θόρυβο από την υπόθεση των τεσσάρων έργων του Χριστόφορου Κατσαδιώτη στην έκθεση «Η Σαγήνη του Αλλόκοτου» στον Ενδιάμεσο Χώρο της Εθνικής Πινακοθήκης να μην έχει κοπάσει η «Espresso» αποκαλύπτει πως η διοίκηση της Εθνικής Πινακοθήκης απέρριψε έργα για τους ήρωες του 1821!
Οπως, αποκαλύπτει η Εθνική Πινακοθήκη, που αγαπά εικαστικά τη βλάσφημη «Σαγήνη του Αλλόκοτου», είπε ένα μεγαλοπρεπές «όχι» στον διεθνώς καταξιωμένο γλύπτη Νίκο Φλώρο ακόμα και όταν εκείνος πρόσφερε δωρεάν έργα του από την έκθεση «Ηρωες από Μέταλλο – 1821» με ψηφιδωτά γλυπτά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας και της Τζαβέλενας!
Oύτε καν στο ντεπό
Μια έκθεση που, όπως μαρτυρούν και οι φωτογραφίες, είχε επισκεφθεί στο Μουσείο Λαογραφίας της Βικτωρίας Καρέλια στην Καλαμάτα όταν ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας η Κατερίνα Σακελλαροπούλου! Μάλιστα, ο Νίκος Φλώρος, που υμνείται στο εξωτερικό για τα μοναδικά του έργα για τη Μαρία Κάλλας, είχε εκφράσει την επιθυμία να δωρίσει την ελληνική σημαία (ένα τεράστιο ψηφιδωτό σε αλουμίνιο) ακόμα και αν το συγκεκριμένο έργο τοποθετούνταν στο ντεπό της Εθνικής Πινακοθήκης (την αποθήκη, με άλλα λόγια), σε περίπτωση που θέλουν να το αξιοποιήσουν μελλοντικά, με τη διοίκηση να απαντά και σε αυτό αρνητικά! Και μια και αναφερόμαστε στα αλουμίνια ψηφιδωτά γλυπτά του Νίκου Φλώρου, να σημειώσουμε πως πρόκειται για μια μοναδική τεχνική σε παγκόσμια πατέντα, με τα γιγάντια έργα ύψους 2,5 μέτρων και πλάτους 2 μέτρων να έχουν εκτεθεί υπό την παρουσία πρωθυπουργών και προέδρων σε σημαντικές εθνικές πινακοθήκες ανά τον κόσμο!
Oταν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου επισκεπτόταν την έκθεση «Ηρωες από Μέταλλο – 1821» που είχε φιλοξενηθεί στο Μουσείο Λαογραφίας της Καρέλια στην ΚαλαμάταΑλλά μάλλον για τη διευθύντρια Συραγώ Τσιάρα αυτά είναι ψιλά γράμματα! Οταν, λοιπόν, η «Espresso» ήρθε σε επικοινωνία με τον Νίκο Φλώρο, σε ερώτησή μας, με αφορμή τα λαμπρά εγκαίνια της έκθεσής του για το γλυπτό της Μαρίας Κάλλας στον Ναό του Αγίου Θεοδώρου στη Ρώμη, για το αν η Εθνική μας Πινακοθήκη διαθέτει κάποιο έργο του στη συλλογή της, η απάντησή του ήταν αποκαλυπτική: «Οχι, δεν έχει! Μάλιστα, πριν από λίγους μήνες πρότεινα να εκθέσω έργα μου στην Πινακοθήκη, αλλά ενημερώθηκα ότι το πρόγραμμα εκθέσεων είναι ήδη κλεισμένο για τα επόμενα χρόνια μέχρι και το… 2030! Ακόμη και όταν προσφέρθηκα να δωρίσω ένα έργο μου, την ελληνική σημαία, δεν έλαβα καμία απάντηση, ούτε ένα “σας ευχαριστούμε πολύ”, και μου έκανε εντύπωση. Στενοχωρήθηκα, αλλά προφανώς η διοίκηση της Εθνικής Πινακοθήκης έχει άλλες προτεραιότητες. Ετσι αποφάσισα να δωρίσω κάποιο έργο μου από τους “Ηρωες από Μέταλλο – 1821” στο εξωτερικό! Ηδη έχω αρχίσει συζητήσεις με κρατικό φορέα και με σπουδαία πινακοθήκη. Ξέρετε, αυτά τα έργα είναι πολύ ακριβά και κοστίζουν, και μόνο θετικό πρόσημο έχουν».
Είναι απορίας άξιο, λοιπόν, πώς τα έργα του Νίκου Φλώρου, που έχουν εκτεθεί σε μεγάλα μουσεία και κρατικές πινακοθήκες ανά τον κόσμο, δεν είναι αρκετά ενδιαφέροντα (ειδικά μάλιστα όταν έχουν κεντρικό τους θέμα την Επανάσταση του 1821) για την Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας, υπό τη διεύθυνση της Συραγώς Τσιάρα, που, σημειωτέον, είχε διατελέσει για χρόνια διευθύντρια στο Σύγχρονο Μουσείο Τέχνης.
Ούτε σε δωρεά
Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει στην «Espresso» ο διεθνούς φήμης εικαστικός, ακόμα και όταν προσφέρθηκε να δωρίσει ένα από τα γλυπτά του, έργο αξίας δεκάδων χιλιάδων ευρώ και μάλιστα την ελληνική μας σημαία, δεν έλαβε καμία… απάντηση. Απόλυτη σιωπή για ένα έργο ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας, που θα μπορούσε να ήταν έστω και στην αποθήκη της Εθνικής Πινακοθήκης ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Κι όμως, η Ελλάδα που ζητά πίσω τα Γλυπτά του Παρθενώνα, που δίνει αγώνες, περιφρονεί τους σύγχρονους εικαστικούς καλλιτέχνες που αποτυπώνουν τον συνολικό εθνικό βίο και την εθνική συλλογική συνείδηση στο σήμερα, ενώ αυτός θα έπρεπε να ήταν ο στόχος τους, σύμφωνα με το καταστατικό της Εθνικής Πινακοθήκης.
Όταν δε ρωτήσαμε τον Νίκο Φλώρο αν θεωρεί ότι η Εθνική Πινακοθήκη υπό τη διεύθυνση της Συραγώς Τσιάρα συνεχίζει να λειτουργεί σαν ένα κλειστό κλαμπ εκλεκτών, απορρίπτοντας καθετί που δεν ταιριάζει στο δικό της κάδρο, όπως υποστηρίζει τελευταία ένα μεγάλο μέρος από την καλλιτεχνική κάστα και τους ειδικούς της τέχνης, εκείνος απλώς χαμογέλασε…
Και ενώ, λοιπόν, η παγκόσμια εικαστική κοινότητα έχει αγκαλιάσει το πανέμορφο ατσάλινο άγαλμα της Μαρίας Κάλλας, που θα κάνει τον γύρο του κόσμου -υπάρχουν χιλιάδες επίσημες προσκλήσεις από Παρίσι, Βιέννη, Λισσαβόνα, Νέα Υόρκη, αλλά η Εθνική μας Πινακοθήκη αδιαφόρησε για τα έργα του με τους ήρωες του 1821, ο ίδιος με ταπεινότητα αναφέρει: «Ευτυχώς, η τέχνη δεν σταματά. Και η Ιστορία έχει καλή μνήμη.
Εκείνοι που την έγραψαν με σημαντικά έργα μένουν. Το θέμα είναι πώς θα σε θυμάται κανείς και με τι συναισθήματα. Ο κόσμος δεν ξεχνά ποτέ, ούτε το μυαλό του καθενός μας το συναίσθημα που του δημιούργησε μια όμορφη μελωδική μουσική, ένα ωραίο γλυπτό που τον ταξίδεψε, ένα κυκλωτικός παραδοσιακός χορός, μια καλοκουρδισμένη, με τεχνική και νοήματα πανανθρώπινων αξιών παράσταση με μεστές ερμηνείες, αυτό γίνεται ανάμνηση, παρακαταθήκη, τροφή στην ψυχή, κάλλος για την όραση και πολιτιστική κληρονομιά με διαχρονικότητα».
Πηγή: Εφημερίδα «Espresso»
Δημοσίευση σχολίου